--
7. Bölüm
Kapıyı çaldı yumruklayarak.
Babası çıkmıştı.
"Jimin?!"
Nefeslenmeye çalışarak eğilmişti.
"Ah! Karin söylemişti. Şey.. Elektrikler gittiyse.. Gelebilirsin, geç-"
"K-karin nerede?!"
"Karin?.. Gelmedi daha.. Ah! Siz denize gitmiyor muydunuz? Sahi, neden teksin?"
Neredeydi?
Akşam olmuştu çoktan.
Hâlâ dönmemişler miydi denizden?
Telaşla telefonunu çıkardı. Karin'i bularak aradı hızlıca.
Bay Rai anlamamış bir ifadeyle Jimin'i izliyordu. "Karin'i mi arıyorsun?"
'Aradığınız kişiye ulaşılamıyor-'
"U-ulaşılamıyor, bir şey mi oldu- ne oldu!?"
Bay Rai de gerilmişti. "Dur, beni de panik yaptırma bir dur.. Kook'u arayayım dur,"
"Evet en son onunla birlikteydi!"
Babası Jungkook'u ararken Jimin telaşla onu izliyordu.
"Alo? Kook? Karin nerede haberin var mı? En son seninle birlikteymiş. Yok. Yok gelmedi eve daha. Ne zaman? Ne?! Tek mi bıraktın-" Jimin ile bakıştı.
"Yok bir şey yok.. Gelir birazdan herhalde. Yok yok endişelenme sen. Aynen.. Hadi, görüşürüz." Telefonu kapatmıştı.
"Ne olmuş?!"
"Jungkook tek dönmüş eve.. Karin biraz daha kalmak istemiş denizde-"
"Ya nasıl tek bırakır ya?! Ya bir şey olduysa?!"
"Jimin panik yaptırma bana! Elim ayağım birbirine dolaşıyor!.. Gelir birazdan. Tanıyorum ben Karin'i. Kafa dinlemek istemiştir.. Arabası da var.. Gelir birazdan... Evde kimse yok. Annesi şehir dışında. Ben de gidersem, gelirse eve bulamaz kimseyi. Daha kötü olur-"
Jimin dinlemeden koşmuştu.
Merdivenleri üçer beşer inmiş, taksi bulmak için ana caddeye doğru koşmuştu.
Yağmur şiddetlenmeye başlamıştı üstelik.
Gördüğü taksiye elini sallayarak yola atladı.
-/
Merdiveni çıktığında nefeslenerek doğruldu.
Ardından eve yönelmişti, bitkin bir hâldeydi.
Kolunu zorlukla kaldırarak kapıyı çaldı.
