THE CURSED [Vampires Series #2] [On Hold]

24

LARA POV:

"Layar! You're her---"di'ko na siya pinatapos nang sasabihin at agad na sinuntok agad naman niya 'ko kwenelyuhan at pinakita ang matutulis n'yang ngipin sa'kin.

"Sige! Patayin mo'ko!"galit na saad 'ko sakanya. "Jan ka naman magaling! Sa pagpatay nang mga katulad 'kung walang kaya, diba?!"anas 'ko, tinulak naman 'ko ne'to pero buti nalang nabalanse 'ko pa.

"Walang kaya? Tama ka jan, Lara. Mga katulad mong walang kaya ay dapat mamatay, mga salo't kayo sa lahi na'tin! 'Yang si Abby! Matigas din ulo nun, katulad mo! Sinabing bawal kayo mag-asawa nang tao pero ano?! Tumutol parin kayo!"

"Bakit, bawal ba? 'Kung sa'yo, bawal! Pwes, sa'min hindi! Walang makakapagpigil sa'min sa gusto 'ko o na'min!"may panggigigil na sabi 'ko, binunot naman niya ang baril at tinutok sa'kin. Kabado 'ko pero di'ko pwede ipahalata 'yun.

Mabilis na pumunta 'ko sa likod niya pero agad din niya 'kong naunahan, nasa harapan kuna siya at tuma-tama nadin ang maliit na butas nang baril sa noo 'ko.

"Ilabas mo ang tunay na lakas mo, Lara. Wala ka talagang pinag-iba sa Ama, Ina at Ate Ella mo"saad niya pa habang nakatutok sa noo 'ko ang baril, lumabas naman kusa ang dalawang matutulis 'kung ngipin at naramdaman 'ko ang pagpula nang mata 'ko.

Vampire with red eye, is the third strongest power in our race. The second is the yellow which is Coleen has and the first one is Red, which Abby and my Grandfather has.

Pero sa kaso na'kin, di'ko naniniwala sa mga ganyan-ganyan. Nasa galaw mo'yan, nasa talino at presensya mo'yan.

"Ka-kaya... Kit-kitang kalunin"matigas na sabi 'ko at mabilis na inagaw ang baril sakanya, i successfully stole it from him and i'm the one who's pointing the gun through his forehead. "Ngayon, sabihin mo sa'kin 'kung anong sumpa ang hinatol mo sa'min tatlo?!"

"Excuse me, dito po ba ang Bahay ni Mang Wardom?"tanung 'ko sa kaisa-isang tao na nakita 'ko dito sa may gubat, 9:34AM palang at umalis na'ko sa Trabaho para puntahan ang lalaking 'to.

"Ay, oo iha. Dito nga... Kaso..."putol niya at takot na tumingin sa Bahay na nasa tapat na'min. "Magingat kalang jan, iba ang naninirahan jan... Hindi 'yan tao kundi, isang mangkukulam"dugtong niya, napakunot naman noo 'ko. Nilagpasan na niya 'ko at patakbong bumaba sa gubat.

Tumingin naman 'ko sa paligid at napapaligidan 'to nang mga kahoy, sariwa din ang hangin pero kakaiba parin ang naamoy 'ko.

"Ano ang sa'yo, iha?"medyo nagulat ko'nang biglang may sumulpot na matandang lalaki sa gilid 'ko, i look at her with full of confusion.

"Did... You, just flick here?"nagtataka 'kung tanung, di naman siya sumagot bagkus ay nilagpasan lang niya 'ko at umakyat sa hagdan. Lumingon 'to sa'kin nang isang hakbang nalang ang kailangan n'yang akyatin bago makapasok sa Bahay niya.

"Halika, iha. Pasok ka muna"wika niya, isang tango naman ang sinagot 'ko at sumunod sakanya. "Ma-upo ka muna, may kukunin lang 'ko sandali"saad niya, dahan dahan naman 'kong umupo at nilibot ang paningin sa kabuoan nang Bahay niya.

