ALWAYS -Snily-

1-Sevgiyi Hissetmek

  Evvet size aslında Harry Potter ve Gelecek 1 Her Şey Yeniden Başlıyor adlı hikayemin tanıtımı ve ilk bölümünü yayınlayacaktım ama içimde kalmadan bunu yayınlamak istedim. İkisini aynı anda yürütmeyi düşünüyorum yakın zamanda onu da yayınlayacağım zaten. Buna gelince umarım beğenirsiniz. Anlayacağınız gibi bu Severus'un karşılıksız aşkını anlatacak bir hikaye. Baktım, Wattpad'de fazla Snily hikayesi yok. Dedim fırsat bu fırsat yayınlayayım bir tane. İçimde kalmasın. Neyse kısa geçersek umarım beğenirsiniz. Bölümleri sık yayınlamaya çalışacağım. Bu seferlik multi yayınlayamadım ama imkanım olunca eklerim. İlk bölümler sıkıcı gelir muhtemelen ama Lily'le tanışana kaar armut toplamıyordu bu çocukta değil mi? Aslında belki tarlaları olsa......yani mantıklı. (Yazarınız koptu, siz takmayın beni) Öyle işte. Beğenen olursa vote yorum(ki yorum cevaplamaya bayılırım, en büyük zevkimdir) sevinirim. Çünkü ona göre çaba harcayacağım. Kapağımı beğeneceğinizi umuyorum. Kendi yapımım. Ay neyse ben sizi hikayeyle baş başa bırakıyorum:)))

  İyi Okumalar...

  Sıcak bir ilkbahar günüydü. Gün yeni yeni ağarırken beyaz çiçeklerle bezenmiş yemyeşil ağaçlarda ona gülümsercesine henüz hafif hafif gözüken güneş ışınlarına karşı duruyorlardı. Gökyüzüyse yine yeryüzünde ki ağaçlar gibi kırmızı, turuncu renkleriyle güneş ışınlarını karşılıyordu.

  Spinner's End kasabasının neredeyse hepsi, Nisan'ın bu ayında normalde hep soğuk olan kasabanın şuan ki ılıklığına ve bu güzel manzaraya rağmen yataklarında horulduyorlardı. Ama neredeyse hepsi; siyah, uzun ve olabildiğince yağlı saçlara sahip çocuk civarda ki beton evlerin aksine koyu renk ahşaptan yapılmış evlerinin merdivenlerini, annesi ve baba demeye utandığı ama baba demek zorunda olduğu insana duyurmamaya çalışarak adımlıyordu.

  Aslında zor kısmı elinden geldiğince sessiz olup, gıcırtı çıkarmadan geçmişti. Şimdi tek yapması gereken son iki basamağı sessizce geçmek ve holün hemen önünde bulunan kapıdan dışarı çıkmaktı. Ama aksilik bu ya, o sırada ayağı kaydı. Gürültüyle düştüğü tahta zeminden hızla kalkmaya çalışırken hem kimsenin duymamış olması için Merlin'e dileniyor; hem de, daha çok ses çıkarmamak için acılı iniltilerini yutuyordu. Ama işe yaramadı. Olan olmuştu işte. 

  O, daha ayağa kalkamadan merdivenin başında lacivert bir sabahlık giymiş olan, bembeyaz tenli  ve  en az kendisi kadar uzun ve siyah, bir o kadar da yağlı saçlara sahip adam belirdi. Her ne kadar bundan nefret etsede oğluyla arasında benzerlik es geçilemeyecek kadar fazlaydı. Onun da en az oğlu kadar sivri bir burnu ve onun ki gibi sıska bir vücudu vardı. Aralarında ki benzerliğe rağmen onu kızdırcak bir şey yapmadığı sürece onun gibi biri yokmuş gibi davranırdı. Kızdırdığındaysa....vay onun haline. Şuan ki halinden de hareketle onu fazlasıyla sinirlendirmişti.

  Suratsız Tobias Snape, elleriyle merdivenin topuzunu kavradı ve korku dolu gözlerle ona bakan Severus'a; kaşlarını çatarak, sert bakışlarla bakmaya başladı. 

  ''Sabahın köründe burada ne arıyorsun, çocuk?'' 

  Sesi hırıltılı ve fazlasıyla sertti. Bu ses ve en az kendisinin üç katı kadar bir vücuda sahip babası karşısında durduğu zaman ona karşı içinde beslediği korkular daha da büyüyor ve kâbuslar Severus'un peşini bırakmıyordu. Her gece rüyasında kanlı bir ölüm görürdü zaten. Yine de bunu sonra düşünmeye çalıştı ve elinden geldiğince cesur olduğunu umduğu tok bir sesle ona cevap verdi. 

  ''Ş-şey,'' dedi Severus, yutkunarak. Ne kadar uğraşsa da sesinin titremesini önleyemiyordu. ''S-sanada günaydın, baba!''

  ''Konuyu değiştirme çocuk!''