Severus Tobias Snape

Ceza

Zindan görevlileri onu Dumbledore'un odasına götürdüler. Ona adam öldürmüş gibi davranıyorlardı. Zindan görevlileri onu Dumbledore'un masasının karşısındaki sandalyeye oturttular ve odadan çıktılar. Birkaç dakika sonra Dumbledore geldi. Odaya girdi ve sandalyesine oturdu.

"Neden yaptın?"

Severus başını öne eğdi ve "Öfkemi kontrol edemedim. Üzgünüm... Ama hak etmişti!"

Dumbledore tepki vermeden "Evet hak etmiş olabilir fakat konuşuncaya kadar orda durmalı ve cezasını çekmeli değil mi?"

"Evet, profesör üzgünüm."

"Cezanı çekiceksin."

"Anlıyorum."

"Ceza olarak yaz tatili boyunca okuldasın. Bana yardım falan edersin."

Severus sevinçle "Gerçekten mi!" diye haykırdı, hemen sonrasında "Oh evet kötü oldu, eve gitmek isterdim." diye düzeltti.

"Ve ayrıca zindana inmen kesinlikle yasak!"

"Tamam efendim."

"Çıkabilirsin."

Dumbledore'un odasından çıktı ve slytherin ortak salonuna gitti, kendisini koltuğa attı.

Odaya birkaç slytherin öğrencisi doluşunca koltuğun kenarındaki beyaz örtüyü kafasına kadar çekti.

Bellatrix alaycı bir kahkaha attı.
"Küçük sıçan orda ne yapıyorsun?!"

Bellatrix'in arkasından Regulus çıktı. Bellatrix'in omzundan tutup geri çekti ve kendisi de öne geçti.

Severus'un ayak ucuna gelip örtüyü üzerinden çekti, "İyi misin?"

Son zamanlarda Severus'un en çok duyduğu soru "İyi misin?"

Severus Tobias Snape
Hiç bu kadar iyi olmamıştım

"Hiç bu kadar iyi olmamıştım..." Severus nedenini açıklamak isterdi fakat içeriye öfkeyle dalan Narcissa lafını böldü.

Narcissa haykırarak "Nerede o aptal Snape!!" dedi.

Severus sakince ayağa kalktı. Severus'u gören Narcissa hemen karşısına firladı ve sertçe itti.

Severus biraz geriye sallandı ve toparlandı.

Narcissa sinirle Severus'un üzerine atlayacaktı ki Regulus onu tuttu.

"BENİ DİNLE OROSPU ÇOCUĞU LUCİUSA YAPTIKLARINI ÖĞRENDİM!"

Narcissa sürekli Severus üzerine hamle yapıyordu fakat Regulus onu zor da olsa tutuyordu.

Bu sırada Severus'un suratında mimik oynamıyordu sadece Narcissa'nın sinir krizi geçirişini izliyordu.

"SEVERUS SEN KENDİNİ NE ZANNEDİYORSUN HEM LUCİUS SUÇSUZ!"

Severus derin bir nefes aldı, Narcissa bir an için Severus'un üstüne atlamaya çalışmayı bıraktı.

Severus sakince "Sen Luciusa'a aşıksın öyle değil mi?"

Narcissa Black
Siktir o biliyor. Anlaması normal olmalı. Çok belli ettim. Benim dışımda Lucius'u savunan yok mu!

"Hayır Lucius'a  aşık falan değilim!" diye haykırdı Narcissa.

Severus sakinliğini koruyarak "Anlıyorum fakat aşık da olabilirdin. Fakat Malfoy beni seçti."

"NE DİYORSUN SEN!"

Narcissa, Severus'un üstüne bir hamle yapıp Regulus'un elinden kurtuldu. Kurtulduğunu anlayınca hızını alıp Severus'u itti. Severus yere düşünce önüne diz çöktü ve yakasını tutmaya çalıştı. Severus hızlıca onu her iki elinden tuttu ve kendisinden uzaklaştırmaya çabaladı. Şimdi Narcissa, Severus'un yakasına yapışmaya çalışıyordu Severus da ondan kurtulmaya.

Narcissa şiddetle "Ne dediğini sanıyorsun aptal!" dedi "açıklık getir hadi." diye ekledi.

Severus dişlerini sıkarak "O benim gizli aşığım." dedi.

Narcissa duraksadı, Severus'u itmeyi kesince Severus tüm gücüyle onu itti ve üstünden attı.

Narcissa oturduğu yerde toparladan ve ve gözleri doldu. Bağdaş kurup ellerini yüzüne götürdü.

"Bu mümkün değil."

"Bencede değildi." Severus ayağa kalkıp yakasını düzeltti, üstünü temizledi. Odadaki herkes donuk bakışlarla onlara bakıyordu.

"Malfoy kendisini beni elde etmek için şekilden şekile sokmuş." Narcissa'nın boyuna eğildi ve kulağına fısıldadı "O orospu çocuğu hayatımı sikti. Yaptığım için pişman değilim." dedi ve ayağa kalktı.

Narcissa sesli ağlamaya başladı. Severus parmaklarını şıklattı ve Narcissayı işaret ederek "Alın bunu odasında ağlasın" dedi.

Bellatrix ve Regulus, Narcissayı kaldırıp götürdü.

Odanın kapısının girişindeki Barty gülümseyerek Severus'a bakıyordu.