1.9

480 51 11
                                    

"Şimdi söyle bakalım Yankı efendi," dedi Su karşımıza oturttuğumuz, melül melül bakan Yankı'ya. "Sen benim kankamı nereden tanıyordun ve anonimin o olduğunu nereden biliyordun?"

"Aslında ben Aymira'nın düşündüğü gibi salak değilim." diyerek bana göz kırptı Yankı. Ardından kahverengi gözlerini bana çevirdi. "Mesajlaşırken sana beni nereden tanıdığını sormuştum, hatırlıyor musun güzelim?"

Başımı aşağı yukarı salladım. "Evet."

"Onu dediğinde sen olduğunu anlamıştım çünkü o zamanlar zaten seni tanıyordum."

Meraklı bakışlarım devam et dercesine baktığında sırıttı. "Sen bizim müzik kursuna yanlışlıkla girdiğinde seni görmesem de sesinden etkilenmiştim."

Utanıp gözlerimi kaçırdım. Su, "Yaaa." dediğinde, Asaf ona bakıp gülümsedi.

"Sonra seni biraz araştırdım, her gün aynı otobüsle geliyorduk. Hareketlerin, mimiklerin, tepkilerin, her şeyin çok tatlı geliyordu. Bir gün seni göremediğimde bacağının kırıldığını ve kursu bıraktığını öğrendim. Sen o olayı anlatana kadar senin olduğunu bilmiyordum açıkçası ama anlattığında emin oldum."

Su'yun yanından kalkıp ayakta duran Asaf'ın da yanından geçtim ve Yankı'nın yanına oturdum. Kollarımı beline doladığımda dudaklarını saçlarıma bastırdı.

"Su biraz konuşabilir miyiz?" diye bir ses duyduğumda başımı kaldırdım. Su'yun sınıfından Arel diye bir çocuktu bu.

Asaf yumruklarını sıktığında Su yerinden kalkıp, "Tabii Arel." dedi. Ardından ikisi de yanımızdan uzaklaştılar.

Asaf bana bakıp yanağımdan makas aldı. "Ben geleceğim birazdan güzelim."

🌥️

Birazcık kısa bir bölüm oldu, kusura bakmayın ☁️

Sizi seviyorumm ✨

💜

ritüel•texting ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin