yiboနိုးလာတော့ xzရှိမနေဘူး
"ပါးပါး!!! ဟင့် ပါးပါး ဘယ်မာလည်းအင့် ပါးပါး"
မီးဖိုခန်းထဲမာ ဖတ်ထုတ်လုပ်နေတဲ့ရှောင်ကျန့်က အေပွန်ကြီးဝတ်ထားလျက်ပဲ အခန်းထဲပြေးလာတယ်
"ကလေးဘာဖြစ်လို့လည်း"
"ဟင့်ပါးပါး ဘာလုပ်နေတာလည်းဟင့် ဘာလို့သားဘေးမာ မရှိတာလည်းဟင့်"
"အာ ကိုယ်ကလေးမနိုးတေးဘူးထင်လို့ ကလေးစားဖို့အတွက် ဖတ်ထုပ်လုပ်နေတာပါ"
"သား သားက ဟင့်နိုးလာရင် ပါးပါးကိုတွေ့ချင်တာကို ဟင့်"
"တော်ပြီတော်ပြီ အိပေါ်လေးမငိုနဲ့တော့ခေါင်းမူးနေမယ် ကြည့်အုံး နာရည်တွေကောထွက်နေပြီ"
"ပါးပါးသုတ်ပေး"
yiboရှေ့ ဒူးတစ်ဖက်ထောက်ချလိုက်ပြီး မျက်ရည်တွေရောနာရည်တွေရောကို အေပွန်နက် သုတ်ပေးလိုက်သည်
"အင်းကိုယ်သုတ်ပေးမယ် အိပေါ်လေးအခန်းထဲမာပဲနေမာလားအပြင်မာနေမာလား"
"အပြင်မာနေမာ ဒါပေမဲ့ ပါးပါး သားလမ်းလျှောက်ချင်ဘူး"
"အိပေါ် လမ်းမလျှောက်ချင်ရင်ပါးပါးကုန်းပိုးမာပေါ့"
"ကုန်းပိုးနက် ချီ"
လက်နှစ်ကိုဆန့်တန်းလိုက်သည် အခုချီဆိုတဲ့ပုံစံဖြင့်yiboကိုချီလိုက်ပြီး အခန်းပြင်ထွက်လာခဲ့သည်
"ပါးပါး ပါးပါး သားလေ ဖတ်ထုပ်စားချင်တော့ဘူး"
"ဒါဆိုအိပေါ်လေးစားချင်တာပြောလေ "
"ဟီးးး သား… သားက ကြက်သားစွတ်ပြုတ်စားချင်တာ"
"အိမ်မာ ကြက်သားမရှိဘူး ကလေးရဲ့ တစ်ခြားဟာပြောကြည့်"
"ပြောဘူး သား… သားကကြက်သားစွတ်ပြုတ် ပါးပါး ပြုတ်ပေးထားတဲ့ဟာစားချင်တာကို"
"အာ ဟုတ်ပါပြီ စိတ်မဆိုးလိုက်ပါနက် ကိုယ်ကြက်သားသွားဝယ်လိုက်ပါ့မယ်"
"ဟွန်းးး သားရောလိုက်မယ်"
"မလိုက်ရဘူး အပြင်မာလေစိမ်းတွေတိုက်တယ်"
ပခုံးပေါ်မာ မေးလေးတင်ပြီးရန်တွေ့နေတဲ့yiboက ချက်ချင်းပဲ puppy eye လေးလုပ်ပြီး မျက်နာချင်းဆိုင်လိုက်တယ်
"ပါးပါး ပါးပါး သားလိုက်ချင်တာလို့"
"မလိုက်ရဘူး!"
xzပြောတဲ့လေသံက မဆိုသလောက်လေးမာသွားတာကြောင့် puppy eye ကနေ အငိုမျက်လုံးဖြစ်သွားသည်
