donkerblauw

deel 1: waarin deuren opengaan

Het is een regenachtige zomeravond. Ik ben alleen thuis. Mijn tante is bij haar vriend. Ze zijn in de namiddag vertrokken, en zouden drie dagen naar Parijs gaan. Ik vond het niet erg om alleen thuis te zijn. Meer tijd voor mezelf.

Ik heb weer eens gedanst. Wijde jogging aangetrokken, sportbeha aangedaan. Niets anders, is ook niet nodig als je alleen bent. Niemand die je kan zien, behalve je eigen reflectie natuurlijk. Het raam van de buren geeft zicht op de tuin, maar er is niemand thuis, dus het maakt niet uit. Haren los, muziek op max, en dansen. Even voel ik ogen op mijn rug branden, maar er valt niemand te bespeuren. Ik daag de onzichtbare indringer uit. Regen vermengt zich met zweet, maar water is maar water. Warm en koud.

Tijd voor een douche. Als ik langs de badkamer is de spiegel loop, zie ik hoe ik eruit zie, bezweet, verregend. Mijn lange bruine haar hangt in slierten tegen mijn lichaam. Ik kleed me uit. Alles plakt aan mijn lijf. Als ik mijn joggingbroek eindelijk uitheb, gaat de bel. Tante wilt altijd dat ik de telefoon opneem, dus de deur opendoen zal waarschijnlijk ook van mij verwacht worden. Snel grijp ik naar het eerste beste kledingstuk dat ik tegenkom op weg naar de deur. Een wijd, lichtblauw hemd. Ik heb geen tijd meer om alle knoopjes dicht te doen, ik ga dan maar voor de middenste drie. Gelukkig heb ik mijn ondergoed nog aan. Aan de andere kant van de deur staat een jongen van mijn school. Ik zit nu al drie jaar bij hem in de klas. Hij heeft donkerbruin haar, geweldige blauwe ogen en een mooie mond. Hij heeft een wit hemd aan over een losse blauwe jeans. Ik had altijd al wel een oogje op hem. Veel over hem gedroomd.
Ik besef pas dat mijn natte haar ervoor zorgt dat mijn lichtblauwe hemd doorkijkbaar is als ik hem ter hoogte van mijn borsten zie staren.
Hij slikt.
Ik slik.
Ik zeg dat ik eigenlijk wilde gaan douchen, en excuseer me voor hoe ik eruit zie.
Hij zegt dat hij tante's wasmachine komt herstellen. Hij ziet er niet uit alsof hij iets komt herstellen. Hij heeft niet eens werkgerief bij. Als ik hem hierop wijs, zegt hij dat zijn tas hier al staat. Tante kent iedereen van de buurt, deze jongen zal de waarheid wel spreken. Bovendien regent het nog steeds, en het begint donker te worden buiten. Ik laat hem binnen. De sleutel draai ik terug in het slot, maar laat hem steken waar hij zit. Ik ga hem voor, de gang op. Opnieuw loop ik langs een spiegel. Snel probeer ik mijn hemd zo te trekken dat mijn bovenlijf minder bloot is. Ik voel zijn ogen op mijn rug branden. Is dat nu gedroomd of voelde ik een hand langs mijn heup strijken?
Ik bied hem drinken aan, hij bedankt.
'Ben je alleen thuis?' Vraagt hij.
Ik knik. 'Mijn tante is bij haar vriend gaan slapen. Vormt dat een probleem, moet ze erbij zijn om te betalen?' Ik kijk hem aan. Zijn blauwe ogen zijn nog steeds op mijn doorweekte hemd gericht. 'Nee hoor, geen probleem. Misschien zelfs beter, minder volk in huis. Da's rustiger werken.'Ik probeer mijn haren zo te herschikken dat ze de doorschijnende plekken op mijn hemd bedekken.Hij slikt als hij nogmaals een blik op mijn doorweekte hemd werpt. 'Anyways, ik ga douchen. De wasmachine staat in die kamer daar', zegt ik terwijl ik naar de deur van het berghok wijs. 'Veel succes!'

