Yastığına sarılarak uyudum ben yine. Yine özlediğim kokunu içime çeke çeke uyudum.
Haberlere çıktın Seok-jin. İnsanlar küçük dairemizin önünde kuyruk oluşturdu.
Yeontan korkuyor onlardan.
Senden ne diye bahsettiler kapının önünde biliyor musun?
Katilin oğlu varya, o bizim Seok-jin miş dediler.
Sen katilin oğlu değilsin ki, sen benim sevgilimsin. Sen, benim herşeyimsin.
Şimdi Herşeyim gitti. Özlüyorum seni. Çok özlüyorum.
Keşke diyorum. O gün o cafeye gitmeseydik. Keşke sıraladığın şirin bahanelerine bir aptal gibi inansaydım.
Kapıya çıktım ve bağırdım.
Söyledim işte, ağzıma ne gelirse.
O bir katilin oğlu değil, o benim sevgilim dedim. O geri gelecek dedim. Neden gelmedin hala?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐾𝐿𝐴𝑆𝑇𝑅𝑂𝐹𝑂𝐵𝐼𝐴 | 𝑇𝑎𝑒𝑗𝑖𝑛
Fanfiction𝘚𝘦𝘯𝘪𝘯 𝘬𝘭𝘢𝘴𝘵𝘳𝘰𝘧𝘰𝘣𝘪𝘯 𝘷𝘢𝘳𝘥𝚤, 𝘴𝘦𝘯𝘪 𝘰𝘳𝘢𝘥𝘢𝘯 𝘤̧𝚤𝘬𝘢𝘳𝘮𝘢𝘮 𝘭𝘢𝘻𝚤𝘮𝘥𝚤,𝘺𝘢𝘱𝘢𝘮𝘢𝘥𝚤𝘮. 𝘈𝘧𝘧𝘦𝘵 𝘣𝘦𝘯𝘪 𝘩𝘦𝘳𝘴̧𝘦𝘺𝘪𝘮.
