SAHTEKÂR | bxb

-18-

22.08.2021

***

Kaya: Günaydın🌞

Pati: Günaydın

Kaya: Nasılsın?

Pati: İyiyim sen nasılsın?

Kaya: Hafta sonu biraz sıkıcı geçiyor.

Kaya: Evde takılıyorum :(

Pati: Anladım

Kaya: Sen neler yapıyorsun?

Pati: Uzanıyorum

Pati: Başım ağrıyor biraz

Kaya: Hadi ya

Kaya: Yemek yedin mi?

Kaya: Belki telefona veya bilgisayara çok bakmışsındır.

Kaya: Bir ağrı kesici alsana

Kaya: Bir de çok sık mı oluyor bu?

Pati: Dinlensem geçer.

Pati: Ben biraz uyuyayım.

Kaya: Tamam

Pati çevrimdışı

Kaya yazıyor...

Kaya çevrimiçi

Kaya çevrimdışı

***

Kaya: Selam

Pati: Selam

Kaya: Napıyorsun, nasılsın?

Kaya: Baş ağrın geçti mi?

Pati: Daha iyiyim.

Pati: Sen?

Kaya: Benim de kolum ağrıyor ya.

Kaya: Dün maç yaptık mahalledekilerle. İncittim mi anlamadım.

Pati: Geçmiş olsun.

Kaya: Sağ ol.

Görüldü

Pati çevrimdışı

Kaya yazıyor...

Kaya: Şey...

Kaya: Neyse gittin sanırım.

Kaya: Görüşürüz.

Kaya çevrimdışı

***

Kaya: İyi geceler

Kaya: Nasıl oldun?

Pati: İyiyim sağ ol

Pati: İyi geceler.

Pati çevrimdışı

Kaya çevrimdışı

***

Kaya: Pati gün geçtikçe kilo aldı.

Kaya: İyi yiyor ama ondan KKDNSNSNANS

Kaya: Benim peşimi bırakmıyor, ne zaman yemeğini versem yine peşimden geliyor.

Pati: Ne güzel

Kaya yazıyor...

Kaya çevrimiçi

Kaya yazıyor...

Kaya: Pati

Kaya: Bir sorun mu var?

Pati: Yok, ne olabilir ki?

Kaya: Niye soğuk davranıyorsun bana?

Pati: Öyle miymiş?

Kaya: Sen de mi sıkıldın yoksa?

Yanaklarımdan süzülen yaşları silerken bir yandan da burnumu çekiyordum. O böyle hevesli hevesli bir şeyler yazarken benim soğuk yapmam kim bilir ne kadar acıtıyordu onu.

Ama ne yapacağımı bilmiyordum. Rüzgar olarak ona yaklaşmaya devam etsem anonimden uzaklaşacaktı. Tam tersi yapsam Rüzgar'dan, yani benden uzaklaşacaktı. Her halükarda bir şekilde bir bağı koparacaktım ama aklımı kurcalayan başka bir şey daha vardı.

Rüzgar olarak yaklaşmaya devam etsem ne olacak? Arkadaş olmaktan öteye gidecek miydik? Ben bir adım atmazdım, atamazdım. O, atacak mıydı peki? İşte burası meçhuldü.

Bir süre bu konu hakkında düşünmem gerekiyordu. Ne yapacağımı, bu yapacağım sonuçlarının neler doğuracağını hesaplamalıydım.

***

Okula doğru giderken aşırı stresliydim. Hafta sonu yeterince düşünme vaktim oldu. He bir sonuca vardı mı? Pek sayılmaz...

Sınıfa yürüdüğümde merdivenlerin başına Fırat ve Hakan'ı gördüm.

"Günaydın."

"Günaydın kardeşim." dediler aynı anlarda. "Kaya nerede?"

"Kolu ağrıyormuş, sınıfta."

"Hâlâ mı?" İlk anda birbirlerine baktılar. Ardından Hakan omuz silkti. "Biraz tuhaf davranıyordu. Sen biliyor musun nedenini? Sana daha yakın ya..." Endişeli görünüyordu ve bu beni daha çok üzüyordu. "Bilmiyorum. Ben bir gidip bakayım. İyi dersler size."

"Sana da." Koştur koştur sınıfa girdim. Pencere kenarına yanaşmış, dışarıyı izliyordu. "Günaydın." Sesimi hafif kısık çıkmıştı ama yine de duyması gerekirdi. Ancak kıpırdamamıştı. "Kaya, günaydın." Biraz daha yükseltmiş ve yanına yaklaşmıştım. Hafifçe irkilip bakışlarını bana kaydırdı. "Günaydın." Yayıldığı yerde toparlanıp duruşunu düzeltti. Yerime yerleşip bakışlarımı ona diktim.

"Nasılsın?" Ben defterlerimi ve kalemlerimi çıkarırken bana kısa bir bakış atıp sıranın altından eşyalarını çıkardı. Onun da yeni gelmişti aklına sanki...

"İyi sayılır, biraz kolum ağrıyor." dedi, sıranın altından çıkardığı kalemi parmakları arasında çevirirken.

"Hâlâ mı?" dudaklarımı büzüp üzgünce baktım suratına. Bunu söylediğim anda parmaklarını durdurdu. Kaşlarını çatıp yüzüme baktı. "Evet, hâlâ..." Sorgulayıcı bir ifadeyle bakmaya devam ederken ne olduğunu anlamamıştım. Az sonra içeriye hoca girmişti. Bir şey soracaktım ancak hızla derse giriş yapmamız sonucu söyleyeceklerimi yutmak zorunda kaldım.

Derse başlarken bakışlarını üzerimde hissediyordum. Sonrasında geçen saatlerde ise konuşma çabalarım hüsranla sonuçlanıyordu.

Tavırları tuhaftı. Sürekli bir noktaya dalıp gidiyordu. Onunla konuşma çabalarımı kısa kesiyordu. Sanırım dediğim olmuştu, benden uzaklaşıyordu...

Reklam arası!!!

Yeni bir kitap yayınladım, Hırs adlı kitap. Profilimden ulaşabilirsiniz. Öptümm