2.5 | Final

527 53 58
                                    

Gösteri gününün verdiği heyecanla güne uyandığımda güneş pek doğmuş sayılmazdı. Yatakta kollarımı ve bacaklarımı esnetip derin bir nefes aldım.

Büyük gün gelmişti.

Gösteriye sivil gidemeyeceğimize üzülmüştüm çünkü sivil gidebilseydik Yankı'nın karşısına çıkarken giydiğim takımımı giymeyi planlamıştım. Ancak normal bir okul günüymüş gibi geleceğimizi söyledikleri için giyemeyecektim.

Annem de bana, lise zamanlarında babamın ona hediye ettiği bulut desenli hırkasını vermişti. Hırka tam anlamıyla aşık olunasıydı.

Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra siyah okul pantolonumu ve beyaz lakosumu giydim. Dün gece kapattığım telefonum açılırken saç düzleştiriciyi fişe taktım.

Saçlarımı güzelce tarayıp düzleştirdim. Hırkayı da üzerime geçirip neredeyse boşalmış, içinde bir iki defter ve test kitabı olan çantamı omzuma astım.

Kapının önüne gelip siyah Converse'lerimi giyerken kahvaltı yapan anne ve babama seslendim. "Gençler ben  çıkıyorum, haberiniz olsun."

Babam elindeki çay bardağını masaya koyup hızla ayağa kalktı. "Dur kızım, ben bırakırım seni. Şimdi o dingille gidersin falan..." derken televizyon ünitesinin rafından arabanın anahtarlarını aldı babam. Odadan çıkmadan önce annemin yanağına bir öpücük kondurdu. "Görüşürüz güzelim."

Babam yatak odasından kot ceketini almaya gittiğinde hızlıca WhatsApp'a girdim.

Aymira: Aslan parçası babam bırakacakmış beni, beni bekleme git sen <3

Aslan Parçası: Tamam yavrum <3
•görüldü

Babam kot ceketini üstüne geçirip geldiğinde telefonumu pantalonumun cebine sıkıştırdım. Babam da ayakkabılarını giydiğinde asansöre bindik.

"Üstündeki hırka bana bir yerden tanıdık geldi." dedi babam sırıtırken.

Onun gibi sırıttım. "Anneme almışsın önceden, annem de bana verdi."

Saçlarıma bir öpücük bıraktıktan birkaç saniye sonra asansör durduğunda inip binadan çıktık. İki üç sokak arkadaki arabaya binip okula doğru gittik.

🌥️

"O Arizona kertenkelesinden uzak dur, tamam mı güzel kızım?" Babamın bilmem kaçıncı tembihinden sonra yanağını öpüp arabadan indim.

Sınıfa çıkıp yerime oturduğumda daha hoca gelmemişti. Sınıf kendi halineydi. Çantamı bırakıp Yankı'nın sınıfına gittim. Onu da kapının önünde görmemle gülümsedim.

"Bende senin yanına geliyordum." dedi parmağının tersiyle yanağımı okşarken. Kocaman gülümsediğimde gözlerimin parladığına emindim.

Aklıma gelen şeyle güldüm. "Babam sana Arizona kertenkelesi diyor."

O da güldükten sonra, "Başka ne dedi?" diye sordu.

Boğazımı temizleyip babamın taklidini yaptım. "O Arizona kertenkelesinden uzak dur, tamam mı güzel kızım?"

Yankı'nın gülüşü büyüdüğünde bende ona katılarak güldüm. Babamın beni koruması hoşuma gidiyordu.

"Kanka!" Asaf'ın bağırışını duyduğumda başımı arkaya doğru çevirdim. İçinde turuncu bir sıvı olan plastik şişeyle buraya geliyordu. Su ise arkasındaydı.

ritüel•texting ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin