"ပျင်းတယ်"
"ပျင်းရင်စာဖတ်"
"စာဖတ်နေတာကိုပျင်းလို့ပါဆို"
"ကိုယ့်ကိုမသနားဘူးလားချာတိတ်"
"ဟင် ဘာလို့လဲ"
"ကိုယ်ဆိုစာဖတ်ချင်တာတောင်ဖတ်လို့မရတဲ့ဘဝလေ"
"....."
"ဒီလိုလုပ်ချာတိတ်..ကိုယ့်ကိုမင်းအသံလေးနဲ့စာအသံထွက်ပြီးဖတ်ပြ ကိုယ်ဝတ္ထုတွေနားထောင်ချင်လို့"
"အင်းးးး"
"မဖတ်ပြချင်တဲ့အသံကြီးနဲ့ပါလား"
"ကဲပါ ဖတ်ပြမယ် အဲ့တာဆိုထယ် စဖတ်ပြီနော်"
"အွန်း"
ဂျောင်ဂုလက်ခံလိုက်တာနဲ့တစ်ပြိုင်နက် ဝတ္ထုရှည်တစ်ပုဒ်ကိုအသံဩဩလေးနဲ့စဖတ်လေတဲ့ထယ်ယောင်းလေး
ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ပြီးသွားတိုင်း "ဒါလေးကတော့အရမ်းကောင်းတဲ့ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်ဘဲ"လို့ထည့်ပြောတတ်တဲ့ချာတိတ်ရဲ့လေသံလေးကိုသူအရမ်းသဘောကျမိတယ်
"ချာတိတ်"
"ဗျာ"
"မင်းမှာရည်းစားတွေဘာတွေမရှိဘူးလား"
"အင်းးးးမရှိေသးဘူးလို့ပြောလို့ရပါတယ်"
"မရှိဘူးဆိုတော့ ရှိလာနိုင်တယ်ဆိုတဲ့သဘောလား"
"အဲ့တာလဲသိပ်မသေချာပါဘူး"
"မင်းဟာကဘာကြီးတုန်း ချာတိတ်ရ"
"ထယ်သေဘာကျနေတဲ့သူကယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်လေ အဲ့တာထူးဆန်းတယ်မထင်ဘူးလား"
"ဘာများလဲလို့ကွာ အချစ်မှာလိင်ခွဲခြားဆက်ဆံရေးရှိလို့လား ကိုယ်အထင်ကတော့ချစ်နေရင်ကျား/မခွဲခြားတာတွေမလိုဘူးထင်မိတယ်"
"ဒါပေမယ့် သူတို့က နင်တို့လိင်အတူတူချင်းယူထားကြပြီး ဘယ်လိုနေကြလဲလို့မေးရင်ရော"
"အဲ့မှာထဲကသူ့စိတ်ဓာတ်ပေါ်သွားပြီလေချာတိတ်ရယ် အဲ့လူဘယ်လောက်အောက်တန်းကျတယ်ဆိုတာ သူ့မေးခွန်းမှာတင်ပေါ်သွားပြီ"
"ဟင်?ဘာလို့လဲ"
"စဉ်းစားကြည့်လေ သူကအပေါ်ယံကိုဘဲကြည့်ပြီး 'ဘယ်လိုနေကြလဲ'ဆိုတဲ့စကားက သူ့ခေါင်းထဲမှာ ကုတင်ပေါ်ကကိစ္စကလွဲပြီးမရှိတဲ့ပုံဘဲ သူ့ဦးနှောက်ထဲမှာတဏှာတွေဘဲပြည့်နေတာ အဲ့လိုလူတွေအတွက်ကိုယ့်အချိန်တွေကိုမဖြုန်းတီးတာအကောင်းဆုံးဘဲ"
YOU ARE READING
𝐔𝐧𝐜𝐥𝐞 𝐉𝐞𝐨𝐧♡︎(Completed)
Fanfictionကိုယ့်ရဲ့မျှော်လင့်ချက်မဲ့နေတဲ့ဘဝထဲကို အလင်းရောင်တွေယူဆောင်လာပေးတဲ့ပိုးစုန်းကြူးငယ်လေး "ယောင်း" ဦးနဲ့သာဆိုကမ္ဘာမြေအဆုံးထိလဲသွားနိုင်တာမလို့ ဦးကသာယောင်းကိုထားမသွားဖို့ကတိပေးပါ.."ဦးဂျွန်"
