13.B@L#M

87 10 1
                                    

Ablamın gözleri dolmuştu. Bana yanlız kalmak istediğini söyledi. Bende "tamam" deyip çıktım ne diyebilirdim ki. Ablamı çok iyi anlıyordum. Çünkü annem ve babam sadece ablamı değil benide unutmușlardı. Yatağıma uzanıp bütün bu olan bitenleri düşünürken köpek yanıma geldi ağzında bir kağıt parçası vardı.
Kağıtta :
~Yarın benim yanıma gelmeyin hatta benim yanıma hiç gelmeyin burası çok tehlikeli olmaya başladı siz sadece sihirli günlük ten kimseye bahsetmeyin ~ yazıyordu
Hemen ablamın yanına gittim. Kapıya hafifçe vurdum ses vermedi. Kapıyı açıp içeri girdim ablam yoktu.Belki diğer odalardadır diye diğer odalara baktım. Oralardada yoktu.
Hemen annemle babama haber vermek istedim ama sonra şöyle düşündüm. ~Bizi unutan anne ve baba şimdi neden önemsesinler ~
Ablam yoktu ama sihirli günlük burda mıydı? Diye sordum kendi kendime. Ablamın sihirli günlüğü her zaman koyduğu yere baktım.
ARKADAŞLAR ÇOK UZUN BİR SÜREDİR YAZAMADIM ÇOK ÜZGÜNÜM AMA ARTIK YAZMAYA DEVAM EDECEGİM HIKAYEM İÇİN YAZDIGINIZ İYİ KÖTÜ YORUMLAR İÇİN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM BU YORUMLAR SAYESINDE HIKAYEME DAHA ÇOK BAGLANİYORUM VE YANLISIM VARSA DUZELTMEKTE YARDIMCI OLUYOR
YORUMLARINIZI VE OYLARINIZI BEKLIYORUM

***Sihirli Günlük***Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin