ritüel•texting ✓

2.4

“Hem gündüzüm hem gecem,
Her saniyem her bir hecem.
Her cevabım sensin
Hem de her bilmecem.”

Yankı'nın mırıldanmasıyla tuttuğum elini sıktım. Hem bateri çalıyordu hem gitar çalıyordu hem de çok iyi sesi vardı.

Ve bu çocuk benim sevgilimdi.

“Durup baktın göz ucuyla
Başka biri vardı yanında.
Sakin kalamazdım
Benim olacağını bilmesem.”

Şarkıda geçen 'durup baktın göz ucuyla' dediği yerde bakışlarını bana çevirip gülümsedi.

“Bilmem kaç yüz kişi içinden
Gördüm deli gözlerini birden.
Belki tanımazdım seni,
O konsere gelmesen...”

Birbiri ardına, senkronize olmuş bir şekilde ilerleyen adımlarımızı izledim. Sabahın 7'sinde, sevgilinin elini tutarken okula yürümek çok güzel bir şeydi. Eğer sevgilinizin sesi güzelse daha güzeldi tabii.

"Yarın için hazır mısın güzelim?" dedi Yankı omzumdaki eliyle yanağımı okşarken.

"Aslında herkesin içinde şarkı söyleyecek olmaktan biraz utanmıyor değilim ama içimden bir ses söylememi istiyor. Sanırım onu dinleyeceğim."

"Bence de yavrum."

🌥️

"Şu an yapabileceğimiz bir şey olmadığı için isterseniz test çözebilirsiniz gençler." dediğinde hoca, çantamdaki edebiyat testini çıkardım. Alanım her ne kadar sayısal olsa da edebiyat da çözebilmem gerekiyordu.

Önüme oturmuş olan Bulut test kitabıyla ve sırıtan yüz ifadesiyle bana döndü. "Selam güzellik."

Hareketine gülerken, "Selam." dedim. Bulut'tan bana zarar gelmezdi çünkü gördüğü her kıza yürüyen biri değildi. Bana aşık olmadığı için de rahatlıkla arkadaş olabileceğim biriydi.

"Ben şu soruyu anlamadım ya," derken uçlu kalemimin ucunu yanağına bastırdı. "Sana zahmet bana bir yardımcı olsan?"

Gülümsedim. "Ver, bakayım."

Hevesle kalemini bana uzattığında alıp soruya baktım. Küçük bir işlem hatası yapmıştı ve bu da sorunun tamamına mâl olmuştu.

"Burada işlem hatası yapmışsın." derken yazdığı yerleri sildim. Soruyu anlatarak çözüp bitirdiğimde Bulut saçlarımı karıştırdı. "Teşekkür ederim Aymiracığım."

Güldüm ve onu taklit ettim. "Rica ederim Bulutcuğum."

🌥️

"Anne benim yarın gösterim var." diyerek elimde halay mendiliyle mutfağa girdim. Sol elimi arkama koyup bir sağa bir sola giderek halay çekmeye başladım.

"Delilo delilo destaney!" Üstümdeki bol tişörtü düzeltip ayaklarımı rastgele hareket ettirdim.

Halay çekmeyi bilmediğimi belli etmemeliyim.

"Bilmem kaç yüz kişi içinden gördüm deli gözlerini birden. Belki tanımazdım seni o konsere gelmesen..." Bir anda kendimi Yankı'nın söylediği şarkıyı söylerken bulunca gülümseyip mendili sallamaya devam ettim.

Nefeslenmek için durduğumda çorba karıştıran anneme döndüm. "Anne yarın siz de gelecek misiniz?"

"Benim boş derslerim olursa gelirim yavrum."

"Babam?"

Annem güldü. "Baban seni sahnede Yankı'yla tek bırakmaz."

Tabii sonra da Yankı'yı döverdi.

🌥️

BELKİ TANIMAZDIM SENİ O KONSERE GELMESENNNN 💃💃

💜