THE CURSED [Vampires Series #2] [On Hold]

35

ABBY POV:

Naka-upo lang kami dalawa dito habang nakatingin sa buong kalawakan nang subdivision nang bahay ni Gabb at Coleen, nasa rooftop kami ngayon at halos magiisang oras na ka'ming tahimik lang dito dalawa.

"Wala ka'bang balak magsalita?"putol 'ko sa katahimikan na'min, I saw she swallow hard and put her hands on her pocket.

"A-Abby... Gusto 'ko sana huminga nang tawad sa nangyari sa'tin nung..."she paused and her lips formed a weak smile. "Isang taon na ang nakalipas, pero hito parin tayo dalawa... Masama ang loob nang is---"

"Hindi masama ang loob 'ko sa'yo, Lara. Sadyang wala lang talaga 'kong mahanap na paaraan o tyempo para maka-usap ka. I'm too busy for the business, lalo't hindi naman tumutulong si Mama sa'kin"sapaw 'ko, based on my peripheral vision... I saw her nodding at me and look back in front of us.

"Pasensya na, di'ko lang alam ano nga ba ang sasabihin 'ko o asa'n magsisimula pero... Gusto 'kung malaman mo, Abby. Na gusto 'ko humingi nang tawad sa'yo, malaki ang kasalanan 'ko at dapat 'ko 'yun pagbayaran. If you want me to sent me to jail, then do---"

"No, hindi 'ko gagawin 'yan. Manganganak na si Brei ano mang-oras dahil kabuwanan na niya, kaya hindi 'ko hahayaan na lumaki ang bata nang wala ka sa tabi niya"sapaw 'ko muli, I crossed my arms and lay my back at the back rest of this chair that we're seating in.

"Sal-salamat... 'Kung ganon, sana mapatawad mo'ko. Hindi man ngayon pero sana... Sa tamang panahon, mapatawad muna 'ko"wika niya, di naman 'ko sumagot at seryuso lang na nakatingin sa harap.

Isang taon na nga ang nakalipas simula nung alitan na'min ni Lara, sa totoo lang... Mapatawad 'ko naman siya e, wala nang dahilan 'kung patatagalin 'ko pa ang away na'to at wala nang maibabalik na buhay ang galit na maramdaman 'ko hanggang ngayon. Ate Abigail will never come back again, she's in a better place right now with our Dad. Watching us from above while smiling and silently cheering us.

"Lara"tawag 'ko. "Isang taon na nga ang nakalipas simula nung alitan na'tin, wala din patutunguhan 'tong galit at puot 'ko sa'yo"pangunguna 'ko, I look at her who's looking at me too. "Pinapatawad na kita, Lara. Matagal na, hindi maibabalik nang galit 'ko ang buhay ni Ate Abigail sa totoo lang. Ayaw 'ko na lumaki ang pamangkin 'ko nawala 'ko sa tabi niya"linta 'ko pa at ngumiti sakanya, ganun din ang ginawa niya sa'kin kaya naman tinapik-tapik 'ko ang balikat niya.

"Salamat, Abby..."naiiyak na sabi niya, natawa naman 'ko kase sa mukha niya ngayon. Nagusap lang muna kami sandali nang biglang bumukas ang pinto nitong rooftop nila Coleen at iniluwal ne'to si Sheki na habol-habol ang hininga.

"Oh, Sheki. Ba't ganyan mukha mo? May humabol ba sa---"

"SI BREI! MANGANGANAK NA!"

LARA POV:

"AHHH!"

"Isang ire pa, Ma'am"

"Brei, kaya mo'yan..."

"LARA! A-AHHH!"sigaw ni Brei, ilang minuto na ka'ming andito sa ER. "AHHH!"sigaw muli ni Brei at mas lalong hinigpitan ang kapit sa kamay 'ko, hindi naman masakit. Hinalikan 'ko ang noo ni Brei para naman maramdaman niya ang supporta 'ko. 

"Ombeng... You can do it..."

I whisper again, parang nahugot ata hininga 'ko ng may marinig 'kong iyak nang isang sanggol. I slowly look at my left side where I saw the doctor and my baby.

ABBY POV:

Kasama 'ko si Sheki, Alice, Ecka at Belle ngayon dito sa labas nang ER.

"Pota, kinakabahan talaga 'ko"kabadong ulit ni Ecka sa sinabi, napahilot naman 'ko sa sintido 'ko dahil sakanya.

"Ecka, pwede ka naman kumalma e. Parang ikaw 'tong nanganak nuh"bara ni Sheki sakanya, inirapan naman siya ni Ecka at sakto na lumabas ang doctor.

"Doc, kumusta po ang kaibigan na'min?"tanung agad ni Alice, ngumiti naman ang doctor sa'min.

"The baby is fine, so is the mother of the child. Maari na ka'yong pumasok sa loob"saad niya sa'min, napangiti naman kami lahat at sabay sabay na pumasok sa loob. Nagkaaberya panga sa pinto e kase nagtatalo pa kami 'kung sino mauuna pero ang ending 'ko naman ang nanalo.

"Hala, kamukhang-kamukha ni Brei oh. Ayay Lang, wala parin pala sa pangatlong Anak mo ang mukha mo e"pangaasar ni Ecka kay Lara, pabiro na'mang tinignan niya si Ecka habang ang mata niya ay namumula. "A-Ay, joke lang... Ikaw naman, di mabiro"bawi agad ne'to, napailang naman 'ko at tumingin sa bata na nasa tabi ni Brei ngayon.

"Ano nga ulit pangalan niya?"tanung ni Belle sa dalawa, nagtinginan naman si Brei at Lara sabay ngiti.

"Kenzie Reeves"they both said, in unison. Tumango tango naman kami dito lahat sakanila at pinagmasdan ang batang mahimbing na natutulog.

"Antukin pala si Baby Kenzie na'min..."parang batang sabi ni Belle, natawa naman kami bahagya at sakto na dumating din ang mga Nurse para ilipat si Brei sa private room.

Habang naglalakad kami dalawa ni Lara ay di'ko maiwasan di maalingpungat, I secretly roamed around my eyes on the hallway but I can't find the owner of the smell.

"Abby, naamoy mo ba ang naamoy 'ko?"tanung ni Lara, I put inside my left hand on my pocket.

"Yes, it's a strong one again but the smell is not the same. Parang kilala 'ko sino 'to pero di'ko maalala"tugon 'ko, di naman siya sumagot at naglakad lang nang seryuso. Di nalang din 'ko nagtanung at mas tinuon ang pansin sa harapan na andun sina Belle, Ecka, Sheki, Alice at Brei na dala dala si Kenzie.

______________________________________________.