[Unicode]
ယနေ့ကား သောကြာနေ့
နိုးထလာသောမနက်ခင်းမှာ Taehyungတစ်ယောက်
တက်ကြစွာဖြင့် နန်းတော်ထဲမှလက်နက်သိုလှောင်ရုံ
ဘက်သို့ လှမ်းလျှောက်သွားသည်။
မကြာခင်အချိန်လေးမှာပင် မျှော်နေခဲ့တဲ့ပုံရိပ်လေးကို
တွေ့တဲ့အခါ Taehyungနှစ်ချိုင့်စွာဖြင့်ပြုံးလိုက်သည်။
တနင်္လာနှင့်သောကြာနေ့တိုင်း Taehyungနှလုံးသား
လေးကအလွမ်းပြေပါသည်။ဖွင့်ပြောခံရပြီးတဲ့နောက်ပိုင်းTaehyungမှာ ဤလူသားအနားအရင်
ကလိုရင်းရင်းနှီးနှီးမသွားရဲ မျက်နှာချင်းဆိုင်မိပါလျှင်
ရှက်သည်းနေသလို ပုံမှန်မဟုတ်သောရင်ခုန်သံနှင့်စိတ်ကူးထဲမှာသာယာရင်း အခုလိုခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လိုက်ကြည့်ရတာကိုသဘောတွေ့နေမိသည်။
အတွေးတွေနဲ့ကြည်နူးနေစဥ် ရုတ်တရက်လှည့်လာတဲ့
ပုံရိပ်နောက်အကြည့်ချင်းဆုံမိသွားတဲ့အခါ Taehyung
ခပ်မြန်မြန်ပင်တစ်ဖက်လှည့်လိုက်သည်။
လူမိသွားပြီမို့ ထိုနေရာမှအမြန်ဆုံးလှည့်ပြေးဖို့ပြင်ချိန်
ပြေးလာသောခြေတစ်စုံကိုခံစားမိတဲ့နောက်မှာ Taehyungလက်လေးအဆွဲခံလိုက်ရသည်ကြောင့်
နှစ်ဦးသားအလွန်နီးကပ်သွားတဲ့အခြေအနေ၌
မျက်ဝန်းတွေကိုအတန်ကြာသည်အထိစိုက်ကြည့်နေ
မိကြသည်။
"လွမ်းနေခဲ့တာ ဒီမျက်နှာလေးကို "
Taehyungရဲ့ပါးမို့မို့လေးကို ပွတ်သပ်ရင်းဆိုလာတော့
Taehyungမျက်လွှာလေးချမိသည်။
"ကိုယ့်ကိုကြည့်ပါဦး ကိုယ့်ကိုရောမလွမ်းဘူးလား"
"ဟို ... အကို ကျွန်တော်နေရခက်တယ်"
ချစ်သူရည်းစားလည်းမဟုတ်သေးပါပဲ စကားတွေက
ရင်ဖိုစရာကောင်းနေသည်။ အမှတ်တမဲ့ပင် ထိုလူသား
ရဲ့လက်တစ်ဖက်က Taehyungရဲ့ခါးမှာရစ်သိုင်းထားသည်မို့ Taehyungအနေရခက်စွာပင်ဆိုလိုက်မိသည်။
"ဖွင့်ပြောခဲ့မိလို့ ကိုယ့်ကိုမုန်းပြီးရှောင်နေသလားလို့"
"မဟုတ်ဘူး ... Taeအကို့ကိုမမုန်းပါဘူး"
Taehyungပျာပျာသလဲ ပြန်ရှင်းပြတော့ ထိုလူသားဟာခပ်ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးသည်။
