[Unicode]
အောက်ပိုင်းက နာကျင်မှုကြောင့်နိုးလာသော
ထယ်ယောင်း ။ နိုးနိုးချင်းခေါင်းထဲဝင်လာတာက သူ
အခုထိ အဖမ်းခံထားရဆဲဆိုတာပင် ။ လှဲနေရာမှ ထ
လိုက်တော့ ကြိုးတုပ်ထားခြင်းမရှိ ။ ထွက်ပြေးဖို့
စဉ်းစားမိပေမယ့် စိတ်သွားတိုင်းကိုယ်မပါနိုင် ၊
အောက်ပိုင်းတစ်နေရာက ဆစ်ခနဲကိုနာနေသည် ။
သူ့အရင်ဘဝက ဘယ်လောက်တောင် ဝဋ်တွေကြီးခဲ့
လည်းမသိ ၊ ဒီဘဝမှာလာခံနေရတာ တကယ်ကိုဆိုး
လွန်းသည် ။ မိထွေးဆီမှာ အရိုက်ခံပြီးနေတာကမှ
ဒီလောက်ဆိုးနိုင်မည်မထင် ။
*ချောက်*
တံခါးဖွင့်သံကြားလို့ ပြန်လှဲကာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး
အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သည် ။
သူ့အနေနဲ့ ကိုယ့်ကိုမတရားအနိုင်ကျင့်ထားတဲ့သူတွေကို
ရင်ဆိုင်ဖို့ အားမရှိသေးဘူး ။ သူတို့ကို ကျောင်းသား
လိုသတ်မှတ်ခဲ့တယ့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထုရိုက်မိချင်တော့
သည် ။
"Sweetieနိုးနေတာသိတယ်နော် .. အိပ်ချင်ယောင်
ဆောင်နေတာကို ရပ်မလား ၊ နိုးနိုးချင်း အfuckခံ
မလား ..? "
ဆင်ဆာမဲ့ စကားဆိုလာသောကြောင့်
ထယ်ယောင်းမှာ မျက်လုံးဖွင့်လိုက်ရသည် ။
ဘေးနားမှာ ငုံ့ကြည့်နေသည့် JG အခုကျတော့လည်း
နူးညံ့သည့် မျက်ဝန်းဖြင့် ကြည့်နေပြန်သည် ။ သတိမလစ်
ခင်က နတ်ဆိုးက ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိအောင်ပင် ။
"ကိုယ် ဆန်ပြုတ်လုပ်ထားတယ်
Sweetie ကနေမကောင်းတော့ ဆန်ပြုတ်လေးဘဲ
သောက်နော် ၊ ကျန်တာက နေကောင်းလာမှ ကျွေးမယ်
အော် ..ကျန်တာဆိုတာ တခြားမုန့်တွေပြောတာနော် "
လှဲနေသည့် ထယ်ယောင်းကိုယ်လေးကို ထစေပြီး
ခေါင်းအုံးလေးခံကာ မှီစေသည် ။
ထို့နောက် ဆန်ပြုတ်ပန်းကန်ထဲမှ တစ်ဇွန်းယူကာ
ခွံ့လာပြန်သည် ။ ထယ်ယောင်း အနေနဲ့ ဒီလိုအချိန်မှာ
ဒါတွေ စားဝင်မယ်များထင်နေလားမသိ ။ မစားဘဲ
မျက်နှာလွှဲထားလိုက်သည် ။
" ဆန်ပြုတ်ကို အေးအေးဆေးဆေးစားမလား..?
ငိုပြီးမှ စားချင်လား ..? "
နားနားကပ်ပြီး ပြောလာသောကြောင့် ထယ်ယောင်း
လည်း သက်ပျင်းချကာ ပါးစပ်ဟပေးလိုက်သည် ။
YOU ARE READING
𝘿𝙖𝙙𝙙𝙞𝙚𝙨 '𝙨 𝙎𝙬𝙚𝙚𝙩𝙞𝙚
Fanfictionဒီကမ္ဘာကြီးရဲ့ ဘယ်နေရာဖြစ်ဖြစ် မင်းလေးဘယ်လောက်ပြေးပြေး ကိုယ်တို့လက်ထဲက မင်းလေးမလွတ်နိုင်ပါဘူးကွာ ... //Completed// 𝑻𝒐𝒑- 𝑱𝒆𝒐𝒏 𝑻𝒘𝒊𝒏 𝑩𝒐𝒕𝒕𝒐𝒎- 𝑲𝒊𝒎 𝑻𝒂𝒆𝒉𝒚𝒖𝒏𝒈 Fully warning ⚠️
