Votum

47 6 1
                                    

........dilek

Bir dileğim var şu hayattan; yüzümdeki gülümsemenin sahibi ol; bir dileğim var şu hayattan bir tebessümümle her şeyim ol.

...

Ertesi gün okula gittiğimde herkesin üzerinde bir gerginlik vardı. Bense hiç bir şeyi bilmiyormuş gibi davranıyordum. Aslında ben genelde hep iç bir şey olmamış gibi davranırdım ve sessiz kalırdım. Ancak bu gün farklıydı.

Ortamın gerginliği yine benim kaldıramayacağım türden olduğu için her zamanki yerim olan çatıya çıkmaya karar verdim. Burası sessizdi ve kimsenin buraya çıkmaması beni rahatlatıyordu. En azından bir de sosyal anksiyetemle uğraşmıyordum.

Uzun süre rüzgarın sesini dinleyip sakinleşmeye çalıştım. Ben sorunların üzerine gidebilecek güçte değildim. Bu yüzden sadece gözlerimi kapatıp kedimi doğaya bırakırdım. Hiç bir zaman baş kaldıran bir insan olamamıştım ve bu da kardeşime özendiğim konulardan biriydi. İçime birikse de nasıl dışarı çıkaracağımı bilmiyordum.

Ancak şu son bir haftada düşündüğüm her şey gerçekleşmeye başlamıştı. Bunun iyi bir şey olduğunu düşünmek istesem de beni korkutuyordu. Ve ben yine içimde yaşamaya devam ediyordum.

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldığım sırada biri arkamdan belime sarılmıştı ve çenesini omzuma yaslamıştı. Tanıdık kokuyla hızla arkama dönmeye çalıştım ama güçlü kollar buna izin vermedi.

'Sadece beni dinle Jisung.'

Adım ağzından kulaklarıma bir melodi gibi dolarken arkama dönmekten vazgeçtim.

'Neler yaşadığını biliyorum, neler hissettiğini, ne kadar bitik olduğunu. Üzgünüm, seni koruyamadığım için, yanında olup kollarıma alamadığım için, gözyaşlarını silemediğim için, yaralarına merhem olamadığım için. Ve teşekkür ederim dayandığın için, bu kadar güçlü olduğun için ve beni bırakmadığın için.'

Duyduklarım gerçek miydi? Gerçekten beni mi seviyordun yani? Dileklerim gerçekleşmiş miydi? Yaşadığımız bu an gerçek miydi? Ben sonunda mutlu olabilir miydim?

Mariposa/MinsungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin