Hayaller. (askıda)

9☆

-Melinda-

Nasıl oldu bilmiyorum. Hazır olduğumu söyledim Kaya'ya.Hata mı yapmıştım? Yada ne bileyim çok mu acele etmiştim? Bunları kendime sormadan hazır olduğumu söyledim çünkü ben o anıyla yaşamak istemiyordum. O gün eve gidip bütün gece bunları düşündüm. Hazırım derken aslında o kadar korkuyordum ki söyleyip söylememekte baya kararsız kalmıştım. Ama bana bakışını gördükten sonra birşey olmayacığını düşünüp söylemiştim. Ben bunları düşünürken telefonumun titremesiyle telefonu elimle yoklayarak elime aldım. Kaya arıyordu.
-Alo.
-Alo bitanem nasılsın? Kendini iyi hissediyormusun?
-Evet yani bilmiyorum sanırım iyiyim. fazla konuşmayı sevmiyordum telefonda. Birkaç soru daha sordu bu konu hakkında çok endişeliydi. En fazla 5 dakika konuşmuştuk. Telefonu kapattığı zaman içimden bir his yanlış birşey yapmadın diyordu , peki neden ben böyle hissediyordum. Suç işlemiş gibiydim sanki. Gözümü ne zaman kapatsam Kaya'nın beni öpüşü , sarılışı geliyordu gözümün önüne. Tabi ki mutlu oluyordum. Acaba gerçekten seviyor muydu diye sordum. Kendi kendime sorduğum soruya cevap bulamamıştım. İnsan bunu düşününce ya sevmiyorsa diyor tabi. Ben bu düşüncelerle yanıp tutuşurken gözlerim çoktan kendini uyumaya teslim etmişti. Sabah uyandığımda yatağımın hemen yanında duvarda asılı küçük bir not kağıdı gördüm 'Biz dışarı çıkıyoruz tatlım geç geliriz' sanırım annem dün fazla aile konulu film izlemiş. Annem hayatta böyle bir not bırakmazdı. Ölüyormuyum yoksa ? Notu aldırmadım zaten alışkındım bütün günümü tek başıma geçirmeye. Gerçi ben evde dururmuyum oda var. Yatağımı topladım üstümü değiştirip telefonumu aradım daha saate bakmamıştım. Ne 12.43 mü? Sanırım uykuyu biraz fazla kaçırmıştım. Kilidi açıp Kaya'yı aradım. 'Aradığınız numara şuan da başka biriyle görüşüyor' kim olduğunu merak ettim etmesine. Hatta salaklık yapıp aldatıyor mu acaba diye bile düşündüm. Hadi ama nasıl aldatabilir yani ben kendimi güvenip emanet ederken böyle birşey olamaz dimi ? Her ne kadar bu düşüncelerle şok olsamda fazla üstünde durmak istemiyordum. Böyle birşey olursa neler olacağını tahmin bile edemiyordum çünkü. Bu konuyu gerçekten çok düşünüyordum. Beynimle 15 dakika süren savaşın ardından tekrar aradım. Bu sefer açtı. Kiminle konuştuğunu sorduğumda tedirgindi anlayabiliyordum. Annem dedi sadece. Bunuda fazla üstelemeyerek onlara gidip gidemeyeceğimi sordum. Aldığım yanıt şuan işim var 2 saat sonra gel oldu. ben 2 saat ne yapacağımı düşünürken yatağımın bana gel diye seslendiğini duyuyordum. Saat 3 e alarmımı kurup yattım. Tabi ben ne zaman uyumak istesem birşeyler engel oluyordu. Zil sesiyle yerimden fırlarken sövmeyide ihmal etmemiştim. Tam 10 defa kim o dememe rağmen hiç ses gelmedi. Ben yatağıma dönmeyi planlarken apartmanın içinden ayak seslerini duyabiliyordum kapıya yaklaşıyordu her kimse. Ve tekrar zil çaldı. Delikten bakmak nihayet aklıma geldiğinde Kaya'nın takım elbiseyle zile basılı tutuşunu görmüştüm. Kapıyı açtığımda içeri daldı.