Zawgyi
ေဟာ့ေပါ့ ဆိုင္တြင္...
"ကဲ ႀကိဳက္သေလာက္ စားၾကေနာ္
အားမနာနဲ႔ "
အားမနာဖို႔ေျပာေနေသာ ဟန္...
"စိတ္ခ်စမ္းပါ"
က်င္းလင္ မ်က္စိတဖက္မိွတ္ျပပီး
ျပန္ေျဖလိုက္သည္...
ဇီက်ိန္း ကေတာ့...
"အင္း "
ဘာမွမစားပဲ ထိုင္ေနေသာ
က်င္းရီ ကို ဟန္က...
"က်င္းရီ မင္းလဲ စားေလ
ဘာမွအားမနာနဲ႔ သငယ္ခ်င္း ေတပဲ"
"ဟုတ္ကဲ့"
က်င္းရီ ျပန္ေျဖလိုက္ပီး
အစားစားဖို႔ ျပင္လိုက္သည္...
"ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ့
သငယ္ခ်င္ေတပဲ အဆင္ေျပသလိုေျပာ"
"ဟုတ္ "
"သငယ္ခ်င္း ေတပဲ ကို
ယဥ္ေက်းစရာမလိုပါဘူးဆို"
"ေအးပါ ေသနာေကာင္ရယ္"
က်င္းရီ ျပန္ေျပာလိုက္တဲ့စကားကို
ဟန္က စိတ္မဆိုးတဲ့အျပင္ ျပံဳးေနေလသည္...
"အယ္"
ဇီက်ိန္း ကေတာ့ မထင္မွတ္ထားတာမို႔
အံျသသြားသည္...
က်င္းလင္ ကေတာ့ ေသေအာင္
ရယ္ရင္း...
"လ်ွာ႐ွည္တာကို နည္းေတာင္
နည္းေသးတယ္ "ဟားဟား '
"မရီနဲ႔ က်င္းလင္ ေအာ္ မင္းတို႔ကို
ငါေျပာမလို႔ ခနေနက်ရင္ ငါမင္းတို႔ကို
လူတေယာက္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးမယ္ "
ဟန္ ေျပာစရာ႐ွိတာ ေျပာလိုက္ေတာ့...
က်င္းလင္ က...
"ဘယ္မွာလဲ အက္လူက"
ဇီက်ိန္း ကေတာ့...
"ဘသူလဲ "
ဟန္သူတို႔ေမးတာကို ေျဖမလို႔႐ွိေသး
ဆိုင္ထဲဝင္လာတဲ့လူကို ျမင္၍...
"ဦး က်ေနာ္ ဒီမွာ"
"ဟန္ေလး"
*အသက္က သိပ္မႀကီးေသးပါဘူး
ဟန္က ဘာလို႔ ဦးလို႔ ေခၚတာလဲ
ပီးေတာ့ ဘာလို႔ ဦးထုပ္္ေဆာင္းပီး
mask တပ္ထားရတာလဲ*
"ဒီမွာထိုင္ မိတ္ဆက္ေပးမယ္
သူတို႔က က်ေနာ္ ေျပာတဲ့ ဇီက်ိန္း နဲ႔
က်င္းလင္သူက လန္က်င္းရီ တဲ့
ဒီေရာက္မွ ခင္တာ"
YOU ARE READING
Fate (ကံကြမ္မာ) Fate (ကံၾကမၼာ)
Fanfictionဒေါသကြီးပီး သူ့လင်မျက်နှာ တကမ္ဘာ ထင်တဲ့ ဦးလေးဖြစ်သူနဲ့ မနေချင်လို့ ကိုရီးယား ကေန တရုတ် ကို ဘေးအိမ်က သငယ်ချင်း ဖြစ်သူဟန်ရဲ့ အကူအညီဖြင့်အဝတ်တထည် ကိုယ်တခုနဲ့ ထွက်ပြေးလာပီး ကျောင်းလာတက်သော ကျင်းလင်..........😌 ဘာတွေဆက်ဖြစ်မလဲ😅😅 ေဒါသႀကီးပီး သူ႔လင္မ်က္...
