YASAK |2| ▪EnKay▪

15

Hi guys 🤚 Baştan okuyamadım, hatalar için özür dilerim.

Iç ses:

Nihayet...

Evet,bu gün kadının kendince "son iş" günüydü. En azından çocuğu sağ-salim doğana kadar daha güvenli bir hayat yaşamak adına şirketten uzak duracaktı. Fakat bundan önce hall etmesi gereken son bir işi daha vardı. Kapının çalınmasıyla Ender kendini gülümsemek için zorladı ve kulaklarına kadar ulaşan dudaklarla kapıda durarak girmek için izn isteyen adama "Gel lütfen ."demekle yetindi. Neredeyse 10 saniyedir çalan telefonunu, misafirine "bir dakika"diyerek kulağına koydu ve yüzünde beliren gerçek gülümseme ile konuşmaya başladı.

Ender Alp telefon konuşması...

E: Allo Alp?
A: Merhaba Ender,nasılsın?
E: Iyiyim,çok teşekkür ederim. Sen?
A: Bende. Iıı...Ender açıkçası zamanım çok kısıtlı,hastalarım var. Fakat sana teşekkür etmeden yapamayacağım.
E: Ah..anlamadım...ne teşekkürü?
A: Senin,Nihalle ben bir araya gelelim diye bizi aynı davette karşılaştırmandan bahs ediyorum.
E: Ne?!(kısık ama heyecan dolu bir sesle)
A: Evet Ender...Çok ... çok teşekkür ederim sana. Sen gerçektende çok iyi bir arkadaşmışsın.
E: Ahh...Alp..ben...
A: Gerçekten sana kendimi borçlu hissetmesem aramazdım seni.
E: Yani...açıkçası ben...senin ne söylediğini anlamıyorum Alp...
A: Mütevazilik yapma Ender,lütfen. Merak etme , bu kendimi kötü hiss etmemi sağlamadı. Aksine bana karşı yapmış olduğun bu hareketle kendine ömrünün sonuna kadar yardımına gele bilecek bir arkadaş kazandın.
E:(derinden nefes alır) Sen...sen bunu nasıl öğrendin? Nereden yani?
A: Nihal söyledi.
E: Ne?!
A: Evet...hatta akşam size gelecek ,seninle konuşmak ve teşekkür etmek için.
E:(kısık sesle) Allah kahretmesin!
A: Anlamadım?
E:(kendine gelir)Iıı...hiç bir şey. Aslında ben ikinizin mazisini öğrendiğimde şaşırmıştım pek...
A: Gerçekten çok teşekkür ederim sana. Şimdi sayende kaç aydır her günümüz hemen - hemen birlikte. Ayrıca dün Nihale evlilik teklifi ettim ....
E:(heyacanla) Kabul etti mi?!
A: Evet!
E:(kahkaha atar ) Işte bu! Tebrik ederim Alp. Sen her şeyin en iyisine layıksın.
A: Minnettarım sana. Iyi ki varsın.
E: Fakat senden bir ricam olacak.
A: Dinliyorum.
E: Kaya bilmesin lütfen. Yani,yanlış anlaya bilir. Mağlum işin içinde Yavuz var.
A: Merak etme.
E: Teşekkür ederim.
A: Kendine iyi bak.
E: Sende.

Konuşmanın sonu.

Telefonu kapatıtığında aklında onlarla soru vardı Enderin. Ama en ağır soru şuydu.

"Nihal gerçeği nasıl ve ya kimden öğrendi?"

"Ender? Burdamısın?!" diye sorarken sol elini,Enderin gözünün önünde salladı Arda. "Daldın gittin..."

"Ha...iyiyim,iyiyim..." Çabucak kendine geldi Ender. "Afedersin beklettim seni de . Fakat Alpla konuşmam gerekliydi. "

"Aldın hayırlı haberi galiba..."sırıtarak kafasını yelledi adam.

"Aynen öyle!"diye yanıt verirken kadın sağ eli ile karnını tuttu ve sol eli ile de masadan destek aldı. Ayağa kalkarak kapıya yaklaştı ve adamın soru dolu bakışlarına aldırış etmeden kapının kilidini çevirdi.

Kadının kapıyı tamamen kapattığını fark ettiği anda Arda, "Ender? Neden öyle yaptın?"diye sordu. Ama gözleri yuvasından çıkacakmış gibi, şaşkın şaşkın bakıyordu.

"Sen Arda...." dedi Ender ve adamın sandalyesine yaklaştı. Elini sandalyenin başına koyarak azacık adamın kulağına doğru eğildi. "Sen....senin ne istediğini biliyorum ben... "

"Benim?"derken şaşırmış bir şekilde Arda, yolun sonuna geldiğini anlamıştı artık.

"Evet! ...ve onu sana vermekte kararlıyım. " Dedikleriyle birlikte yüzünü havaya tutarken kadın adam alt dudağını ısırarak şaşkınlığını belli etti.