Uzun Mesajlar İyi Hissettirir. :3

*-* [42] *-*

Çok isterdim adını buraya kocamaaaan harflerle yazmayı. Adının tamamını bağırarak herkesin içerisinde seni sevdiğimi kanıtlamayı. Ama yapamıyorum işte. Olanaklar imkan vermiyor. Bağıramıyorum 
herkesin içerisinde. O cesareti bulamıyorum. Çünkü beni reddedeceğini çok emin bir şekilde biliyorum. Senin beni sevmediğini, sevmeyeceğini, sevemeyeceğini. Evet bunu kabul ettim artık. Senle ben olmayacak, evet biliyorum. İsimlerimiz yan yana olmayacak hiçbir zaman belki de. Peki çok mu zor ikimiz? Bizim yan yana olmamız, imkansız mı? Çoğu kişiye desem bunu: "İmkansız diye bir şey yoktur." diyor ve bu sözler yankılanıyor kulaklarımda. Acaba haklılar mı? Olabilir mi? Hadi söyledim sana diyelim. Senin beni sevdiğini nereden bileceğim ki? Sevmiyorsun işte belli. Ben bunu biliyorum işte. Sevmiyorsun. Sevsen ben mutlu olurdum. Ama bak mutsuzum. Çünkü sen yoksun. Ben eksiğim. Sen benim eksik olan parçamsın. Ve beni tamamlayacak olan parça sende. Bir bütün olsak seninle. Olmaz mı? Tabii ki olamaz. "Senle ben" diye hiç bir şey olmayacak çünkü. Benim eksik parçam hep sende olacak. Benimkiler hayal işte naparsın.