the girl with the demon eyes

hs 6

Na de les is ze de eerste die naar buiten gaat. ik ren achter haar aan. Ze gaat naar buiten... maar het regent. Ze gaat onder het afdak tegen de muur zitten. Ik twijfel of ik ook naar buiten zal gaan. Ze kijkt vlug door het raam. Ik kan net haar ogen niet zien. Ze draait haar hoofd weg en doet haar voor haar gezicht...

P.o.v. the girl with the demon eyes.

Ik kijk door het raam. Max is er weer. Ik zucht en draai mijn rug naar hem toe en doe mijn haar er voor. Stalker denk ik bij me zelf. Ik grinnik diep van binnen. De deur gaat open. Ik sta op en loop de regen in. 'Wacht nou!' Ik heb zin om me om te draaien en hem diep... diep in zijn ogen te kijken. Maar dat doe ik niet. Ik wil niet dat hij hetzelfde lot ondergaat als al die anderen. Ik voel een hand op mijn schouder. Hij is te dicht bij. Ik zet een stap naar voren. 'Kom op. Laat me je helpen.' Ik schud mijn hoofd en weiger met hem te praten. 'Waarom zeg je niets! Ik kan je helpen! Zonder je aan te kijken!' Als hij nog een ding zegt ga ik schreeuwen. 'Meisje?' Oké genoeg. 'GA WEG EN LAAT ME MET RUST!' Schreeuw ik naar hem. 'Nou je praat teminste.' Ik zucht en ren met mijn handen voor mijn gezicht naar binnen....

P.o.v max.

Ik loop naar binnen. Ik kan haar niet meer vinden. Ik loop de aula binnen. De twee meiden van eerder komen op me af. 'Heey max.' Zegt de ene met blond haar terwijl ze me aan staart. 'Hey.' Zeg ik. Ik kijk zoekend de aula rond. 'Zoek je iemand?' Vraagt het meisje met het bruine haar. Ik schud mijn hoofd. 'Ik ben chelsy trouwens en dat is quinte.' Zegt het het meisje met de blonden haren. 'Jullie weten mijn naam al.' Zeg ik en ik knipoog. Ik werp een blik naar buiten. Ik zie haar. Ze pakt iets uit haar tas... sigaretten? Rookt ze? Ze haalt haar schouders op en schuift het over de grond. Ik zie dat iemand het oppakt en snel naar binnen rent. Ik loop zo onopvallend mogelijk naar de deur. Ik wil niet dat ze me ziet. Ik moet en zal haar gezicht zien. Ik moet weten wat er met haar is. Ze zit tegen de muur maar haar haren voor haar ogen. Ik loop naar buiten. Ze ziet me niet. Ik raak haar schouder aan. Ze schrikt en springt overeind. Man... Hoe blijft haar haar voor haar gezicht zitten. 'Laat me met rust.' Zegt ze met een diepe donkere stem. 'Sorry.. ik wilde je niet boos maken.' Zeg ik. 'Je moet leren me met rust te laten! Ik kan je ook aan kijken en dan ben je binnen 2 weken dood.' Zegt ze rustig. Ik zucht. 'Zeg ja of nee. Niet liegen.' Ze knikt. 'Voel je, je mischien... een beetje... onzichtbaar en alleen. Ik bedoel niemand wil met je om gaan.' Ze zegt niets. 'Ik wist het wel.' Zeg ik lachend. 'Er is niets met me! Laat me gewoon met rust. Mischien wil ik wel alleen zijn.' Ze schiet meteen in de verdediging. Ik grinnik. 'Wat.' Snout ze naar me. Haar haar danst om haar hoofd als ze het beweegt. Ze zucht en loopt weg.

Nieuw deel. Wat vinden jullie? Vote, share, comment, folow. Thnx xxxx.