ABBY POV:
"Ma!"tawag 'ko kay Mama, kasama niya si Abea ngayon dito sa hapag. They're eating breakfast.
"Ate!"masayang tawag ni Abea sa'kin, niyakap 'ko naman siya at pagkatapos nun ay lumapit 'ko kay Mama. I kissed the top of her head, i sit down beside her and in front of me is Abea.
"Napadalaw ka dito? Is there another problem, Abby?"tanung ni Mama habang hinihiwa ang isang Karne, we also eat LAMAN TAO but not too much. It's depends on us if we want to eat a normal food or our traditional food na talaga.
"Ma, Abea. I think... He's back na talaga"sabi 'ko, natigil naman sila dalawa at blankong tinignan 'ko. "I mean... He's back already nga, nakita na'min siya... No, i mean... Lara, is the first one saw him. Siya din ang dahil nang pagkawala nina Lamrei at Lincoln"saad 'ko, napakunot naman ang noo ni Abea.
"You mean, he's not dead pa? Oh god! Magiging sakit sa ul---"Mama cut her off.
"Abea"maawtoridad n'yang tawag kay Abea, tinikom naman agad ni Abea ang bibig niya. "You both, you still need to respect him... Because, after all. He's still your Grandpa"paalala ni Mama, napabuntong hininga naman kami sabay ni Abea.
"Ma, kailan pa niya kami tinuring na Apo? He's so rude! I can't even talk to him like what other Grandchild's do!"inis na wika ni Abea, tinawag 'ko siya at pinanlakihan nang mata pero inirapan lang 'ko ne'to. Tumayo 'to at walang pasabing naglakad paakyat sa hagdan papunta sa kwarto niya, hinilot hilot 'ko naman ang sintido 'ko at nang marinig 'ko ang boses ni Mama ay agad 'kong napatingin sakanya.
"Your Ate Abigail well be going back here in Philippines, tommorow before lunch. She well be here"napanganga naman 'ko sa sinabi ni Mama, Ate Abigail is my other Sister too. Di lang kami nagkikita nung Bata pa kami ni Abea kase pinapunta nila 'to ni Papa sa ibang bansa, dun na na'min nalaman nung umamin si Mama na may isa pa ka'ming Kapatid na babae. "Sunduin mo siya, Abelaine"
"But---"
"No buts"
"If---"
"No ifs too, no buts or ifs. You need to follow what's my command, understood?"napahinga ko'nang malalim at tsaka tumango nalang, tumayo na'ko at lalabas na sana sa Dinning Area nang magsalita ulit si Mama. "Try to have at least a communication with your Ate Abigail, Abelaine. Malay mo... She might help you to solve this problem of yours"napakunot naman noo 'ko dahil sa pananalita ni Mama, based on my peripheral vision. She's... Smirking?.
Napailang na lumabas nalang 'ko sa Palasyo at sumakay sa sasakyan 'ko, habang nagmamaniho 'ko di'ko maiwasan di maiisip sinabi ni Mama sa'kin kanina.
"She's smirking?... Or... It's just my guni-guni?"nakakunot noong tanung 'ko sa sarili 'ko, tinungkod 'ko ang siko nang kaliwang kamay 'ko sa pinto at tsaka nilalaro ang labi 'ko habang ang isang kamay 'ko ay nakahawak sa manobela.
"Es fehlt wirklich an Fantasie"
GABB POV:
"Deyn! Pake bantayan nga si Ate Coleen mo sa labas!"sigaw 'ko, narinig 'ko naman ang yapak nang Kapatid 'ko.
"Ate, asa'n po sa labas?"tanung ni Danielle, napakunot naman noo 'ko at kasabay nun ang pagkahulog nang Baso. I stared at the broken glass and i slowly turn my head to the window where i saw Coleen holding a small piece of broken glass, tinapat niya 'yun sa leeg niya at nakikita 'ko din paano siya humihikbi. Nanlaki ang mata 'ko at patakbong lumabas sa Bahay papunta sa Backyard.
"COLEEN!"
COLEEN POV:
"Now..."
Pinikit 'ko ang mata 'ko habang dahan dahan gumalaw ang kamay 'ko papunta sa leeg 'ko, i can't control my own body. Even my own hands and feet, i can't walk or talk.
Someone is controlling me...
"Einer nach dem anderen werde ich euch alle töten, warte einfach in der Hölle auf mich oder vielleicht nicht... Denn im Himmel gehe ich vielleicht geradeaus"sabi nung nasa likod 'ko, he's old man but i can see his posture... And his face too.
"COLEEN! DON'T DO THAT! IBABA MO'YAN, PLEASE!"sigaw ni Gabb, nasa tapat kuna siya at may dalawa o tatlong metro ang layo na'min. She can't see the man behind me? Ano siya... Invisible?.
"If you think, you could go to heaven... The-then, i-it's jus-just your thou-thought!"
Finally! Nakapagsalita narin 'ko, hirap na hirap ngalang.
Pilit 'ko parin nilalabanan ang pag-kontrol niya sa'kin, he's already back...
"Coleen, baby... Please, put it do--- Oh god! Why did you do that?! I thought, you're going to killed your---"di'ko na siya pinatapos at agad na sinalinan nang halik sa labi, pinulupot 'ko ang braso 'ko sa leeg niya at mapusok na hinalikan si Gabb. Pagkatapos nun ay agad 'ko s'yang niyakap at dun na umiyak nang tudo. "Hey, baby. What happened? Why are you crying? What really happened to you and you did that? You make me worried and scared, i can't lose you Baby..."mahinahon na sabi ni Gabb, hinawakan naman niya ang magkabilang pisnge 'ko at pinatingin niya 'ko sakanya. Are eyes met and i can see that she's really worried to me.
"Ga-Gabb... He's back... I saw him! He's the on-one con-controlling me!"
"Hey, don't panic. I need you to calm down baby, baka ano pa mangyari sa'yo at kay Baby"nagaalalang saad ni Gabb, pumasok na kami sa Bahay nang Magulang niya at pina-upo muna 'ko sa upuan. "Stay here, i will get you a water. Mom, Dad. Kayo muna bahala sakanya"wika ni Gabb kila Tita Dang at Tito George.
"Coco, are you okay?"nagaalalang tanung ni Tito, dahan dahan naman 'kong tumango at tinabihan din 'ko ni Tita dito sa kaliwang side 'ko.
"Baby, here. Water ka muna"sabi ni Gabb at binigay sa'kin ang baso na may lamang tubig, ininom ko'to na parang uhaw na uhaw.
"Coleen, ano ba talaga nangyari? Ba't mo ginawa 'yun?"tanung ni Tita sakin habang hinahagod ang likod 'ko, tumingin 'ko kay Gabb bago sa Pamilya niya.
"Ti-Tita... Tito... M-my... Lolo i-is back"
______________________________________________.
A/N:Ilang ulit kuna ba sinabi na HE'S BACK? BUMALIK NA SI LOLO, pang-ilang ulit naba? HAHAHAHAHAHAHAHA.
Walang kataposang HE'S BACK na'to.
;)
BINABASA MO ANG
THE CURSED [Vampires Series #2] [On Hold]
Fanfiction"Naniniwala ba kayo na sa mundong 'to ay PATAS lahat nang tao?" Abelaine "Abby" Trinidad is Marsela "Sela" Mari Guia Childhood Bestfriend, not until Sela got accident and lost her memories. Specially her memories with Abby. Si Abby lang ang tanging...