Bunları yazarken senin okuyup okuyamayacağını bilmiyorum bile.
Asansörde tanıştık seninle. Asansör durmuştu, en başta herşey normal iken terlediğini gördüm. Sıcaktandır dedim fakat hayır, senin klastrofobin vardı.
Asansörden çıkar çıkmaz seni hastaneye götürdüm. Kanın alınırken elimi nasıl da sıktığını hatırlıyorum.
O gün içtiğimiz sıcak çikolataların tadı damağımda.
Her zaman severdin zaten, sıcak çikolatayı.
Fakat şimdi yoksun. Hep nefret ettiğin baban yüzünden. Yoksun.
Çektiler aldılar seni benden. Sahi, ben ne kadar dayanıksız biriyim de seni verdim onların ellerine.
Ama sen sen neden silahları var diye kendi ellerinle gittin onlara? Bıraksaydın vurulsaydım. Öleceksek de senin kollarında verseydim canımı, ne olurdu sanki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐾𝐿𝐴𝑆𝑇𝑅𝑂𝐹𝑂𝐵𝐼𝐴 | 𝑇𝑎𝑒𝑗𝑖𝑛
Fanfiction𝘚𝘦𝘯𝘪𝘯 𝘬𝘭𝘢𝘴𝘵𝘳𝘰𝘧𝘰𝘣𝘪𝘯 𝘷𝘢𝘳𝘥𝚤, 𝘴𝘦𝘯𝘪 𝘰𝘳𝘢𝘥𝘢𝘯 𝘤̧𝚤𝘬𝘢𝘳𝘮𝘢𝘮 𝘭𝘢𝘻𝚤𝘮𝘥𝚤,𝘺𝘢𝘱𝘢𝘮𝘢𝘥𝚤𝘮. 𝘈𝘧𝘧𝘦𝘵 𝘣𝘦𝘯𝘪 𝘩𝘦𝘳𝘴̧𝘦𝘺𝘪𝘮.
