Part 5
ရိပေါ် ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲအိပ်နေတုန်း
အစ်ကိုယူမင်လာကာ သူဆံပင်ကိုဖွနေသည်။
" အငယ်လေး မိုးအရမ်းရွာနေတယ် အဲ့ဒါ "
" အဲ့ဒါ ဘာဖြစ်လဲအစ်ကို "
" ဟိုကောင်လေး အိမ်ရှေ့မှာ မပြန်သေးဘူး "
" ဗျာ "
" အငယ်လေး ပြန်ခိုင်းမှရမှာ နို့မိုဆို အဲ့ကောင်လေးဖျားလိမ့်မယ် "
" ဟုတ်ကဲ့ "
ကျွန်တော်ထီးယူကာ ခြံအပြင်ထိ လမ်းလျှောက်လာလိုက်သည်။ တကိုယ့်လုံးမိုးရေချွဲနေတဲ့ ကောင်လေးကို ကျွန်တော်ထီးမိုးပေးလိုက်သည်။
" ဘာလို့ အရူးထရတာလဲ ကောင်လေး "
" ကျွန်တော်ဦးဆီက အဖြေလိုချင်တယ် "
" ပြန်ပါတော့ အအေးမိပြီးဖျားတော့မှာပဲ "
" ကျွန်တော်အချစ်ကို မယုံတာလား ကျန်တဲ့သူတွေကိုတော့ လွယ်လွယ်လေး လက်ခံပြီးမှ ဘာကြောင့် ကျွန်တော်ကို ရှောင်နေရတာလဲ "
" ကောင်လေး မင်းကငယ်သေးလို့ပေါ့
လောကကြီးအကြောင်း မင်းဘာမှမသိပါဘူး "
" လောကကြီးအကြောင်းမသိပေမဲ့ ဦးကိုချစ်တာတော့သိတယ်။ ဦးမရှီရင် မနေတက်တာလည်း သိတယ် ကျွန်တော်ကိုဦးနားမှာနေခွင့်ပေးပါ "
" ပြန်ပါတော့ ကောင်လေး "
" ဦးဆီက အဖြေမရမချင်း မပြန်နိုင်ဘူး "
ကောင်လေးကအရမ်းခေါင်းမာသည်။
သူကောင်လေးကို မဖျားစေချင်ဘူး။
" အင်း ကောင်လေး ငါမင်းကို ငါနားမှာနေခွင့်ပေးပါမယ် ပြန်ပါတော့ "
" ကျွန်တော်ကိုချစ်လား "
" အင်း ကောင်လေး ပြန်ပါတော့ "
ကျွန်တော်ကို ကောင်လေးလာနမ်းတာကြောင့် ကျွန်တော်လက်ထဲက ထီးတောင်လွတ်ကျသွားသည်။
" အရမ်းချစ်တယ်ဦး "
ကောင်လေးအလှဆုံးပြုံးကာ
သူကိုဆိုလေသည်။
" အင်း "
⛪
နောက်နေ့ကောင်လေးဖျားလို့ ကျွန်တော်ဆီမလာနိုင်သလို့ ကျွန်တော်လည်း ဘယ်သူနဲ့မှ ဆက်မတွဲဖြစ်တော့ဘူး
