Zawgyi
ညေနေက်ာင္းဆင္းေသာ္...
"မင္းတို႔အေဆာင္ျပန္ႏွင့္ၾကေတာ့
ငါသြားစရာ႐ွိေသးလို႔"
က်င္းလင္ ေျပာလိုက္ေတာ့
ဟန္ က...
"ဘယ္သြားမလို႔လဲ "
က်င္းလင္ လဲ မသိတာမို႔
အမွန္တိုင္သာေျဖလိုက္သည္...
"မသိဘူး စစ္ေကြၽး ေကာက
ေခၚထားလို႔ "
က်င္းရီ ထိုစကားကို
မယုံႏိုင္စြာပဲ...
ဟုတ္တယ္ ေလ သူတို႔က
အက္ေလာက္ထိ ရင္းနီးတဲ့
ဆက္ဆံေရးမွမဟုတ္တာ...
"ကိုကို ကေခၚတာ"?
က်င္းလင္ ေခါင္းျငမ့္ရင္း...
"အင္း "
"ဟန္ လိုက္သြားအံုးမလို႔လား
မလိုက္ပါနဲ႔ မင္းသြားခ်င္တဲ့ ေနရာေျပာ
ငါလိုက္ပို႔မယ္ ဘလိုလဲ "
ဇီက်ိန္း ဟန္ကို စသလိုလိုျဖင့္
အတည္ေျပာလိုက္သည္...
ထိုစကားမ်ားက က်င္းရီ ရဲ႕
ရင္ကို မီးစနဲ႔ထိုးေနသလို...
က်င္းလင္ ကို ဂ႐ုစိုက္တာထက္
ဟန္ကို ပိုပီး သိသိသာသာ
ဂ႐ုစိုက္ေသာ မိမိခ်စ္ရသူ ေၾကာင့္
က်င္းရီ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္...
က်င္းရီ ရဲ႕ မ်က္နာ ပ်က္သြားတာကို
ဟန္သတိထားမိတာမို႔...
"ကဲပါ မင္းလဲ သြားစရာ႐ွိတာသြား
ငါတို႔လဲ အေဆာင္ျပန္ၾကမယ္ go"
ဟန္ဦးေဆာင္လို႔ က်င္းရီ တို႔
သံုးေယာက္ အေဆာင္ကိုျပန္သြားၾကသည္...
က်င္းလင္ ေက်ာင္းခန္းေ႐ွ႕တြင္သာ
စစ္ေကြၽး ကို ရပ္ေစာင့္ေနလိုက္သည္...
မၾကာပါ အျပံဳးေရးေရးေလးျဖင့္
အနားေရာက္လာေသာ စစ္ေကြၽး ေကာ...
"Sorry ေစာင့္ေနတာ ၾကာပီလား"
"ဟင့္အင္း ရပါတယ္ "
"သြားရေအာင္ ေလ"
က်င္းလင္ သိခ်င္ပါသည္...
"ဘယ္သြားမလို႔လဲ ေကာ"
စစ္ေကြၽး က်င္းလင္ရဲ႕ လက္ေလးကို
ပထမဆံုးအႀကိမ္ ဆုတ္ကိုင္လ္ုက္သည္...
"ဒီနားေလးတင္ပါလာ"
လက္ဆြဲေခၚသြားတာမို႔
က်င္းလင္ မွာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔
ပါသြားရသည္...
YOU ARE READING
Fate (ကံကြမ္မာ) Fate (ကံၾကမၼာ)
Fanfictionဒေါသကြီးပီး သူ့လင်မျက်နှာ တကမ္ဘာ ထင်တဲ့ ဦးလေးဖြစ်သူနဲ့ မနေချင်လို့ ကိုရီးယား ကေန တရုတ် ကို ဘေးအိမ်က သငယ်ချင်း ဖြစ်သူဟန်ရဲ့ အကူအညီဖြင့်အဝတ်တထည် ကိုယ်တခုနဲ့ ထွက်ပြေးလာပီး ကျောင်းလာတက်သော ကျင်းလင်..........😌 ဘာတွေဆက်ဖြစ်မလဲ😅😅 ေဒါသႀကီးပီး သူ႔လင္မ်က္...
