(A/N : Pag pasensiyahan niyo na po ako, puyat at pagod lang ako sa trabaho kaya na pag isipan ko gumawa ng wattpad story! Hilig ko lang talaga nung una yung mag basa, pero parang nag ka interest ako gumawa din ng sarili kong story. :) Enjoy po mag basa. )
--------------- ❤️❤️ ---------------
Kathryn's POV
*Kriiiiiiiiiiinnnnnnggggg*
Anooo ba yan? Sumisigaw nanaman ang alarm clock ko! Anong oras na ba?
O.O
Haaaaaa! 6:30 AM na? Arrrggggh! Ma le-late na ako sa trabaho. Ang dami dami ko nanaman kasing ginawa kagabi at inabot na ako ng umaga.
*Tok tok*
"Kath, anak! Malapit ka ng malate sa trabaho mo. Naka handa na yung breakfast mo sa baba. Mauuna na ako dahil alam mo naman na kaylangan ako sa opisina ng maaga." - Mommy
Yan ang Mama Min ko, workaholic / maalagang Nanay. Meron kasing business ang family namin, may hospital kami na pinamana sa Mommy ko. Ang Mommy ang tumatayong President ng hospital. Isa siyang Doctor. At ang Daddy ko, wala na ang Daddy ko. Iniwan kami para sa ibang babae. Wag na natin pag usapan.
"Opo Mommy, maliligo lang po ako at baba na. Mag kita nalang po tayo sa hospital. Mag ingat ka Mommy. Iloveyou!" - Ako.
Hindi na ako lumabas para mag paalam kay Mommy dahil dalidali na akong tumakbo papuntang CR.
Ako nga pala si Kathryn Chandria Bernardo, MD. Yap tama kayo ng basa. Doctor ako katulad ng Mommy ko. Nasa dugo ata namin ang pagiging mga Doctor.
Isa akong espesyalista sa puso. Ang Mommy ko naman sa brain. Limang taon na ako sa propesyon kong ito. Mag mula ng grumaduate ako bilang Cum Laude sa UST, at naka pasa sa pag Do- Doctorate ko nag trabaho at ginugul ko sa pag tratrabaho ang sarili ko.
24 na ako ngayon. Mag 25 sa isang buwan. Love life? Nakaka takot na salita para sakin.
Puso ang ginagamot ko, pero hindi ko alam kung bakit ganito ang puso ko. Siguro mag mula nung nasaktan ako, hindi na siya bumalik sa dati. Naging bato at manhid na siya.
Dahil sa isang lalaking minahal ko ng sobra. Pero mas pinili kong pakawalan dahil sa maling akala at maling pagkaka kilala sakanya.
Masakit isipin na pinakita lang na mahal ako dahil sa isang PUSTAHAN. :(
Ahrrrgh! Ang aga aga nag e-emo ako!
Bumalik nanaman kasi sakin lahat, 5 taon na Chandria! Bakit hindi ka pa din maka limot!
"Arrrghhh! " Bigla akong napa sigaw, dahil naiyak nanaman ako sa mga naalala ko.
"Hindi ka niya minahal, pinag laruan ka lang at dahil lang sa pustahan ang lahat!" - Yan ang lagi kong iniisip para mapa kalma ang sarili ko.
*piiiiit* (yung shower pinatay niya!Tawa na sa sound effect)
Bihis
Bihis
Bihis
Bihis
BihisHayan! Tapos na akong mag bihis at mag ayos. Oras nanaman ng trabaho.
"Ya, hindi na po ako dito kakain paki lagay na lang po yung sandwich sa lalagyan dadalin ko nalang po" -Ako
"Sige Kath. Sandali at aayusin ko." - Yaya Melinda
"Paki kuha nalang din po yung susi ng kotse ko. Salamat Yaya." - Ako. Sa lahat ng kasama namin sa bahay si Yaya Melinda lang talaga ang pinag kakatiwalaan ko dahil siya ang mayordoma at yaya ko mag mula nung bata pa ako.
"Oh heto na iha. Mag iingat ka sa pag mamaneho mo ha?" - Yaya Melinda
"Opo Yaya. Aalis na po ako." - Ako sabay mano sa matanda. Naka sanayan ko dahil Lola na ang tingin ko sakanya.
*Bzzzt Bzzzt*
May nag text pa.
From : Dra. Julia
Doc, may naaksidente po at kaylangan po kayo sa ER. Salamat po!Si Dra. Julia ang Vice President ng head Doctors ng hospital namin. At ako naman ang pinaka head.
To : Dra. Julia
I'm on my way.SENT
Agad agad akong sumakay sa kotse ko at nag maneho na papuntang hospital.
After 10 minutes
Bernardo's Private Hospital
"KUNG SANANG DUMATING KA LANG NG MAAGA, BUHAY PA SANA ANG KAPATID KO!!!!"
--------------- ❤️❤️ ---------------
Ano kaya ang nangyari at may sumigaw ng ganon?
Iiiih! Paramg ang lame ng kwento no? Di bale Part 1 palang naman. ;)
Basahin niyo next chapter ha?
Thankyou! ❤️
BINABASA MO ANG
Chances
FanficKelan nga ba dapat mag mahal at dapat masaktan? Pano mo nga ba malalaman kung nag mamahal ka? Yun ba yung pag alam mo ding nasasaktan ka? Kelan nga ba naging mali ang mag mahal at mag tiwala ng sobra? Tama ba na i-let go ang taong mahal mo? Para l...