the girl with the demon eyes

hs 18

'Je vind me leuk?' 'J... Ja. En ik wil niet dat je weg gaat.' Er rolt een traan over mijn wang die ik snel weg veeg. Huil je nou?' 'N...Nee. Hoezo?' 'Hé... DE. Je mag huilen. Het is menselijk.' 'Ik ben geen mens.' 'Jawel. The girl with the demon eyes.' Ik zucht en kijk naar de grond. Hij pakt mijn kind vast en dwingt me hem aan te kijken. 'Kom eens.' Zegt hij en hij houd zijn arme open. Ik geef hem een knuffel. 'Ik vind jou ook leuk DE.' Verbaast laat ik hem los en kijk ik hem aan. 'Ja al heel lang eigelijk... maar ik durfde niets te zeggen en da-' Ik onderbreek hem. 'Jij vind mij leuk?' 'Ja... mag dat niet dan. Dat heb ik toch net gez-' weer onderbreek ik hem dit keer met een zoen. Hij gaat er in mee en ik voel hoe mijn voeten langzaam van de grond af komen. Onze lippen komen los en Max pakt mijn arm vast. 'W...wat gebeurt er?' Vraag ik bang. Zijn hand kan me niet langer vast houden en ik zweef in de lucht. Ik voel een verschrikkelijke pijn en mijn mond opent zich. Het zelfde zwarte beest als vroeger komt uit me. Ik voel hoe mijn haren naar achter wapperen en mijn ogen zich sluiten. Dan voel ik dat ik langzaam naar beneden ga. Ik open mijn ogen en zie Max... zijn lichaam is normaal. Hij pakt me vast en geeft me nog een zoen. 'Eline kom je nog?' Ik schrik en open mijn ogen. Ik kijk naar links en zie chelsy en quinte. 'H...hoe weten jullie mijn naam? Waarom rennen jullie niet weg?' 'Eline, je vriendje maakt je een beetje raar hoor. We zijn je bff's... weet je nog. We gingen naar de les zo.' Ik kijk Max aan. 'Vriendje?' Vraag ik mezelf zacht. 'Is Eline je naam?' Fluistert hij naar me. Ik knik. Hij kijkt me aan. 'Je hebt mooie ogen.' 'W...wat? Hoe weet jij dat nou?' Hij pakt mijn tas en kijkt er in. Hij haalt er een spiegeltje uit. 'Waar komt dat nou vandaan?' Hij opent het en laat het me zien... mijn ogen... mijn haar... alles is normaal. Ik kijk om me heen. Wacht... Dirk... die was verdwenen... en Steve. Dan gaat de bel. Ik loop naar chelsy en quinte en we lopen naar binnen.

Na school

Ik pak Max hand en trek hem mee naar de voordeur. Ik open de deur en vind een schoon, netjes, opgeruimd huis. 'Woow... hoe kan dit?' Ik loop naar de woonkamer en hoor gerommel in de keuken. Ik laat Max los en loop er heen... mama. 'Heey schat.' 'Niks schat! Hoe kon je me dit aan doen!' 'Ik heb je alleen naar een andere dementie gestuurd waarin jij alles bepaalde. Meer niet.' 'Ik. Haat. Je!' 'Haten is een groot woord.' Ik zucht boos. 'Sorry... ik reageerde misschien wat overdreven.' 'Goh.' Ik loop terug naar max. 'Wil je mee naar mijn huis?' Vraagt hij. 'O Heey max. Lang niet gezien.' 'Uhm... hey Denk ik.' Ik pak zijn pols en trek hem mee naar buiten. 'Volgt u mij mevrouw.' Zegt hij...

-bij zijn huis-

Hij opent de deur en we lopen naar binnen. 'Mam ben er!' Schreeuw hij. 'Max!' Roept een klein stemmetje. 'Janne?' Een meisje loopt de kamer in en geeft hem een knuffel. 'Heey Eline!' 'Hi Janne.' Ze geeft mij ook een knuffel. Dan rent ze terug. 'Mijn zusje.' Fluistert hij. We lopen de kamer in. 'Hallo Eline, wil je wat te drinken?' Vraagt zijn moeder. 'Uhm... Ja lekker.' 'Cola zoals normaal?' Ik knik. Na het drinken neemt max me mee naar zijn kamer. We zitten op zijn bed. 'Ik hou van je.' Zeg ik. 'Ik ook van jou...'

Bedankt voor het lezen!