EARTH-199999 [NATASHA E. STARK]
Işığın bile girmediği kargo bölümünde, kırmaktan korktuğu Jane Foster'ın cihazları arasında bağdaş kurup oturmuş olan Steve için yolculuk can sıkıcı derece uzun ve sessiz geçmişti. Berlin'nin taze anıları aklında dönüp dururken kendiyle girdiği iç muhasebesinden yine sonuçsuz dönmüştü ve Tanrı biliyordu ki bütün o olasılıklar ve keşkeler arasında en doğruyu seçmiş olması için dua ediyordu. Geri dönüşü olmayan bu yolda sürüklediği Natasha'yla birlikte en tövbekar tavırlarıyla af dilenmeye gidiyorlardı -yitip giden bir dostluk için.
Hareketsizlikten kasılmış vücudunu açmak için omuzlarını oynatırken bir camın tiz sesle çıtlamasıyla yaramazlık yaparken yakalanmış çocuk gibi suçlulukla donakaldı. Natasha'dan herhangi bir ses yükselmedi, bugün sabah kalktıklarından beri kadın hiç olmadığı kadar donuktu.
"Birazdan kapıları açacaklar, sence Vision bizi karşılamaya gelir mi?" Steve'in sorusunun nedeni gergin havayı biraz olsun yumuşatmaktı. Natasha'yla uzun süredir birlikte çalıştıklarından kadının rahat olduğu durumlarda daha verimli çalıştığını biliyordu.
"Eğer gelmezse Stark'ın birkaç görevlisini daha uyutmaktan başka bir çarem kalmaz." Sesi soğuk ve hissizdi. Steve, Natasha ve Tony'nin Berlin'de yaşananların ardından çatışacaklarını tahmin etmişti ama bunun nasıl yaşandığı ve ne derece kırıcı olduğu konusunda bilgi sahibi değildi.
Kapı ağır ağır, gıcırdayarak açıldı. Uzun süredir karanlıkta kalmaktan geçici süreli körlük yaşan Steve kamaşan gözlerini kırpıştırdı ve karşısındaki kişinin Vision olması için dua etti. Natasha'nın bilekliğinden bir ateşlenme sesi gelmediğinde rahatlayarak omuzlarını gevşetti.
"Sizinle görüşmeyeli uzun zaman oldu Yübaşı, Bayan Romanoff." Tekdüze ses elinden geldiğince sevecendi, dudaklarıysa beceriksizce yukarı kıvrılmıştı. "Yardımlarınız için minnettarım."
"Elbette." Natasha aksi bir şekilde onu karşılarken ona uzatılmış yardım eline tutunarak kendini uçağın dışına attı. "Diğerlerine ne oldu?" diye sordu kadın başını birini görebilmek umuduyla çevirirken.
Steve onun hemen ardından dışarı çıktığında Natasha'nın neden bahsettiğini anladı. İntikamcılar Yerleşkesi terk edilmişti. Yeni, neşeli gençler koşu yolunda kahkahalar eşliğinde koşturmuyordu, onlara kök söktürmek için dikilen asabi üstler yoktu, hiç kimse yoktu.
"Bay Stark S.H.I.E.L.D'in son kırıntılarını güvenilir bulmadığı için finansal açıdan desteklemeyi bıraktı." Vision durakladı ve yanlış bir şey söylemekten kaçınıyormuş gibi gözlerini ondan çekti. "Size bunu vermeme izin verin."
Uzatılan yüz değiştiricileri memnuniyetle kabul edip suratlarına taktıklarında uzun adımlarla daha iyi bir yerde konuşmak üzere ilerlediler. Birkaç dakika sonra koşturarak Jane Foster'ı karşılamaya gelen ekibi üçü de görmezden gelip Vision'nın onları götürdüğü toplantı salonuna kadar konuşmadılar.
Vision, diplomatları ağırlamak için döşenmiş minimum düzeyde teknolojik aletin olduğu salonlardan birini seçmişti -anlaşılan onun için de Friday'in varlığı büyük bir tehdit oluşturuyordu. Steve ofis sandalyelerinden birinde otururken Natasha kapıya yakın duvarlardan birine yaslanmayı tercih etti -bunun nedeninin herhangi bir istenmeyen durumda daha rahat kaçabilmesi için olduğunu bilecek kadar Natasha'yı tanıyordu Steve.
"Bay Rogers, Bayan Romanoff." diye cümleye girdi sentezoid ayakta dikilirken. "Sizin S.H.I.E.L.D'in çöküşü sırasındaki stratejik ve diplomatik başarınızdan dolayı Bay Stark'ı bulmak için biçilmiş kaftanlar olduğunuza inandım ama elimdeki yeni bilgiler gösteriyor ki sizin uzmanlığınız onu getirmede işe yaramayacak. Onun yerine Bayan Tasha Stark'ı sorgulama konusunda yardımda bulunmanızı isteriz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Holding Out for a Hero | stevetony.
Fanfiction[multiverse | 3490 + 199999(mcu)] -tony stark en kötü kabuslarında bile steve'le sarmaşdolaş halde uyanacağını hesaplamamıştı. -tasha stark'ın arkadaşlarının yarısı yok ve tanıdığı herkes tarafından sırtından bıçaklamış. [civil war sonrası]