Stay Here|Hyunin

|20|Biz genç aşıklarız...

<3

Hyunjin

Jeongin:
"Bırak, ben alırım."

Hyunjin:
"O kolla taşımana hayatta izin vermem."

Güzel tatilimizden dönmüştük artık ve şu an evimin önünde Jeongin'in bavulunu taşımak istiyordum. Ama o izin vermiyordu. Yine de kolu incindiği için taşımak zorunda kaldım.

Kolu ise... Tatilde taktığı çocuğu görmüştü kasabada. Onun peşinden koşayım derken bir taşa takılıp düşmüştü işte. Kolunu pek oynatamıyor ve ayağı burkulduğu için toparlıyordu.

Jeongin:
"Projeler bitene kadar sende kalacağım ama sonra Seungmin'e taşınırım. Tamam mı?"

İstemesemde kafamı salladım ve Minho'ya teşekkür edip gitmesini söyledim.

Chan:
"Yardımlık bir şey lazım mı yoksa ben direkt evime mi geçeyim?"

Hyunjin:
"Sen çık önden. İki bavul var zaten, hallederim."

Kafasını sallayıp önden girdi apartmana. İç çekip iki bavulu da kavradım hemen. Jeongin tekrar almak istemişti elimdeki bavulu. Bu sefer biraz sert reddetmiştim onu. Kafasını eğip önden ilerlemeye başladı.

Asansörle yukarı çıkıp eve girdik.

"Hoşgeldiniz oğullarım benim."

Hyunjin:
"Hoşbulduk anne ama Jeongin ne ara senin oğlun oldu?"

"Ohoo~ Hyunjin'ciğim sen çok şey kaçırmışsın. Değil mi Jeongin?"

Jeongin:
"Evet annem~"

Jeongin anneme sarıldığında kaşlarımı çattım. Annem gülüp göz kırptı ve bir şey söylemek için yaklaştı biraz.

"Siz ikiniz arasındaki şeyi biliyorum ben. Jeongin anlattı. Ama merak etme sırrınız benimle güvende."

Hyunjin:
"Jeongin?"

Jeongin:
"Annenin bilmesi gerektiğini düşündüm. Sonuçta..."

"Sonuçta sen de benim damatımsın artık. Bunu mu diyecektin?"

Hyunjin:
"Anne?!"

Jeongin utandığında anneme sus işareti yapıp bavulları odaya götürdüm. Jeongin de peşimden gelmişti bebek gibi paytak paytak.

Jeongin:
"Kızdın mı?"

Kendi bavulumu yatağa koydum ve kıyafetleri çıkarırken kafamı 'hayır' anlamında sağa sola salladım. Ayağı ağrıdığı için yatağa oturdu. Yüzünü buruşturmasından acıdığını anlıyordum.

Hyunjin:
"Ne diye koştun ki o çocuğun peşinden?"

Jeongin:
"Hiç."

Kesin bir şey vardı o çocukta. Ayrıca hâlâ neden bu kadar tanıdık geldiğini anlamıyordum. Herhalde daha önce sokakta falan gördüğüm biri olmalıydı.

Hyunjin:
"Kıyafetlerini yerleştiriyorum."

Jeongin:
"Tamam zaten iki parça şeyim var. Diğer hepsi senin."

Dudağımı büzüp kıyafetleri yerleştirmeye başladım. En son işim bittiğinde çantamdan çizgi romanı çıkarıp yatağa fırlattım kendimi. Jeongin yatınca başımı karnına koyup kitabın kaldığım yerini açtım.

Jeongin:
"Okuma kitabı. Benimle ilgilen."

Dudağımın sağ tarafı kalkmış ona yarım bir gülümseme sunmuştum. Gözlerini kaçırıp boğazını temizledi.