Kanlı Aşk

yakın arkadaşlar ve istiyorum

Bir şeyin nasıl tutkuyla istendiğini,kanın bu kadar sevildiğini,bir şeyi yapmanın sadece istemekten ibaret olduğunu,bir kızın çevresindekilere nasıl göğüs gerdiğini anlatan bir hikaye okuyacaksınız. Ilk hikayem olacak ama cok ümitliyim arkadaslar iyi okumalar :****************************

Ders güzeldi biz gülüyor,konuşuyor,eğleniyor ve hocanın sesi eşliğinde cipslerimizi kavga etmeden yemeye çalışıyorduk. Birden sınıftan "Pinar" sesi geldi döndüm ve sınıfta sesin geldiği yöne doğru baktım. Ve de ne göreyim hoca seslenmiş. O şaşkınlık ifademi yüzümden atip genellikle gıcık hocalara gösterdiğim o umursamaz yüz ifademi takindim. Hocaya

"Evet"

dedim. Hoca ise o gıcık ses tonuyla

Sen hangi mesleği istiyordun?"

Dedi. Gıcık kadın biliyor ya söyledikten sonra sınıf tarafından yargilanacagimi . Hiç kasmadan

"Adlı tip"

dedim. Hoca ise yüzüne anlam veremediğim aslında anlam veremegim değilde anlamamak istediğim bir ifade taktı. Biraz hocayla bakistiktan sonra sınıfa bir zafer edasıyla döndü. Konuşmamın öcünü almıştı. Bu sırada sınıfta derin bir sesizlik olmuştu. Adlı tip mesleğinin bu kadar garip karşılaşmasından nefret ediyorum. Ve bende konuşmaya . Merve-cok sevdiğim arkadaşım,bitanem- "

pınar bence vazgec"

dedi.

"Neden?"
dedim.

"Cok zor senin yapabileceğini düşünmüyorum" dedi.

Ben hocanın üstüme gelmesi ve merveninde böyle demesi üZzerine sanırım arkadaşlarıma patlayacktim. Ama kendimi durdurarak

" Ben seviyorum ve bu benim en büyük hayalim" dedim.

Suheda -dört senedir en yakın arkadaşım, hayatım-

"Pınar" dedi. "Ben seni tanıyorum sen naif bir kiailiksin duygusalsin yapamazsın" dedi.

Ben ise bu söze yalnızca göz devirerek cevap verdim. Bi on dakika süre boyunca konuşmadık. Ama arkadaslariminda benim hakkımdaki dusuncelerinide yüzüme söylemeleri hoşuma gitmiyor değildi. Sesizlik bozuldu ve tekrar konuşmaya başladık. Iki ders boyunca tartistik. Cok istiyordum elimde değildi sakin olmak. Hayatımı ona adayacagima yemin edebilirim. Geçerken ustume baya geldiler. Ne onlar düştü ne de ben. Dersler bitti,okuldan çıkacağımız zaman konu hala sürüyordu ve bende dayanamayıp "Olunca görüşürüz" dedim ve sınıftan çıktım. Aslında biraz pisman oldum. Ama suanki sinirimle hiç önemli değil diyerek kendini avuttum. Sinirliyim ve o kadar hızlı yürüyorum ki neredeyse yanından geçtiğim herkese carpiyorum. Arkamdan başvuranlara aldırmadan yürüyorum. Okuldan çıktım nihayet. Cok hızlı yürüyorum rüzgar yüzüme çarpıyor saçlarımı geriye atıyor ve başımi agritmaya başlamıştı bile. ARKADAŞLAR ILK BOLUMUM COK HEYECANLIYDIM INSALLAH BEĞENIRSINIZ.