Aiming You (Under Editing)

Chapter 2

Chapter 2

I was very shocked at the speed of his movement. I didn't react immediately and was just stunned in several moments, but after a while, I recognized what had happened and I reached into my boots for another gun.

"Drop your gun!" Pag utos ko sa kaniya habang nakatapat sa akin ang baril na hawak niya at nakatapat din sa kaniya ang hawak kong baril.

"What if I don't want to?" Pang iinis niya.

"I said drop your gun!" Pag ulit ko sa sinabi ko kanina na medyo nakakaramdam na ng inis.

"Get rid of your face mask first." Pag uutos niya at tinuro ang face mask ko gamit ang baril na kinuha niya sa'kin kanina.

"I. Don't. Want. To." I said, seriously.

"Oh, okay. You leave me no choice." He stated this while aiming his gun at me, and for a little moment I believed he was going to shoot me, but I was taken aback when he shot my gun. Why can't I tell what he'll do next while I'm with him?

"Asshole!" Sabi ko nung naka move on na 'ko sa ginawa niya sabay tumbling papunta sa likod niya. Kinuha ko agad ang baril na hawak niya at siniko ko ang batok niya kaya napaluhod siya. Tinapat ko agad ang baril ko sa sintido niya.

"Got you!" Sabi ko at napangisi ako. I intended to shoot him in the head, but I had no idea he'd find a way to knock me down.

Hinila niya ang kaliwa kong paa kaya napahiga ako sa lapag at naiwan tuloy siyang nakapatong sa'kin. Nabitawan ko tuloy ang hawak hawak kong baril pagkahila niya sa akin. Kinuha niya agad 'yung baril na nalaglag at itinago ito sa bulsa ng pantalon niya. Gulat na gulat ako dahil unang beses na may nakatapat sa akin sa galing ko sa pakikipaglaban.

"You're wrong. I got you." Sabi niya sabay tayo habang nakahawak sa dalawa kong kamay. Naglakad siya papunta sa cabinet niya at may kinuha doon na lubid na sa tingin ko ipantatali niya sa akin.

Kahit gusto kong manlaban, hindi ko maigalaw ang katawan ko sa hindi ko malaman na dahilan. Hinila niya ako papunta sa upuan at itinali nga niya ang katawan ko. Pagkatapos niya akong itali, humarap siya sa akin at nameywang.

"Who gave you the order to kill me?" Tanong niya sa akin ng napakaseryoso ang mukha. Malayong-malayo sa mapaglarong boses niya kanina.

"Sorry, but I won't tell you." Sabi ko at ngumiti ng peke.

"Hmm. Okay." Sabi niya at akala ko 'yun na 'yon kaso bigla niyang tinanggal ang face mask ko. Mula dito sa kinauupuan ko kitang kita ko kung paano siya nagulat nung nakita niya ang pagmumuka ko.

"What the fudge?! You are the lady earlier." Gulat niyang sabi at gulat din akong napatingin sa kaniya dahil sa biglaan niyang sigaw.

"So?"

"So? So? Muntik mo na akong mapatay kanina tas sasabihin mo 'so'?!" 

"Why? I don't care. And, please, be quiet you're so loud." Saad ko at tumingin siya sa akin ng nanlalaki ang mata. Kalalaking tao, napaka ingay.

"Wow. Just wow." Sabi niya na mukang 'di makapaniwala.

"Ngayong alam mo na, puwede bang patanggal na nitong nakapalupot na tali sa katawan ko?" Tanong ko.

"Ha?! Do you think I'm dumb? Alam kong tatakas ka kapag tinanggal ko 'yung tali na nakapalupot sa katawan mo." Pag aakusa niya.

"Wow. Are you a fortune teller? Anyway, why are you so good at aiming and why do you move so fast? Do you do martial arts?" Pag tanong ko sa kaniya ng madami.