Deficere

45 5 0
                                    

........pes etmek

Artık pes etmek istemiyorum. Bundan sonra tutunabilir miyim bu hayata? Yaşayabilir miyim nefes aldığımı hissederek?

...

Çatıda kulağıma fısıldadıkların yüzümde küçük bir tebessüm oluşturdu. Ben gerçekten gülümsüyordum. Senin sayende sonunda gülümseyebiliyordum. Üzerimden yüklerin kalktığını hissediyordum. Seninle her şeye çözüm bulabilir miyim gerçekten?

Yıllardır döktüğüm göz yaşlarım bu sefer mutluluktan mı akıyordu gerçekten? Duyduklarım zihnimdeki her bir sesi gerçekten susturmayı başarmış mıydı? İçimdeki umut ışığını görebiliyor musun?

Arkama dönüp boynuna sardığım kollarım sanki asıl yerlerini bulmuş gibiydiler. Bedenlerimiz birbirine geçmişken yaşadığım hisler tarifsizdi. Kokun mayışmamı sağlarken ilk defa mutluluğu tatmanın heyecanı vardı üzerimde. İlk defa nefes aldığımı hissetmek ve yaşama isteği tüm vücudumu ele geçirmişti. 

Elimde bir şans vardı. İnanılması güç olaylar bir mucize gibi ellerimde belirmişti. Sanki seni bırakırsam ellerimden kaçacakmış gibi daha çok sarmaladım kollarımı. Artık benim miydin gerçekten? Artık senin miyim gerçekten?

Kimseyi umursamadan yaşayabiliriz bu hayatı artık. Gider miyiz buralardan? Bırakır mıyız her şeyi geride? Gelirsin dimi benimle? Çok fazla soru var aklımda. Ama mutluluktan hepsi merak etme. İyiyim ben artık. Sen varsın yanımda. Tek istediğim sensin bu saatten sonra. 

Sadece tut ellerimi sıkıca ve bırakma bir daha. Tutunmak istediğim tek şey sensin, mutluyum kollarında. Sadece nefesim ol, tut beni bu hayatta. Tıpkı şimdi baktığın gibi bak bana, yeter ki yanımda ol bu defa.

Mariposa/MinsungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin