hs 14

154 17 4
                                    

De deur gaat open, daar staat ze. Met haar haar weer voor haar gezicht.

'M...max... hoe weet jij waar ik woon?'
'School site.'

Ze zucht.

'Wat is er?'
'Waarom was je niet op school?'

Ze zegt niets...

'DE?'
'Hou op Max... laat me met rust. Ik ga niet meer naar school... nooit meer.'
'Waarom niet.' Ze zucht.
'Omdat... ehm... omdat...' Ze is stil en zegt niets.
'Omdat?'
'Max... ga asjeblieft.'

Ik hoor dat ze een brok in haar keel heeft...

'Hé, je mag huilen hè.'
'Huilen is een teken van zwakte.'
'Ik heb het je eerder zien doen.'

Ze loop naar binnen.
'Dag Max.'

Ze wil de deur sluiten maar ik zet mijn voet er tussen.
'Max! Genoeg nu! Bedankt dat je er voor me wil zijn, maar je hebt een monster uit gekozen!'
'Nee dat heb ik niet.'
'Ik vermoord iedereen die ik aan kijk! Ooit was ik normaal!! OOIT!! Maar ik word nooit meer normaal Max. Laat me met rust. Ik zie je nog wel voor je verdwijnt, maar niet de komende week.'

Ze trapt mijn voet weg en sluit de deur. Ik loop naar het raam en spiek naar binnen. Wat een oud huis... Ze woont hier helemaal alleen. Ik hoor de voordeur open gaan.

'Lukt het of moet ik je weg dragen?'
'Ik wil met je praten.'
'Ik praat niet meer. Ik praat alleen nog tegen mezelf. Geloof me Max, het doet me goed.'
'Dat doet het niet! Ik zie het aan je!'
'Hoe dan? Je ziet mijn gezicht niet eens!'
'Nee dus?' Ze zucht en gooit de deur dicht. Ik stap op mijn fiets en trap weg...

P.o.v DE

Ik ga tegen de deur aan zitten. Ik hoor Max weg gaan.

Waarom Max? Waarom? Waarom de genen die er voor me is!!! Die stomme vloek verpest alles!!

Ik haal mijn haar uit mijn gezicht en kijk met een betraand gezicht naar de oude spiegel die in de gang hangt.

Ik zie er niet uit..

Ik haal er een stukje doek er af, dat er nog hing. Er zit een briefje onder, er staat iets op geschreven. Ik pak hem en kijk er op:

'You can see it as a curse, or as a gift.'

Een cadeau?!! Mooi niet!! Klote cadeau. O heey, wat wil je voor kerst? Ja, een demoon die mensen vermoord met haar ogen!! Ga toch weg!!

Ik loop naar de woonkamer en ga op de bank zitten. Ik denk na. Ik ben wel erg gemeen tegen Max... Hij wil mij helpen en het enige wat ik doe is schreeuwen naar hem en hem wegsturen.

Ik ben een monster!!

morgen toch maar naar school?? Voor max.. We zien wel...

the girl with the demon eyesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu