Liars~Sequel on Survive

Hoofdstuk 1 Groots bezoek

Hoi mijn lieve lezertjes :D

Je Suis Back! Ohnooooo! WHY? WHY?! Maar goed, dit is Liars, hoeraaa! Voor alle lieve mensjes die geïnteresseerd zijn in dit boek, maar Survive nog niet hebben gelezen, Je snapt er geen ene garnaal van als je hiermee begint zonder Survive. Dus, take a look, als het je leuk lijkt om Survive te lezen dan doe je dat eerst, en anders niet.... ofzo, mhja.

Waarom heb ik nou zo'n freakin' wierdo titel:

1. Ik bén een wierdo

2. Jullie stemden voor deze titel

3. Ik ben geïnspireerd door een liedje genaamd "Liar Liar", van (SUPRISE!) Christina Grimmie. Deze is van haarzelf, van haar Find Me album, die trouwens echt rockt.

4. Iedereen is hier een filthy Liar! Grrr... Nee, niet echt, maar er wordt wel in gelogen natuurlijk :D

Hiernaast staat een liedje, net als in Survive, en ik hoop dat je gaat genieten van dit verhaal! Het eerste stukje is trouwens geschiedenis van de afgelopen 3 maanden :D

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hoofdstuk 1

Sinds Sophie is meegenomen naar New York is er 3 maanden lang niemand bij haar geweest, omdat het niet mocht. Er is veel veranderd in die tijd. Ze hadden besloten om een band te vormen, One Direction, al snel waren ze beroemd in Engeland, en vervolgens de rest van Europa en zelfs Amerika. Ze hadden gehoopt dat Sophie hen had gezien op de Amerikaanse televisie. Laatst had Louis een telefoontje gehad, die Harry had opgenomen omdat Louis even weg was. Een vrouw vertelde hem dat Sophie bezoek mocht hebben. Hij vertelde het meteen aan Liam. Ze besloten het ook aan Niall en Zayn te vertellen. Samen zochten ze naar de telefoonnummers van haar familie en vrienden om te vertellen over het telefoontje. Ze boekten tickets en zouden over een paar dagen kunnen vertrekken. Eindelijk is het dan die dag, ze konden naar New York! En Louis, die wist nog van niets, ze hadden hem wijsgemaakt dat ze er een speciaal interview en optreden moesten doen van Simon en de rest van het management.

Louis' POV

'Louis! Schiet op, we moeten echt gaan!' roept Liam van beneden af

Het is best vlakbij New York, waar we een intervieuw hebben. Zodra ik de kans krijg ren ik dat ziekenhuis gewoon binnen. Of ik op bezoek mag komen of niet, dat boeit me echt helemaal niks. Ik heb al drie maanden niks van het ziekenhuis gehoord.

'Hoelang moeten we daar blijven?' roep ik naar beneden

'Een paar dagen.' roept Harry die ondertussen ook al beneden is

Ik smijt nog meer kleding in mijn koffer en pak mijn toiletspullen. Goed genoeg, tijdens het optreden en het interview krijg je toch kleding van de stylisten. Ik schop de koffer van de trap af en loop naar beneden.

'Louis! Je zou geen koffers meer van de trap smijten!' hoor ik Liam boos roepen

'Sorry...'

'Schiet op! we komen echt te laat voor de vlucht!' roept Paul die uit zijn Van komt lopen.

Ik zucht en raap mijn koffer van de grond af. Daarna loop ik naar buiten en ga helemaal achterin zitten.

'Is iedereen er?' vraagt Paul

'Ja.' zegt Zayn met Sam op zijn schoot

Hij zei dat hij geen oppas kon vinden, maar volgens mij zijn kunnen en willen andere woorden. Oftewel: hij wilde geen oppas vinden. Maar als hij dat zou zeggen had hij Sam toch niet mee kunnen nemen. De Van start en we rijden weg. Eerlijk gezegd heb ik helemaal geen zin in een optreden of intervieuw. Het is altijd hetzelfde liedje en ze stellen altijd dezelfde vragen.