Stay Here|Hyunin

|3|Sahip... Değişik

Hyunjin meleğimiz döndü ya, şu an öldürseniz beni sesim çıkmaz...

Hyunjin

Üfleyip bardağı kardeşime verdim. Sabah sabah okul öncesi, o benim bardağım hemen onu bana ver falan diyordu.

Hyae:
"Bu bardak benim için özel. Dokunma sakın."

Hyunjin:
"Ay tamam senin bardağın. Git şimdi başımdan."

Masaya oturup yemeğini yemeye başladığında su içmek için başka bardak aldım ve doldurup içtim. Çantamı da alıp evden çıktım ve okula doğru yol aldım. Sabah sabah kardeşim sinirimi bozmuştu, her zamanki gibi!

Okula girdiğimde biraz boş olduğunu gördüm. Çardakta oturan Chan ve Minho'yu görünce yemen yanlarına gidip ben de oturdum.

Hyunjin:
"Okul niye bu kadar boş bugün?"

Chan:
"Unuttun mu?"

Hyunjin:
"Neyi?"

Minho:
"Bugün okulun eski müdürünün ölüm yıldönümü. O yüzden çoğu öğretmen ve öğrenciler anmak için gittiler. Çok saçma."

Chan:
"Saçma deme, adam ölmüş gitmiş."

Hyunjin:
"Bizi ilgilendirmez... Kaç ders boş?"

Minho:
"Ilk üç, son iki ders."

Hyunjin:
"Iki saat ders göreceğiz yani? Vay be! En güzel gün falan mı bugün?"

Chan:
"Gün güzelde, kalbin iyi mi? Sana ne oluyor?"

Başımı eğip dudaklarımı birbirine bastırdım. Bilsem açık açık söylerdim ama nedenini ben de bilmiyordum maalesef.

Hyunjin:
"Bilmiyorum, tek bildiğim çok ağrıdığı... Bu arada!"

Minho:
"Korktum, ne oldu?"

Hyunjin:
"Bi çocuk gördünüz mü bugün? Zayıf, tatlı, gözleri falan parlıyor."

Chan:
"Okulda öyle çocuk çok fazla."

Hyunjin:
"Ya ama o farklı... Sanki bu dünyadan olmayan bir güzelliği var."

Minho:
"Aşık mı oldun?"

Hyunjin:
"Ne alaka?"

Minho:
"Bu dünyadan olmayan bie güzelliği var diyorsan aşıksın."

Hyunjin:
"Çocuğu tanımıyorum bile. Sadece bir şey sormak için onu bulmam lazım."

Chan:
"Çıkma teklifi mi?"

Hyunjin:
"Anlamıyorsunuz..."

Oflayıp kalktım ve sınıfa doğru yol aldım. Müzik sınıfının önünden geçerken harika bir ses duymam ile donup kalmıştım.

Aralık kapıyı biraz daha açtığımda arkası dönük ve şarkı söyleyen bir çocuk gördüm. Yavaşça içeri girip kapıyı kapadığımda korkuyla bana döndü.

Hyunjin:
"Dondurma yiyen çocuk?..."

***:
"Nasıl buldun beni?"

Hyunjin:
"Sesini duydum... O ses cidden senden mi çıkıyordu?"

Utanıp kafasını eğdi ve onaylayan bir mırıltı çıkardı. Biraz yanına yaklaşıp yüzüne baktım. Bir gariplik vardı sanki... Ben bu çocuğu daha önce bir yerde görmüş gibiydim ama nerede?

Hyunjin:
"Dün dediğin şeyler... Özel olmam ve dünyana dönmen gerektiği. Neler oluyor? Niye bir anda karşıma çıktın?"

***:
"Sırayla öğrenmen lazım ama lütfen özel olduğunu unutma."