💕ស្វាមីភ្លោះរបស់អូន💕( Completed✔️ )

ភាគទី១៥ : ឈឺខ្លួនក៏គ្មានបញ្ហា!!!

ថើបចុះឡើងកូនភ្លោះក៏ចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៏លើសនឹងទៀតដៃស្ទាបអង្អែលពេញរាងកាយទោះនាយតូចខំហាមយ៉ាងណាក៏មិនស្ដាប់ដែរយុនហ្គីដោះឡេវអាវរបស់នាយតូចម្ដងមួយគ្រាប់មាត់នៅជាប់បឺតជញ្ជក់កញ្ចឹងកររបស់ជីមីនឡើងងប់ងល់អស់ហើយយុនជេវិញក៏លូកទៅដោះខោរបស់នាយតូចម្ដងបន្តិចនិងបានទាញទៅរកកន្លែងដែលស្រួលជាងនេះមិនល្ហល្ហេវពេកមានកន្លែងបិទបាំងខ្លះទើបមិនទើសទាល់ ( ធ្វើបានគ្រប់កន្លែង )

" នេះនៅក្នុងព្រៃណា "

" នៅព្រៃស្ងាត់ងាយស្រួលមិនមានអ្នករំខាន " ដកមាត់មកឆ្លើយតបសិនទើបអោនទៅញក់ញីបន្តទៀតពីរនាក់បងប្អូនញាប់ដៃញាប់ជើងណាស់ព្រោះថាប្រញាប់ឲ្យឆាប់រួចរាល់នឹងបានទៅដើរលេងបន្តទៀតនោះអី ><

" ពួកបងល្មោភណាស់ "

" ក៏មកពីអូននឹងហើយប្រពន្ធសម្លាញ់ " និយាយហើយក៏ចាប់ផ្ដើមប្រតិបត្តិការបង្កាត់ភ្លើងអាំងសាច់ញ៊ាំនៅក្នុងព្រៃតែម្ដងហេតុតែគ្មានមនុស្សក៏ធ្វើវាទៅយ៉ាងរលូតមិនគិតថាខ្មាស់អ្នកថែរក្សានៅក្នុងព្រៃនេះទេឬ? ( គួរតែចេះខ្មាស់ខ្ញុំផងបងៗតាមមើលពួកបងឯងយូរហើយ )

" អ្ហាសៗ..ប្ដីសម្លាញ់..លឿនជាងនេះ..អ្ហឹស " នាយតូចនិយាយដាច់ៗនិងសុំឲ្យនាយដាក់ឲ្យលឿនៗជាងនេះទៀតទើបគេចូលចិត្តតិចៗពេកមិនស្រួលទេប្ដីភ្លោះអើយ ~,~

" បានបេប៊ី.. " និយាយហើយក៏សម្រុកលឿនជាងមុនទៀតឡើងខ្លួនរលាក់អស់ហើយសម្លេងសាច់ប៉ះសាច់ក៏បន្លឺឡើងពេញព្រៃដូចគ្នាយុនជេរួចរាល់ចូលដល់យុនហ្គីម្ដងស៊កចូលទៅក៏សម្រុកយកៗតាមអារម្មណ៏ណាមួយឆាប់ហើយផងបើជីមីនវិញគឺថ្ងួចថ្ងូរឡើងអស់សម្លេងហើយគ្មានខ្មាស់អ្នកណាទេពេលនេះ ><
បន្ទាប់មកទៀតសង្រ្គាមស្នេហ៏ក៏បានបញ្ចប់ត្រឹមរយៈពេលខ្លីនាយតូចដកដង្ហើមវែងៗសឹងតែមិនដល់គ្នាប្ដីទាំងពីរក៏បានស្លៀកពាក់ឲ្យគេត្រឹមត្រូវវិញ ។

" ដើររួចទេអូនសម្លាញ់ " យុនហ្គី

" ទន់ជើងហើយ " នាយតូចពេបដាក់នាយទើបយុនជេដាក់ជីមីនមកលើខ្នងរួចក៏ធ្វើដំណើរបន្តដើម្បីរកកន្លែងគួរសមសម្រាប់ពួកគេញ៊ាំអាហារផងមើលទៅប្រពន្ធរបស់គេឃ្លានហើយ ~,~
រកកន្លែងបានហើយពួកគេក៏រៀបចំអាហារសម្រាប់ញ៊ាំដាក់នៅខាងមុខនេះយុនហ្គីជាអ្នកធ្វើដោយផ្ទាល់ដៃខំក្រោកធ្វើតាំងពីព្រឹកដើម្បីទុកយកមកញ៊ាំជុំគ្នា ។