TANIK

Hayat Sahnesi..

Gözlerimi güneşin saçtığı ışıklar ile açtım,oturduğum yerde uyuduğum için uyandığım an bacaklarıma ağrılar girmeye başladı. Yolculuğun bitmesine az kalmıştı, ellerimi yüzümde gezdirip en son saçlarımın arkasında bağladım ve kafamı arkaya yasladım,şuan dışardan ne kadar rahat biri olarak gözüksemde kafamın içi karmaşıklığını koruyordu.

Ankara'da öncelikle kalıcak bir yer ayarlamam Gerekiyordu, elimdeki para kısıtlıydı ve önce gerekli olan şeyleri halletmem gerekiyordu, bunlardan bir kaçına örnek vermek gerekirse;kalıcak bir yer ve çalışacak bir yer  bunlar şuanlık benim ön planda tuttuğum şeyler. Bu hayatta her ne kadar yalnız olsamda pes etmeyecektim çünkü her zaman bir çıkış yolu vardır. Araba sonunda otogara geldiğinde arabadaki hışırtılar ve kıpırdanmalar artmaya başladı, araba tamamen durduğunda bende araba'dan indim ve muavin'in valizlerimi çıkarmasını bekledim.

Çantamı koluma takıp valizinde sürükleme kolunu çıkardım, nereye gideceğimi bilmiyordum, elimdeki valizler ile sokaklarda dolaşıyor evlerin canlarımdaki 'kiralık' yazısını arıyordum. Hava'nın sıcaklığı ve elimdeki valizler ile baya yorulmuştum, kafama gelen ani fikir ile yüzümde engelleyemediğim bir tebessüm oluştu, halam öldüğünde komşu'su olan Zümral yenge'nin Ankara'da bir akrabası olduğunu söylemişti. Elimi hızlıca cebime attım ve notlar'a girdim, Zümral yenge'nin kaydettiği adres'e baktım ve hiç vakit kaybetmeden az önce yanından geçtiğim taxi durağına yürümeye başladım.

Taxi'de iken cam'dan dışarı dalmıştım taxi'yi süren adam'ın sesi ile kendime geldim "kızım nereye gidiyorsun elinde adres falan- varmı?" diye sordu başımı olumlu anlamda sallayıp elimi cebime soktum ve cebimdeki telefonu çıkarıp tekrar notlar kısmına girdim ve adres'in yazılı olduğu not'u adama gösterdim, adam gözlerini 1 kaç saniye kısarak telefona baktı sonra önüne döndü ve arabayı çalıştırdı, telefonu cebime atıp başımı cama yasladım ve yolun bitmesini bekledim.

Sonunda taxi durduğunda arabadan inmek için çantamı sırtıma taktım ve arabadan indim, bagaja yönelip adamın gelmesini bekledim,adam'da el frenini çekip arabadan indi bagajı açmak için, bagaj'dan valizi alıp benim önüme bıraktı ve eliyle yolun kenarındaki apartman'ı işaret etti "bak kızım gösterdiğin adres bura" dedi, bende "saol amca getirdiğin için." dedim ve valizin sürükleme kolundan tutup apartman'a doğru yürümeye başladım.

Apartman'ın bahçe kapısını açtım ve asıl giriş kapısına doğru yürümeye başladım. Gözüm zillere kaydığında rastgele birine bastım ve hapörlör'ün açılmasını bekledim, "alo kimsiniz?" sesi geldiğinde "merhaba şey ben kiralık daireye bakmak için gelmiştim, ev sahibinin zilini bilmediğim rastgele birisine bastım." dedim karşı taraftan bir kaç saniye ses gelmedi daha sonra "ev sahibi 3. Katta oturuyor kızım" dedi ve ses gitti, sonra aniden kapının açılma sesi ile irkildim, kapıdan içeri girip katlar'ı tek tek çıkmaya başladım. Sonunda 3. Kata geldiğimde biraz soluklandım, kapıyı bir kaç kez çaldım ve içeriden bir kaç tıkırtı geldi, anahtar sesi geldiğinde karşı tarafın kapıyı açtığını anladım kendimi hazırlayıp derin bir nefes aldım ve kapının açılmasıyla yüzüme bir gülümseme yerleştirdim. Önüme çıkan 40-50 yaşlarında saçları hafif beyazlaşmış bir teyze çıktı. Bana önce anlamayan gözlerle baktı daha sonra "buyur kızım?" dedi bende yüzümdeki gülümsemeyi genişleterek "merhaba teyze Bursa'da ki Zümral teyze burdaki binanın bir arkadaşının olduğunu söyledi, orda kiralık daire bulabileceğimi söyledi. O yüzden gelmiştim ben." dedim tek nefeste teyze'nin yüzüne de bir gülümseme yerleşti "Zümral'in ismini duymak iyi geldi iyi arkadaşımdı, evet kızım sana göre bir dairem var, önceden öğrenciler kullanmıştı ve içinde eşyalar var zaten senin içine daha iyi olur." derin bir rahatlama içimi sararken "teşekkürler teyzecim eve şimdi yerleşebilir miyim?" diye sordum hevesle, "tabiki bi dakika içerden anahtarı getireyim." teyze gittiğinde belime aniden giren hafif sızıyla yüzüm buruştu, bu gayet normaldi bu aralar fazla stresli ve yorgundum. Teyze geldiğinde elindeki anahtarı bana uzattı "kızım şimdi senin işin yoktur iş bulana kadar sakın ağzından kira lafı çıkmasın." dedi söylediği şey karşısında şaşkınlığımı gizlemek için uğraşırken haklı olduğunu biliyordum, "gerçekten çok teşşekkür ederim en kısa zamanda iş bulacağım, hangi kat'ın anahtarı bu?" dedim, "benim bi alt katım kızım, hadi sana şimdiden kolay gelsin." dedi bende başımı sallayıp arkamı döndüm ve merdivenleri inmeye başladım, arkamdan kapı örtülme sesi gelince teyze'nin içeri girdiğini anladım.

İşte yeni hayatım düzene giriyordu, bu kadar hızlı olmasını ben bile beklemiyordum, şans benden yana ilk kez.