De obsessie van mijn zusje // Matthy fanfictie

~ deel 2 ~

POV Amber:

Ik huppel vrolijk naar de woonkamer (I know ik ben zo net een klein kind maar boeie) waar mijn ouders zitten, Nina is blijkbaar boven. "Mam, pap, ik heb weer een aanvraag gekregen voor een design en er is deze keer ook een hele andere mail binnengekomen" vertel ik enthousiast. "O vertel" zeggen mijn ouders nieuwschierig. "Ik heb net een mail gekregen van een youtuber genaamd Matthy, hij zit volgensmij in die groep waar Nina zo'n fan van is, en hij wil graag een design voor merchandise voor zijn youtube kanaal. En toen ik verder scrolde in mijn mailbox kwam ik een andere mail tegen, van de bankzitters, en zij willen geen design, ze willen dat ik een workshop ga doen en in ruil daarvoor promoten ze mij en mijn shop! Het komt dan wel op youtube te staan maar dat vindt ik alleen maar leuk" vertel ik. Nog steeds een beetje onder de indruk van het aanbod.

"O ik weet niet of dat zo'n goed idee is lieverd" begint mijn vader. "Maar het is goed voor mijn bedrijfje" breng ik er tegen in. "Ja dat weten we maar bovendien is je zusje erg fan van ze dus het lijkt me geen goed idee als je het aanbod accepteert. Want dan gaat Nina de hele tijd lopen zeuren dat ze hen ook wil ontmoeten" zegt mijn moeder. "O dus als Nina geen fan was geweest, dan had het wel gemogen?" vraag ik. "Dan was het minder erg geweest. Ik wil niet dat je het aanbod accepteert lieverd" versterkt mijn vader mijn moeder. "Weet je wat! Ga de pot op, ik ga me niet laten tegenhouden omdat jullie geen zeurende Nina willen hebben. Ik mag mijn eigen leven leiden en doen wat goed is voor mij" zeg ik geïriteerd. "Nee dat ga je niet Amber, ik waarschuw je" zegt mijn moeder. "Mam hoe kan ik ooit mijn eigen leven leiden als jullie alleen maar aan mijn kop lopen te zeuren dat ik iets niet mag doen. Jullie doen dat letterlijk bij alles wat mijn leven beter maakt, ik ben er klaar mee! Ik ben negentien jaar oud en ik kan makkelijk zelf keuzes maken zonder dat ik rekening hoef te houden met mijn kleine zusje" breng ik ertegen in. "Ik ben boven" en met dat verdwijn ik naar boven en laat ik mijn ouders verbaasd achter.

Normaal gesproken ga ik nooit tegen ze in, ik accepteer altijd alles van ze maar deze keer was de maat vol. Ik kon nooit iets voor mezelf doen zonder rekening te houden met Nina. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van haar want ze is en blijft mijn kleine zusje maar ik wil gewoon zelf beslissingen kunnen nemen.
Ik ben heel erg in gedachten als mijn telefoon af gaat, het is een onbekend nummer.

Hallo met Amber de Jong

Hallo Amber, je spreekt met de garage. Ik bel vanwege het bod dat je hebt gedaan op het busje. Ik heb goed nieuws, je mag hem zometeen komen ophalen want hij is voor jou!

O dat is echt geweldig! Heel erg bedankt, ik ben er binnen nu en dertig minuten.

Dat is waar ook, ik was heel eerlijk gezegd al weer helemaal vergeten dat ik op dat busje had gereageerd maar ik ben heel blij! De garage is niet zo heel ver weg dus ik ga er gewoon lopend heen.

Als ik aankom bij de garage heeft het toch langer geduurd dan verwacht, ik dacht namelijk dat ik er binnen tien minuten lopen wel zou zijn maar dat had ik toch mooi mis want ik heb er bijna twintig minuten over gedaan. Ik loop de garage binnen en word meteen vriendelijk ontvangen. "Als je hier even tekent zijn de sleutels en de auto voor jou" zegt de man nadat ik heb betaald. Als ik heb getekend loop ik naar de auto toe en stap in. Ik heb gewoon mijn eerste auto gekocht, nouja eigenlijk een busje maar oké. Ik bedenk om maar gewoon naar de Mac Donalds te rijden want ik heb honger.

Voordat ik door de Mac Drive ga besluit ik eerst de Bankzitters en Matthy een mail terug te sturen. Als ik de Mac Drive in ga sta ik achter een ander busje te wachten. Ik ben bijna aan de beurt dus doe mijn raam vast open en hoor kerstmuziek uit het andere busje komen. Ik hoor een paar stemmen keihard mee blèren met de muziek en grinnik. Als ze bij de bestelpaal aankomen worden ze gesust door de bestuurder en gaat de muziek zachter. Eigenlijk best grappig om te zien dat jongens die (voor wat ik kan zien) rond de twintig zijn, zich gedragen als pubers van 14. Ik mag doorrijden naar de bestelpaal en word uit mijn gedachten gehaald door een stem die tegen me begint te praten. "Welkom bij Mac Donalds, wat mag het zijn voor u?" "Ik zou graag een Mac Chicken en een koffie zonder melk of suiker willen alstublieft" zeg ik. "Oké dat word dan €5,95 u mag doorrijden naar het eerste raam" "Oké" antwoord ik.  Ik rij door en zie dat het andere busje inmiddels naar het tweede raam is doorgereden. Volgesmij hebben die gasten een hele rare bestelling, want als ik het goed heb gezien hebben ze een bakje zoet-zure saus en een ice smoothie. De temeratuur is letterlijk onder het vriespunt.