BİLİNMEYEN GELDİ(6 Element)

KAÇIŞ

              Selam
Değişik bir bölümle karşınızdayım. Hadi başlayalım.
》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

          Canım yanıyordu. Sanki sırtıma felç inmiş gibi. Hiç ama hiç bir şeye aklım ermiyor artık. Yine baygın olmalıyım. Hiç bir şey anlamıyordum tek merak ettiğim bu Element de ne innesi. Benden ne istiyorlar? Tamam yeter bunlar yerine burdan nasıl kaçabileceğimi düşünmeliyim.

            İlk önce uyanmam gerek,sonra doktoru bayıltmam gerekecek. Ama nasıl? Ellerim kollarım bağlıyken nasıl? Benim Elementlerim varsa o zaman bunları kullanabilirim. İzlediğim filmlerde herkeste bir Element vardı. O halde benimde bir Elementim var. Ama hangi Element?

             Öncelikle 6 Elementin hepsini hatırlamam gerekiyor. Ama hatırlamıyorum. Her neyse bu iş Elementle filan olmayacak.

              Sanırım uyanmıştım. Evet odayı görebiliyorum. Anlamadığım tek şey şuydu. Baygınken nasıl halen kendi kendime düşüncelere dalabiliyordum? Her neyse bunları kurtulduktan sonra düşünürüz.

               Yanımdaki o küçük dolapta m-makas mı vardı? Eğer şu an baygın değilsem evet vardı. Ha gayret hadi az kaldı. Alabilirim. Aha aldım. Şimdi şu ipleri kesmem gerek. Biraz zor olacak ama yapabilirdim. Çünkü kendime inanıyordum. Ve bir kolumun ipini kestim. O ses de ne? Doktor geliyor olmalı.

                 İpin bir tarafını yeniden bağlı gibi gözükmesi için öyle attırdım. Bağlı gibi gözüküyordu. Makası avucumun içine sakladım. Evet görünmüyordu. Baygın numarası yapmayı denedim. Gelmişti. Gözlerimin önündeydi. Fakat uyanık olduğumu bilmiyordu. Makası avucumun içinde hazırlamaya başladım. Gözlerimi açtığım an makası sapladım.

                  Bir düşme sesi geldi. Evet başarmıştım. Doktor kanlar içerisinde yerde yatıyordu. B-ben katil mi olmuştum? Tamam tamam sakinleşmeliyim. Kendimi kurtardıktan sonra polisle ambulansı ararım büyük ihtimal iyileştirip tutuklarlar. Böylece benim gibi başkalarına da zarar veremezler. Tüm iplerimi çözüp ayağa kalktım makası karnından çektim. Neden bilmiyorum ama kendimi çok özgüvenli hissediyordum. Ve bir yandan da katil olduğum için üzülüyordum.

                   Odadan çıktım koşmaya başladım. Burası eski bir hastaneye benziyordu. Her yer örümcek ağlarıyla kaplıydı. Koşuyordum sadece koşuyor.

                    İleride bir ışık belirdi. Burası çıkış olmalıydı. Hızlandım, hızlandım. Nefes nefese kalmıştım. Ama vazgeçmiyordum. Ve çıkış burası çıkış kapının üstündeki EXIT yazısından da anlaşıldığı üzere. Mutluluk ve suçluluk duyguları arasında kalmıştım. Çıktığımda sanki yıllardır gün ışığı görmüyormuş gibi hissediyordum.

                     Bir gazete rüzgarla önüme kadar gelmişti. Tabii insanlık hali merak edip elime aldım. Alır almaz dikkatimi çeken şey sadece yılın 3020 olmasıydı...