Każde kolejne doświadczenie,
Umacnia nas, buduje, kreuje,
Chciałbym w to wierzyć.
Każda kolejna rana,
Wykrwawia mnie coraz bardziej,
Tonę we własnej krwi, słabnę,
Z każdą minutą, z każdym dniem,
Ulatuje kolejna kropla życia,
Każde zadanie staje się trudniejsze,
Nie mam siły żeby żyć,
Nie mam siły by to zakończyć,
Wegetuje, wegetuje,
Czekam na słodki smak śmierci,
Kiedy mój umysł, moje ciało,
Nareszcie odetchnie, odpocznie,
Myśl o tym uspokoja mnie,
Wegetuje, wegetuje.
Mam nadzieję, że nie potrwa to długo.
CZYTASZ
Z życia małego człowieczka
PoetryNic profesjonalnego lub bardzo twórczego. Po prostu dzielenie się myślami i przeżyciami. Jeżeli Ci się spodoba to bardzo się cieszę :)