De obsessie van mijn zusje // Matthy fanfictie

~ deel 4 ~

POV Amber:

We lopen met zijn allen naar de deur en ik doe open "Waarom ben jij hier Amber?!" krijg ik meteen naar mijn hoofd gesmeten door mijn moeder. "Ik ben hier omdat we samen een video aan het opnemen zijn" antwoord ik zo kalm mogelijk. "We hebben je dat verboden Amber dat weet je" zegt mijn vader streng. "Pap je hebt niks te zeggen over mij want ik ben meerderjarig en nu wil ik graag dat jullie de oprit van mijn vrienden verlaten" zeg ik. "Mama ik wil een foto met de bankzitters" schreeuwt Nina. "Ja jij mag op de foto met de bankzitters Nina" verteld mijn moeder haar. "Sorry mevrouw maar ik moet u echt verzoeken om onze oprit te verlaten, wij maken geen foto's met fans aan huis" zegt Koen. "Maar jullie zijn nu nergens mee bezig, het is één kleine foto" zegt mijn vader geïrriteerd. "We weten dat het maar één kleine foto is maar we waren eigenlijk heel druk bezig met het opnemen van een video, wat betekend dat we het wel heel druk hebben" zegt Raoul. "Ja maar-" "Meneer ik verzoek u nu nog één keer vriendelijk om van onze oprit af te gaan anders zullen we de politie erbij moeten betrekken" onderbreekt Raoul mijn vader.

~

Na nog heel wat gestruggeld te hebben zijn mijn ouders eindelijk weggegaan, de jongens hebben weer geen foto met haar genomen (gelukkig) maar toch voel ik me heel schuldig. "Sorry jongens, het was niet de bedoeling dat ze mijn telefoon zouden traceren" zeg ik schuldig. "Daar kun jij toch helemaal niks aan doen" zegt Matthy. "Ja het is vervelend maar jij bent niet degene die dit veroorzaakt, jouw ouders en zusje doen zo daar heb jij niet voor gekozen" zegt Robbie. "Dat is waar, toch voel ik me heel schuldig want dit is nu al de 2e keer dat jullie lastig gevallen worden" zeg ik. "Wij hebben er niet zo veel last van, dit gebeurt vaker dus we weten wel hoe we hier mee om moeten gaan" verteld Koen. "Ik denk dat het vooral vervelend is voor jou Amber omdat jij de hele tijd door je ouders gevolgd wordt" zegt Raoul. "Ja dat kan heel vervelend zijn, normaal doen ze er niet zo veel mee maar nu komt het gewoon puur omdat ik met jullie ben en Nina fan is van jullie" leg ik uit.

~

De video die we hebben opgenomen is echt super leuk geworden, de jongens konden er weer niks van dus er zijn weer veel klunzige momenten opgenomen. We zijn met zijn alle ook helemaal stuk gegaan omdat Koen niet wist hoe hij kleurpotloden moest gebruiken. Nu zijn we alles weer aan het opruimen en ben ik me aan het klaarmaken om weer naar huis te kunnen gaan. "Ik vond het echt super gezellig jongens, maar ik zal nu toch echt naar huis moeten gaan om nog meer gezeik te voorkomen" zeg ik. "Wij vonden het ook heel gezellig met jou Amber!" zegt Raoul. "Misschien is het een idee om vaker video's op te nemen, dat hoeven dan niet perse tekenvideo's te zijn" stelt Matthy voor. "Ja dat vindt ik een heel leuk idee, maar ik moet nu echt gaan" zeg ik. 

~ 

Als ik thuis kom zie ik tot mijn grote opluchting dat mijn ouders niet thuis zijn. Ik stal al mijn spullen uit in mijn werkkamer en ga daarna naar de keuken om wat drinken te pakken. Als ik mijn drinken heb gepakt ga ik weer terug naar mijn werkkamer want ik heb toch niks anders te doen. Ik begin maar gewoon met het ontwerpen van nieuwe designs deze keer voor het merk Vigino. Ik vind het altijd leuk om designs te maken voor kinderkleding, dan kan ik namelijk helemaal mijn gang gaan met allerlei kleuren en leuke figuurtjes. Na iets van een half uur hoor ik de voordeur dichtslaan dus dat betekend dat mijn ouders en Nina terug zijn.  "Amber kom eens hier!" hoor ik mijn vader roepen. Hij klinkt niet heel boos dus ik besluit maar gewoon te luisteren en naar hem toe te gaan. "Hoi pap, wat is er?" vraag ik. "Je moeder en ik willen graag even met je praten over die jongens waar jij nu ineens mee omgaat" zegt mijn vader. "Ik wil daar best met jullie over praten, zolang we niet gaan schreeuwen want daar heb ik echt geen zin in" zeg ik. "Ik zal niet gaan schreeuwen maar ik kan niet beloven dat je moeder dat ook niet gaat doen" antwoord mijn vader. Ik zucht, maar ik loop toch mee naar de woonkamer met mijn vader. Nina is inmiddels al weer naar boven gevlucht, waarschijnlijk om meer bankzitters video's te gaan kijken. "Oké goed Amber, waarom ben je toch met die jongens een video op gaan nemen terwijl wij je dat verboden hebben?" vraagt mijn moeder. "Omdat ik mijn eigen keuzes mag maken mam, die video is promotie voor mijn bedrijf waardoor ik meer ga verdienen en verder kan sparen voor een eigen huisje. Ook was het super gezellig om die video op te nemen" antwoord ik rustig. "Maar het is niet eerlijk dat jij wel met die jongens om mag gaan en ze het weigeren om met Nina op de foto te gaan" zegt mijn vader. "Ze weigerde om met Nina op de foto te gaan omdat jullie ze letterlijk bijna dwongen om op de foto te gaan met Nina, als jullie het gewoon hadden gevraagd en niet mijn telefoon hadden gestalkt om te weten waar ze wonen, hadden ze het waarschijnlijk niet eens erg gevonden om met Nina op de foto te gaan" leg ik uit. "Dan nog vind ik het niet oké dat je naar die jongens bent gegaan terwijl wij het je verboden hebben Amber" zegt mijn moeder, terwijl ze haar stem verheft. "Maar mam ik ben negentien en ik mag en kan zelf beslissingen maken" zeg ik. "Die obsessie die Nina nu met de bankzitters heeft zal over een tijdje wel weer overgaan, eerst was ze namelijk ook helemaal fan van Enzo Knol en daar horen we haar nu ook helemaal niet meer over! Ik zie daarom niet in waarom ik geen video met de bankzitters op mag nemen, ik heb het nu namelijk gewoon leuk en mijn bedrijfje krijgt promotie" zeg ik verontwaardigd. "Amber!" waarschuwt mijn vader. "Je weet best dat wij het beste voorhebben met je bedrijfje maar we staan het gewoon niet toe dat je nog eens een video met hun opneemt". "Mam, pap, ik ben klaar met deze discussie. Nogmaals, ik ben negentien en dus ben ik oud genoeg om mijn eigen beslissingen te nemen. Ik ga dus als ik en de jongens van de bankzitters daar zin in hebben, gewoon nog een keer een video opnemen met ze. Nu ga ik weer verder met mijn werk" zeg ik, terwijl ik opsta en mijn ouders samen op de bank achterlaat.\

(1153 woorden)  31-03-22. Ik kan nu helaas wat minder schrijven want ik zit midden in een toetsweek. Het kan dus ook wat langer duren voordat er een nieuw deel aan komt. Ik ga proberen zoveel mogelijk te schrijven en het niet langer dan twee weken te laten duren voordat ik een nieuw deel online zet maar ik kan niks beloven.