True lies [On going]

Chapter 7

Copyright © 2015 MarrChinitangSuplada

(Marr Garcia)

All rights reserved. No portion of this book may be reproduced or transmitted in any form or by any means without written permission from the copyright holders. This story is a work of fiction. Any resemblance to actual event or locales or persons, living or death is entirely coincidential.

CHAPTER 7

[KAEDE ]

Inabot na kami ng madaling-araw para mai-finalized ang magiging layout at segments ng school event. Yung Nerd blonde lang naman na iyon ang pwedeng magtagal para samahan ako. At according sa vice namin na si Gino ay pwede siyang utusan dahil under siya ng scholarship ng Dean. Di na mahalaga kung kailan ko nalaman.

It's already 3:45 am in the morning when i just chased at my wrist watch. Nak ng tufo, anong sumanib sa akin na ispirito para maging isang nocturnal na nilalang? Well i guess mamayang klase mababawian ako at malamang bangag ang aabutin ko nito.

Kabaliktaran naman sa sitwasyon ngayon ni Nerd blonde na wala ng malay at humihilik na sa table. Napakadakila rin ng isang to. Sukat ba namang tulugan ka habang abalang-abala ka sa pagfa-finalized ng project. Napaface-palm ako ng wala sa oras. Ano bang klaseng alalay ito?

Nang mapagdesisyonan ko nang gustong umuwi ay inayos ko muna lahat ang dapat aayusin. Niligpit ko na lahat ng nakakalat sa table at pati nakakalat na babae sa lamesa. Di ko naiwasang dumako sa mukha niya. Shet. Naalala ko na naman yung ginawa kong katangahan. Please lang tukso, layuan mo ako! *gulp*

Kung tititigan mo siyang mabuti parang may kahawig siya na nakilala ko na siguro pero di ko naman tanda kung sino. Kapag natanggal yung makapal na frame niyang salamin at kunting hawi ng bangs na tumatakip sa kanyang mata, masasabi kong para talaga silang pinagbiyak na bunga.

Maganda din pala ang isang to kapag nag-ayos lang sana. Wala kang makikitang acne marks o pimples sa mukha niya na mukhang alagang-alaga siya ng mga facial beauty products. Makinis na may pagka tan ang balat. Meron siyang di katangusan na ilong at makakapal na maitim na pilik-mata like i saw an anime for real. Dumako nanaman ako sa mapupula at malambot niyang labi na ini-iwas iwasan kong makita. Shet lang, pero natatakam ako sa labi niya. I shook my damn freaky head not to try again this creeps on my mind the hell annoys me.

"Kaede..."

"huh?"

I snap back. Bigla akong nangitla nang makita kong nakadilat na siya. Humikab siya at saka nag-inat. Tumingin siya sa akin na parang napaka-inosente. Nagtataka siguro siya kung bakit nasa harap niya ako.

"Gigisingin dapat kita dahil uuwi na tayo!"

Sabi ko saka tumalikod na ako sa kanya dahil di ko alam kung saan lupalup ng universe naramdaman kong biglang uminit ang pisngi ko. Kainis, Wag siyang umastang cute baka gawin ko siyang keychain at maisabit sa bag ko.

"Huh?"

"Bingi mo! Maglinis ka nga ng tenga!"

Saka kinuha ko na yung bagpack ko sa lamesa at nagtungo na ako sa pintuan nitong kwarto. Bahala siya diyan kung ayaw pa niyang umalis.

" Teka lang, antayin mo naman ako!" Sigaw niya mula sa loob. Nasa labas na kasi ako at patungo na palabas nitong building. Naramdaman ko na mang may biglang tumulak sa braso ko at alam kung may isang sira-ulong babaeng weird na may blondeng buhok lang naman ang gumawa non.

" Hoy! May balak ka bang iwan ako?"

"Sinong may sabing antayin kita?" Di ko siya nilingon. Kung maka hoy ang isang to parang close kami. Tssk.