"အန်တီ သမီးတို့ဒီလိုလုပ်တာမှန်ရဲ့လားဟင်....."
"မှားစရာမရှိဘူးjihyung သူကသမီးအပိုင်လို့ပြောထားတယ်မလား
ဒါတောင်အဲ့အကောင်ကရှေ့ဆက်တိုးရင်
မာမီတို့အဆိုးဆုံးလုပ်ပစ်လို့ရတယ်....."
"ဟုတ်တယ်JeonJungkookကိုရမှဖြစ်မယ်
နှစ်တွေအများကြီးစောင့်ခဲ့ရတာ
ဒီလိုမျိုးလက်လွှတ်ပစ်လို့မရဘူး
ပတ်ဂျီမင်ကိုဖယ်သင့်ရင်ဖယ်ထုတ်ပစ်ရမယ်"
"jihyungလေးအမြင်မှန်တွေရလာပြီးပဲ..."
ဂျီယောင်းသည် ရွှေအိုရောင်ဆံပင်လေးတွေကို
နားတစ်ဖက်ကြားထဲသိမ်းလိုက်ရင်းနှုတ်ခမ်းတစ်ဖက်တွန့်ပြီးပြုံးကာခေါင်းမော့ထားခဲ့သည်။
သူမရဲ့မျက်လုံးတွေသည်တောက်လောင်နေခဲ့သည်။
သူမလုံး၀မကောင်းဆိုးဝါးဖြစ်သွားခဲ့ပြီး။
ကိုယ့်ရဲ့စိတ်တွေအကျင့်တွေကို ပတ်၀န်းကျင်ကပဲပြောင်းလဲပေးတတ်စမြဲပါ။ သူမရဲ့နူးညံ့တဲ့ နှလုံးသားက ချစ်ရတဲ့သူရဲ့ဥပက္ခာနဲ့ အန်တီjeonရဲ့ဆေးထိုးစကားကြောင့် လုံး၀ပျက်စီးသွားခဲ့ပြီး။အချစ်ကြီးရင်အမျက်ကြီးတယ်ဆိုတာမျိုးလား။
...........................
"ဂျီမင် မင်းသွားလို့မရဘူး
သူကမင်းနဲ့ဘာမှမဆိုင်တော့ဘူးသိရဲ့လား"
"သူကကျတော့်ချစ်သူလေhyung
ဘာလို့မဆိုင်ရမှာလဲ သူစိတ်ဆိုးနေတော့မှာပဲ"
ParkJimin...!!!
နေကဖြင့်မကောင်းသေးဘူး Jungkookဆီသွားရမယ်ဆိုပြီးပြောနေတာတစ်မနက်လုံး။
hoseok hyungနဲ့ဟိုဆွဲဒီဆွဲဖြစ်ကာကြည့်မကောင်းတော့တာကြောင့် ထယ်ယောင်းသည်ဂျီမင့်ရင်ဘတ်တည့်တည့်ကိုသတင်းစာတစ်စောင်နဲ့ပစ်ပေါက်လိုက်သည်။
"မင်းစာဖတ်တတ်တယ်မလား
ဖတ်ကြည့်စမ်းအဲ့မှာ သူ့အတွက်ဒီလိုပုံဖြစ်နေတာတန်ရဲ့လားဂျီမင်
မင်းကသာရူးနေတာ သူက တော့အေးဆေးပဲ"
သတင်းစာခေါင်းကြီးပိုင်းကနေသူ့ကိုပြုံးပြနေတဲ့လူနှစ်ယောက်။တော်တော်ကြီးပျော်ရွင်နေကြပုံပဲ။jungkookသည် jihyungရဲ့အ၀တ်စားလွတ်နေတဲ့ပခုံးပေါ်လက်တင်ကာ ဓာတ်ပုံထဲကနေပြုံးပြနေသည်။ခေါင်းစဉ်ကိုဖတ်ကြည့်လိုက်တော့
" SEO jihyungနှင့် JeonJungkookတို့၏ လက်ထပ်ပွဲရက်ကိုမကြာမှီပြန်လည်သတ်မှတ်မည်"
YOU ARE READING
ခါးသက်သက်အပြုံး
Fanficပင်လယ်ကြီးလိုပဲကောင်ကင်ပြာကလဲမာယာများတတ်တယ်ဆိုတာhyungကိုသင်ပေးရဦးမယ်....
