Forget | Harry Styles

26

Esthers P.O.V

Ik ben al 39 weken zwanger, mijn buik is echt enorm en ik kan niet wachten tot ze/hij er uit is. Ik had gister een pijnlijke buik, wat ze ook wel een harde buik noemen, daarom ben ik eerder naar bed gegaan. Nu si het alweer Cothen en ik wil in bed blijven. Ik voel Harry naast me nog slapen, hij heeft een arm om me heen geslagen. Plotseling voel ik een erge pijn bij mijn baar moeder, de pijn duurt bijna een minuut en ik moet even op adem komen.

In mijn achterhoofd houdt ik in de gaten wat de verloskundige zei; naar het ziekenhuis als de weeën om de 3 of 4 minuten komen. Gelukkig is dat nog niet zo, dit zijn ook vast geen weeën of voorweeën.

Dan hoor ik de bel gaan, ik kijk schuin naar Harry die nog logt te slapen. Zou ik hem wakker maken? Ik schud mijn hoofd, ik ga zelf wel. Ik sta vermoeid op en negeer de pijn die ik weer voel. Geen erge pijn maar gewoon een harde buik. Ik waggel naar beneden, wat moeilijk is als je je eigen benen niet kan zien.

Ik doe met een vermoeit gezicht de deur open, 'ja?'

Dan zie ik wie daar staat, mijn ogen worden groot en ik begin meteen te glimlachen. Ik heb hem 9 maanden niet gezien en daar stond hij dan, gewoon voor mijn deur. 'Niall.' Fluister ik, net alsof ik nog niet zeker weet of hij echt is.

Zijn blauwe ogen twinkelen en hij begint te glimlachen, 'hai Esther.'

'Het is je gelukt.' Zegt een stem achter hem. Dan zie ik pas dat er een meisje achter hem staat, ze houdt zijn hand vast en kijkt me glimlachend aan.

'Ik ben Belle.'

Haar ogen twinkelen met als die van Niall. Op dit moment zonder het zelf door te hebben is officieel bevestigt dat ik niets meer voor Niall voel, anders zou ik wel jaloers zijn geweest op dat prachtige meisje. Inplaats van dat schud ik haar hand en kijk haar nieuwsgierig aan.

'Ik ben Esther.' Achter me hoor ik een deur open gaan. Ik draai me om en zie Harry verschijnen in de deur opening.

'Esther had me wakker gemaakt dan kon jij in bed blijven.' Hij loopt maar me toe en ziet dan pas wie er voor de deur staat. Hij verstijft meteen, ik zie dat hij niet weet wat hij aan moet. Boos zijn? Blij?

'Mogen we binnenkomen?' Vraagt Niall. Ik knik en laat ze binnen, ze gaan naast elkaar zitten op de bank en ik ga naast Harry zitten.

'K-kun je misschien de boys bellen en hun vriendinnen? Ik heb alle nummers gewist.'

Ik knik en wil opstaan, maar word onderbroken door een heftige pijn in mijn baarmoeder. Harry komt meteen naar me toe en pakt mijn hand. Ik adem diep in en uit, na een minuutje kan ik weer rustig adem halen. Hoe veel minuten zaten er tussen? Acht? Tien?

'Heb je weeën schat? Moeten we naar het ziekenhuis?'

Ik schud mijn hoofd, 'het zijn vast alleen voorweeën.' Ik wil weten waarom Niall hier is en ga dit niet verpesten door mijn bevalling. Ik zal de pijn wel proberen in te houden elke acht minuten.

'Jij blijft zitten, ik bel iedereen op.'

+++

Precies na dat bij klaar was met bellen hoorden we de deur bel alweer gaan. Harry lied als eerste Zayn en Anna binnen ze hadden natuurlijk geen idee dat Niall hier was met Belle. Zayn schok daarom ook, hij gaf zijn maar direct een knuffel en ik weet zeker dat ik hem een traan van blijdschap weg zag pikken.

Toen ik op stond om Anna een knuffel te geven voelde ik de pijn weer opkomen. Ik ging direct weer zitten en hoopte dat niemand het merkte. Anna kwam naast me zitten en gaf me een kus op mijn wang en daarna een aai over mijn buik.