Zawgyi
ဒီေန႔ကေတာ့ ေက်ာင္းတက္ျခင္းရဲ႕
ဒုတိယေန႔ေပါ့...
က်င္းလင္ ၊ဇီက်ိန္း နဲ႕ က်င္းရီ ၊ စစ္ေကြၽး တို႔
ကန္တင္းမွာ မနက္စာ စားေနစဥ္...
က်င္းရီ "က်င္းလင္ မင္းသိလား "
က်င္းလင္ "မသိဘူး "
ဇီက်ိန္း "ဘာရီး တုန္း"
က်င္းရီ "ငါငယ္ငယ္တုန္းက ေလ
ညီေလး တေယာက္႐ွိတယ္ သူက
က်င္းလင္ နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ တူတာ"
ဇီက်ိန္း "အမ္ အခုသူကေရာ "
စစ္ေကြၽး " သူက ဦးဦး႐ွီးခ်န္တို႔နဲ႔
ကိုရီးယား လိုက္သြားတယ္ "
'ဂလု' က်င္းလင္ တေယာက္
မသိမသာ သေတြးမ်ိဳခ်ေနမိသည္...
က်င္းရီ "ဟုတ္တယ္ ငါသူ႔ကို
အရမ္းလြမ္းတာပဲ အဆက္သြယ္လဲ
မလုပ္ဘူး သူက ေတာ္ေတာ္ စြာတာ
ပါပါးနဲ့ သူ႔အိမ္သြား လည္ရင္လဲ
သူ႔အ႐ုပ္ေတကိုင္တာမႀကိဳက္ဘူး
ငါ့အိမ္သူလာလည္ရင္က်ေတာ့
ငါ့အ႐ုပ္ေတအကုန္ေဆာ့တာ"
ဘလို ေတာင္ လူတေယာက္ လံုးကို
ေ႐ွ႕ထားပီး သည္းခံ သည္းခံ...
က်င္းရီ "ေနပါအုန္း သူ႔နမယ္က
ငါ ငါအဲ့တုန္းက ငယ္ေသးေတာ့ ေမ့သြားပီ
လင္ေတာ့ပါတယ္ ကိုကို မွတ္မိေသးလား"
စစ္ေကြၽး "အမ္ ကိုကို လဲ သိမ္မမွတ္မိဘူး
အားလင္ ထင္တာပဲ"
က်င္းလင္ "ဟုတ္လား အဆို ငါတို႔
အတန္းသြားရေအာင္"
ဇီက်ိန္း "အင္း သြားမယ္ ေလ"
ဆက္ေျပာေနရင္ က်င္းလင္ အေၾကာင္းေတ
ေပၚေတာ့ မွာမို႔ အျမန္သြားရန္ေျပာရသည္...
က်င္းရီ "အမ္ အင္း ကိုကို သြားပီေနာ္ "
စစ္ေကြၽး "အင္း "
.........,.....................
ေန႔လည္စာစားပီး...
Toilet ထဲတြင္ က်င္းရီ
အိမ္သာဝင္တုန္း က်င္းလင္
စကားစလိုက္သည္...
က်င္းလင္ "ေတာ္ေသးတယ္ အဆို
အခုထိ ငါေပ်ာက္ေနတာကို သူတို
မသိေသးဘူး ေပါ."
ဇီက်ိန္း "ဟုတ္မွာေပါ့ မင္းဘဝကလဲ
မလြယ္လိုက္တာ မိသြားရင္ ဘလို လုပ္မလဲ"
YOU ARE READING
Fate (ကံကြမ္မာ) Fate (ကံၾကမၼာ)
Fanfictionဒေါသကြီးပီး သူ့လင်မျက်နှာ တကမ္ဘာ ထင်တဲ့ ဦးလေးဖြစ်သူနဲ့ မနေချင်လို့ ကိုရီးယား ကေန တရုတ် ကို ဘေးအိမ်က သငယ်ချင်း ဖြစ်သူဟန်ရဲ့ အကူအညီဖြင့်အဝတ်တထည် ကိုယ်တခုနဲ့ ထွက်ပြေးလာပီး ကျောင်းလာတက်သော ကျင်းလင်..........😌 ဘာတွေဆက်ဖြစ်မလဲ😅😅 ေဒါသႀကီးပီး သူ႔လင္မ်က္...
