Kalbimdeki Cin / EL AMLUK

Bölüm 28

/28/ŞER/

Cinler ve insanların yaşamları arasındaki ince çizginin üzerinde duran Yasemin, geçmişinin ve geleceğinin de tam ortasındaydı. Geleceğe adım atabilecek miydi bilmiyordu ama şu ana kadar yaşadığı her şeyin ve bazı kişilerin geçmişinde kalmasını istiyordu. İlk sırayı alan ise Eflah ve bebeğiydi. Onlarla birlikte günü bırak tek bir nefes bile almak istemiyordu ama geleceğe atmaya korktuğu adımların kararsızlığının en büyük sebebi yine onlardı.

" Kuzeninin nesi var Ahlad?"

" Bir şeyi yok Aslı!"

" Ne demek yok ya? Kız, kriz mi nöbet mi artık her neyse gözlerimizin önünde geçirdi"

" Önemli bir şey değildi tamam mı?"

Yasemin'i kendi yatağında yatıran Aslı, Ahlad'la salona geçer geçmez banyoda yaşadığı şeyin sebebini sordu. Cevabını az çok tahmin ediyor olmasına rağmen Ahlad sıradan bir şeymiş gibi geçiştirmek istemişti ama Aslı'nın gerçekleri duymaya, tahminlerini doğrulatmaya ihtiyacı vardı.

" Ahlad. Neden söylemiyorsun? Belki yardımım dokunur"

" Yardımın filan dokunamaz Aslı! Yasemin için yapabileceğin bir şey yok"

Yasemin'i getirdiği için pişman olan Ahlad sesinin kontrolünü kaybettiğinde Aslı pes edip dolan gözlerine emirler yağdırdı. Bu zamana kadar bir kez olsun kalbini kırmayan adamın evi inletecek derecede bağırarak konuşmasına kırılmıştı ve bunu belli etmemek için çabaladı.

" Yastıkla çarşaf getireyim sana"

Ahlad'a bakmamaya çalışarak konuşan Aslı salondan çıkmak üzereyken Yasemin'i tam karşısında buldu. Ahlad ve Aslı'nın seslerini duyan Yasemin tartışmalarına bir son vermelerini istediği için yatağından çıkmıştı. Kapının kenarına tutunarak ayakta durmaya çalışan Yasemin Aslı'nın duymayı istediği cevabı Ahlad'ın kızacağını bile bile bir çırpıda verdi.

" Hamileyim... Bir cinden"

Tahmin ediyor olmasına rağmen şaşkınlığını gizleyemeyen Aslı ne diyeceğini bilmez bir şekilde Yasemin'in yüzüne bakarken Ahlad eliyle alnını ovalayarak başını olumsuz anlamda salladı. Bilmesin istemişti ama kuzeni apaçık söylemişti!

"Bana yapabileceğin yardımı yaptın zaten... Teşekkür ederim"

Titremesi görünür hâle gelen Yasemin'e yaklaşan Aslı sessizliğini sarılarak bozduğunda ikiside göz yaşlarına engel olmaktan vazgeçti. Birinin desteğine ihtiyacı vardı Yasemin'in ve Aslı hiçbir şey sormadan, söylemeden destek olabileceğini göstermişti.

Yasemin den ayrılan Aslı koluna girerek odasına geri getirdikten sonra yatağa uzanmasına yardımcı oldu. Kalbini sızlatmıştı Yasemin'in hâli ve onun yerinde olmayı düşünmek bile istememişti.

" Ben Ahlad'ın yatağını hazırlayıp geleceğim"

Yasemin'in üzerini örtüp, yüzüne gelen saçlarını kulağının arkasına sıkıştıran Aslı dolabın üzerinde bulunan yastıklardan bir tane aldıktan sonra çekmecesinden gül kokulu çarşaf çıkardı. Annesi ve babası için kullandığı çarşafı onlar kadar değer verdiği Ahlad için çıkardı.

" Kızgın mısın?"

Ahlad'ın sorusunu duymazdan gelerek koltuğun üzerine çarşafı seren Aslı, " özür dilerim" demesiyle ona doğru dönüp yastığı çok sert olmayacak şekilde fırlattı.

" Özrünü istemiyorum Ahlad"

Aşık olduğu kızın kaşlarını çatmasına alışık olmayan Ahlad sarılarak kendisini affettirmek istedi ama tepkisinin ne olacağını kestiremediğinden vazgeçti.