Dışarı çıktım. Lapa lapa kar yağıyordu. İnsanlar şemsiye açmıştı. Ben ise kafama beremi bile takmamıştım. Çünkü kar tanelerinin kafama ve vücuduma düşmesinden hoşlanıyordum. Günlük almak için Dükkanları, mağazaları dolaşmaya başlamıştım bile ama aradığım, hayalimdeki Günlüğe benzer bir günlük bulamıyorum. Eski evimizin orada hediyelik eşyalar satılıyordu belki orada birşeyler bulabilirim ümidiyle eski evimizin olduğu caddeye doğru yürümeye başladım. Caddeye varmıştım ama ne ev vardı nede dükkan hepsi yıkılmıştı. Ümitsizce yürümeye devam ettim. Başımı kaldırdım... Orada bir dükkan vardı içerisinde o kadar güçlü bir ışık vardı ki içeriyi göremiyordum.İçeri girdim ışık birden bire söndü içeride yaşlı bir adam vardı. Tıpkı Noel Baba gibiydi çok şirindi ve kısaydı Cüceleri andırıyordu . Ona büyük bir hayretle baktım Heralde çok dikkatli bakmıştım. Adam bana bakıp "Hayırdır evlat seni bu dükkana getirecek sebep neydi?" sanki bu dükkan tek bana görünüyorduda içeri girmişim gibi davranıyordu hiç birşey çaktırmadan "Günlük bakacaktım" dedim. Adam eliyle sımsıkı tuttuğu şeyi bana gösterdi. "Aradığın şey böyle birşey mi?" diye sordu. Elindekine baktım tamda aradığım şeydi. Bir günlüktü hatta günlüktende ötesiydi o yoğun ışığın sebebini şimdi anlıyordum bu günlüktü ışığın sebebi insanın ilgisini çekiyordu ve gözünü günlükten ayıramamanızı sağlıyordu... çok büyüleyiciydi....
Beğendiniz mi?????
OYLARINIZI VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM
☺☺☺☺:-)
