THE CURSED [Vampires Series #2] [On Hold]

48

ABBY POV:

Incoming call LARA...
CONFIRM • DECLINE

Inis na kinapa 'ko ang telepono 'ko at  kinuha 'to telepono, nakapikit parin ang mata 'ko ngayon at nakatakip ang kaliwang braso sa mata.

"He-hello... Lang?... Napata---"

"Punta ka dito sa bahay 'ko, Coleen will be here soon. May importante ka 'yong makita"sapaw niya at agad na pinatay ang tawag, napakamot naman 'ko sa batok 'ko at napadako ang tingin sa orasan.

"Aish! 11:11PM palang pala, sobrang aga 'ko naman ata natulog"sambit 'ko, kumuha 'ko ng jacket sa cabinet 'ko at kinuha ang car key.

Paglabas 'ko sa kwarto ay napadako ang mata 'ko sa kwarto ni Rhianna, bumuntong hininga nalang 'ko at bumaba nasa hagdan. Dahan-dahan binuksan 'ko ang pinto tsaka lumabas.

Nasa labas nang garage kulang ang sasakyan 'ko kaya di na'ko papasok pa sa loob para kunin ang sasakyan 'ko, sumakay 'ko dito at pinaandar 'to. Automatic na'tong gate 'ko kapag sasakyan kuna, naka-access din ang iba pang sasakyan na katulad nila Lara dito.

Ilang oras pa'y nakarating na'ko sa bahay ni Lara, I park my car in front of her house and went outside immediately. Nilock ko'to at naglakad na papunta sa gate nang bahay niya.

"Abby, buti andito kana"bati ni Lara saki sa'kin, she's still wearing her night partner pajamas. Pinagbuksan niya 'ko ng pinto tsaka naman 'ko pumasok sa loob.

We both made our way inside her house, pagpasok 'ko palang sa loob ay kasabay nun ang paglaki nang mata 'ko.

Halos di'ko maramdaman ang paa 'ko, lumakas din bigla ang kabog nang dibdib 'ko. Paano? Kailan pa sila andito? Akala 'ko wala na sila?.

"Abby, upo ka muna. Alam 'kung gulat ka pero ma-upo ka"aya ni Lara pero di'ko maramdaman ang paa 'ko, biglang nangmanhid e. Gulat na kunot noong tinignan 'ko ang dalawang naka-upo sa sala ni Lara ngayon, they're not looking at me and they're look awkward to me right now.

Napa-dako ang mata 'ko sa babaeng naka-upo din sa harap nila dalawa, it's was Coleen who's look with full of confusion... Like me.

Dahan-dahan na naglalakad 'ko papalapit sa couch 'kung nasa'n si Coleen, umupo 'ko sa tabi niya nang di inaalis ang tingin sa dalawa na nasa harap na'min ngayon.

Di'ko namalayan na naka-upo na pala si Lara sa gitna na'min ngayon, I swallow hard and avoid my gaze to the two.

"A-Abby... Col-Coleen, alam 'kung naguguluhan kayo sa nangyayari ngayon"pangunguna ni Lara, tumingin na lamang 'ko sa sahig at pinagtiklop ang kamay na nakatungkod sa magkabilang tuhod 'ko. "Sheki, ipali---"

"Abby, patawarin mo kami! Coleen! Patawad 'kung di agad kami nagpakita sa inyo tatlo, hindi kami makakuha nang chempo po e. Sana mapa---"

"Sheki... Sheki... A-ayos lang, ayos lang naman... Wag kang OA, okay?"anas 'ko, tumayo naman 'to sapagkakaluhod niya at umupo muli sa tabi ni Alice.

"H-how?... Paano kayo nabuhay pa-padin?"tanung ni Coleen, halatang gulat na gulat parin siya. Same as me.

"Ganito kase... Alam na'min na sinumpa kayo nang Lolo niyo at ang sumpa na'to ay mapapasa din sa'min, kaya ngayon... Pareho na ta'yong lahat nabuhay pa ngayon na taon na'to, nakulong kami sa isang napakalayong lugar. Hindi bundok, hindi din gubat"Alice explained, napakunot naman noo na'min tatlo sa sinabi niya.

"Kundi isla, nagiisang isla sa gitna nang malawak na karagatan. Tanging naka-punta lang dun ay isang barge na malaking barko na kasya ang mga apat na gulong na sasakyan"sapaw ni Sheki, napalunok naman 'ko at dahan-dahan na sinandal ang likod sa upuan.

"So, you mean Ate Sheki. Buhay pa ang ibang kasamahan na'tin?"tanung ni Coleen, I glared at the two and they both nodded. Napahilamos naman 'ko sa mukha 'ko.

"Buhay din ang mga Anak na'tin?"Lara asked again, the two nodded again and I just clenched my fist.

"O-oo, Lang. Nakita na'min si Brei at si Kenzie, sila dalawa sa isang parang..."sandaling natahimik si Sheki at tumingin kay Alice. "Isang parang presohan at nakayakap lang sila dalawa"

"Tangina!"I heard Lara curse, bumuntong hininga sabay pikit mata 'ko nalang 'ko ngayon.

"Kada isang presohan, kada pamilya. Katabi nang presohan nila Brei sina Rans at Aly na... Ma-may kasamang isang bata?"di siguradong sambit pa ni Alice, saglit na natahimik kami at agad na nabaling ang atensyon kay Coleen.

"Ate Rans and Ate Aly, adopt one baby when we're complete pa. Sinabi nila sa'min dalawa kay Gabb ang lahat, they really want a child but..."saad ni Coleen habang nakatingin lang sa sahig habang nilalaro ang daliri, we wait for her to continue but minutes past she stayed silent.

"But? Ano, Coco? Tell us"mahinahon na wika ni Alice at tumabi kay Coleen, marahan hinaplos ni Alice ang kaliwang balikat ni Coleen.

"But they both scared... Takot si Ate Rans, either Ate Aly... Kaya, they both plan to adopt nalang"tugon ne'to, tumango tango nalang 'ko at marahan na tinapik ang balikat niya. "Mga siguro... Tatlong buwan palang ang bata na na-ampon nila, it's a girl and her name is... Mara..."

"Wow... Kailan lang nila 'to nakuha?"manghang tanung ni Lara, napangiti nalang 'ko ng mapait.

Bumuntong hininga muna si Coleen at ngumiti sa'min. "Matagal na nilang naisipan na mag-ampon, before we'll suggest them to adopt a child, at least one child. Nakuha nila 'to nung dalawang araw bago 'ko manganak tsaka tinago muna sa'tin lahat, may balak na sana silang sabihin ang totoo nung... 1 week before... Ka-kayo ma-mawala"nautal na sabi niya sa huling salita, I clench my fist again and tightly close my eyes.

"Kailangan na'tin sila mailigtas... Abby... A-andun pa ang mg-mga Anak na'min ni Alice, di na'min sila naitakas kasama sa'min ka-kase... Wala na ka-kaming oras, La-Lara... Please..."nagmamakaawang saad ni Sheki, I smile to her and nodded.

"We will, we just need time to prepare. For now, let's just take some rest and we will talk about this later in the morning"tugon 'ko, niyakap naman 'ko ni Sheki at narinig pa na'min ang hikbi niya. She's still the Shekinah I know.

______________________________________________.