Hindi maalikabok, hindi rin ganun ka-ganda. Pang 80's ang itsura ne'to at medyo luma na kase may mga bitak-bitak na 'yung sahig niya na ang nagsisilbing tungkod para maitayo 'to ay kahoy na matibay.

"Iha, ano nga ba kailangan mo at naparito ka?"bungad nung matandang lalaki sa'kin, napaayos naman agad ko'nang upo at tinignan saglit ang hawak n'yang libro.

"A-ahhh... May itatanung lang po sana 'ko sa'yo"sagot 'ko, umupo naman ang matanda sa isang upuan sa tapat 'ko.

"Ano 'yun?"

"Nagtataka lang po kase 'ko... May mga parte po kase nang katawan 'ko o mukha na parang..."i paused.

"Parang hindi nagbabago?"

"Opo, ganun nga po"naka-tango sagot 'ko, inilapag naman niya ang libro at dahan dahan pinadulas 'yun papunta sa'kin. "Ano po'to?"

"'Yan ba? Isa 'yan sa mga libro niyo"nanlaki naman ang mata 'ko sa sinabi niya, di naman kase 'ko bobo para di'ko agad maintindihan tinutukoy niya.

"Ho-ho?"

"Bampira kayo diba? Ngayon, 'yang librong 'yan nag-mana pa'yan sa Great Grandfather mo. Naipasa 'yan sa Lolo 'ko at nung matanda na siya, pinasa niya sa'kin"kwento niya, napakunot naman noo 'ko. "Ah, alam kuna iniisip mo. Bampira 'ko? Na'ko iha, hindi. Hindi 'ko mga kalahi niyo pero kaibigan 'ko ang Lolo Antonio niyo"dugtong niya pa, mas lalo 'kong naguluhan sa sinasabi niya. Lolo, never been friends with humans. She really hate it daw.

"Hindi naman po palakaibigan si Lolo sa mga tao, kaya nakakapagtaka na sasabihin n'yong kaibigan niyo ang Lolo 'ko"nagtataka 'kung saad, tumango tango naman siya at binuklat ang libro.

"'Yan, basahin mo'yan ngayon din... Alam 'kung nakakaintindi ka nang German Language"utos niya habang tinuturo ang paklat na may nakasulat na lenggwaheng German, kinuha ko'to at dahan dahan binasa.

"Ab heute werde ich Zolino als den einzigen menschlichen Freund betrachten. In dem hier geschriebenen Papier dient oder beweist es, dass unsere Freundschaft ungehindert ist"

Basa 'ko sa nakasulat dito, it's said... Simula sa panahong ito, ituturing ko'nang nagiisang kaibigan na tao si Zolino. Sa papel na nakasulat dito, ito ang nagsisilbi o nagpapatunay na ang pagkakaibigan namin ay walang hadlang.

"'Yan ang sinulat nang Lolo mo, Lara"bahagya pa'kong nagulat nang tawagin niya 'ko sa pangalan 'ko. "Kaibigan 'ko siya hanggang sa maisilang kayo nina Abby, ikaw at si Coleen. Pati 'yung dalawang kapatid ni Abby na si Abea at Abigail tsaka si Mark na kapatid ni Coleen"saad niya pa, kinuha niya ang libro at binuklat 'yun. "Dito... 'To ang litrato nang pagpapatunay 'kung gaano kami ka-lapit nang Lolo mo"dugtong niya, pinasa naman niya ang litrato sa'kin.

I saw my Teenage Lolo with Lolo Zolino, siya ang lalaking kasama ni Lolo dito.

"Ano pong... Dahilan nang pagkabasag nang pagkakaibigan niyo?"

"Sumpa..."

"Ho? Sumpa? Kanino? Sino ang simunpa?"sunod sunod na tanung 'ko dito, huminga naman 'to nang malalim bago 'ko sagutin.

"Kayo... Kayo tatlo, ikaw... Si Coleen... At si Abby"

_________________________________________________.