Çeviri: Tookira
O gece, Chanyeol yatağına kıvrılan sıcak bir şey hissetti. Gözlerini açtığında, ay ışığında Baekhyun'un yüz hatlarını seçti. Sonra kısık bir sesle, Baekhyun sordu: "Bu gece seninle uyuyabilir miyim?"
Chanyeol tereddüt etmeliydi ama etmedi. Kenara çekilip örtüyü açtı. "Hadi gel..." Yavaşça, Baekhyun uzandı. Mesafeyi korudu. Yüzünü diğer yöne çevirdi. Fakat Chanyeol onu kendine çekti. Zorunda değildi. Anlaşmalarında fiziki temasla ilgili bir şey yoktu ama Chanyeol, Baekhyun'un beline kollarını sardı. Baekhyun önce şaşırdı, ama sonra kendini kocasının güçlü kollarına bıraktı. Ağlamamaya ve uyumaya çalıştı.
_____________________________
2880
İkinci günü şarkı söyleyerek geçirdiler. Chanyeol uzun zamandır gitara dokunmamıştı. Fakat iyi çalarak kendini şaşırttı. Çoğu notayı ve bazen ritmi bile kaçırsa da, Baekhyun onu alkışlayıp, gülümsedi. Yıllardır pratik yapmadığı halde iyi çalışını övdü.
Chanyeol gitar çalarken, aynı zamanda şarkı da söyledi. Baekhyun ise asıl kısımları söyleyen kişiydi. En azından denedi. Sesi çatladı. Chanyeol'un hatırladığı kadar üst notalara kadar da çıkamadı. Üzgün göründüğünde, Chanyeol diziyle onu dürtüp gülümsedi. Rollerin değişmesi bir şey ifade etmiyordu. Sesleri hala ahenk içindeydi.
Güneş batıp, yıldızlar ortaya çıktığında, Baekhyun bir battaniye alarak dışarı çıktı ve Chanyeol'u çağırdı. Evlerinin arkasındaki bahçede, Baekhyun battaniyeyi yere koydu. Chanyeol'un yardımıyla yere serdiler.
Sırtüstü uzanarak, huzurlu sessizliğin tadını çıkardılar. Parıldayan yıldızları seyrederek. Chanyeol şehirde yıldızların ne az göründüğünden bahsedince, Baekhyun ışık kirliliğini sebep gösterdi.
"Gökyüzünü görmeni engelliyor. Dikkatini dağıtıyor."
"Bunu her gece görmemi engelliyor."
"Evet..." diye yanıtladı kibarca Baekhyun. "Öyle yapıyor."
__________________________
4320
Chanyeol, Baekhyun'un hep böyle sakar olup olmadığını bilmiyordu. Bardağı ilk kırışında kaza gibi görünüyordu. Fakat sonra, gözlerini kısıp, başka bir barağa erişmeye çalışması, bir bardak daha kırdıktan sonra, Chanyeol a bir şeylerin yolunda olmadığını gösterdi.
Oturma odasının yerine oturdular. Luna'nın tavan arasından onlar için indirdiği kutu oyunlarını oynayacaklardı. Chanyeol "Baek, iyi misin?" diye sormaktan kendini alamadı.
Derin bir bakışla kaşlarını kaldırarak Baekhyun söyledi: " Evet, iyiyim."
"Demek istediğim, sağlığın." diye açıkladı Chanyeol. "Sadece soğuk algınlığı olduğuna emin misin?"
"Başka ne olabilir?" dedi Baekhyun omuzlarını silkerek. "Yorgunum. Hepsi bu yüzden."
Chanyeol başka bir şeyler olduğunu hissediyordu. Ama ısrar etmedi. "Bazen ilaç aldığını görüyorum. Onlar da mı soğuk algınlığı için?"
Baekhyun Monopoly oyununun kapağını açmadan önce duraksadı. "Evet...soğuk algınlığı için. Bazen başım ağrıyor."
Dudaklarını gererek "Belki de doktora tekrar gitmelisin." Dedi Chanyeol.
"Belki gitmeliyim."
Atmosfer karamsardı, oyun başlayınca iyileşmeye başladı. Hile yapmıyorlardı. Kimse her oyunda mal kaybettiğinde kıyafetini çıkaracağına söz vermedi. Fakat tüm gülüşleri, şakadan hakaretleri, hepsi gerçekti ve kimse rol yapmıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
10080
FanfictionChanyeol boşanmak istedi. Baekhyun ise bir hafta daha... 10080 dakika~