Ik vlucht de gang weer op. Die jongen is zo intens. Ik ga de badkamer binnen. De spiegel confronteert me met wat ik vreesde: heel mijn hemd is doorschijnend door mijn natte haren en mijn warme, bezwete lichaam. Mijn kanten zwarte ondergoed is helemaal zichtbaar. Fuck. Daarom keek hij dus zo. Ik realiseer me dat ik nog geen pyjama heb voor na de douche. Ik wil terug naar mijn slaapkamer gaan. Ik doe de deur open, en daar staat hij. Hij heeft enkel nog zijn hemd aan, de knopen open.'Heb je iets nodig?', vraag ik nog, maar een antwoord komt niet meer. Voordat ik ook nog maar kan beseffen wat er gebeurt, sta ik al met mijn rug tegen de muur gedrukt. Hij kijkt me doordringend aan. Een vreemd kluwen van energie wordt gesponnen in mijn buik.
'W-wat?' Stotter ik. ' Sst', fluistert hij in mijn oor. 'Je bent zo bezweet, misschien moet je je even douchen.' Hij trekt me bij mijn polsen de inloopdouche in, draait de kraan wagewijd open, en pint me opnieuw vast tegen de muur. Ik hijg van verbazing. Dat lijkt iets met hem te doen. Hij neemt mijn polsen nog steviger vast en drukt ze boven mijn hoofd tegen de muur. Voor ik het weet, kust hij me vol op mijn mond. Eerst zacht, maar als hij merkt dat ik me overgeeft aan de kus, steeds harder. Dan bijt hij op mijn onderlip. Een onbedoelde zachte kreun ontsnapt uit mijn mond. Mijn borst gaat op en neer van al die sensatie. Dat merkt hij. Hij trekt mijn hemd van me af, en doet ook het zijne uit. Nu staan we allebei in ons ondergoed, en het hete water blijft maar stromen. Ik ben nog steeds in een trance, snap nog steeds niet goed wat er gebeurt, maar ik geef me ten volle over. Dit gevoel in mijn buik zegt me dat het niet mag stoppen. Hij bekijkt me. Zijn ogen branden zich een weg over mijn huid, laten een schroeiend spoor achter op mijn lippen, langs mijn sleutelbeenderen, over mijn doorweekte bralette, langs mijn navel naar mijn heupen over mijn onderbroek naar de plek tussen mijn benen, en langs mijn dijen. Dit alles duurt misschien 2 seconden, maar voelt tergend traag. Ik probeer weg te komen van zijn starende ogen, maar opnieuw word ik tegen de muur vastgedrukt. Zijn zachte lippen grijpen de mijne weer stevig beet, en dit keer ben ik degene die zijn onderlip vastneemt tussen mijn tanden. Hij kijkt me een tel ongelovig aan. Dan kust hij me weer, ruw. Ik grijp in een opwelling naar zijn haar en hijg zacht in zijn nek als hij de mijne begint te kussen. Hij bijt me zacht in mijn hals. En begint dan aan het bandje van mijn bralette. Draait het rond zijn vinger, speels, uitdagend. Streelt het zwarte kant. Haakt zijn vinger onder de stof maar wanneer mijn adem stokt-ik ben hier niet klaar voor- glijden zijn handen verder over mijn lichaam. Ondertussen plaatst hij een grote zuigzoen op mijn sleutelbeen. Ik haal scherp adem. Een siddering gaat doorheen mijn lichaam. Zijn mond grijnst tegen mijn huid. Doelgericht vinden zijn handen mijn billen. Hij duwt me met zijn onderlichaam nog steviger tegen de muur en een sterker wordende tinteling maakt zich meester van mij, die zijn oorsprong vindt tussen mijn benen. Zijn vingertoppen draaien rondjes op mijn billen, en strelen onder de band van mijn slipje. Ik doe mijn ogen dicht. Mijn hart gaat nog steeds te snel en sleurt me verder in deze hypnose. Ik hou me stevig vast aan zijn schouders als zijn vingertoppen langzaam dieper mijn slipje in glijden. Ik kreun en grijp in zijn doorweekte haren als ze hun doel vinden. Het tintelen is nu een soort kloppen geworden, het is ondraaglijk. Om hem af te leiden bijt ik in zijn onderlip, maar het heeft het omgekeerde effect. Hij streelt tussen mijn benen, steeds sneller en het gevoel wordt sterker en sterker. Mijn kreunen maken hem gek, ik voel het tegen mijn been. Ik hou het niet meer. Ik laat mijn handen over de stof van zijn boxer glijden. Gehaast glip ik naar binnen, hij moet mij adem gunnen. Ik neem zijn groeiende energie vast en laat mijn vingers er zacht over glijden. Eindelijk kijkt hij op. Hij hijgt verbaasd. Ik heb nu de touwtjes in handen. Ik slaag erin mij los te maken van de muur. Ik kus hem, lang, hard. Hij kreunt zacht in mijn mond als ik langs zijn lippen lik. Ondertussen zitten mijn handen nog steeds in zijn boxer. Ik kan hem voorzichtig met me mee leiden, de douche uit. Hij is zo in trance dat hij niet merkt dat we terug op de gang zijn. Meegesleurd door mijn lichaam, mijn bewegingen. Zijn borstkas gaat ondertussen sneller en sneller op en neer. Ik help hem langzaamaan richting een hoogtepunt terwijl ik hem tegen de muur van de gang duw. Wanneer zijn adem nog zwaarder wordt en ik voel dat hij niet ver meer is, stop ik.

Ik glip de badkamer weer binnen en doe de deur vlug op slot. Hij bonkt met zijn vuist tegen de deur, hijgend, trillend. Hees kreunt hij mijn naam. Maar ik ben terug veilig in de badkamer. Ik moet op adem komen, het allemaal even laten bezinken. En even een echte douche nemen, ik ben nog steeds doorweekt.